BELANGRIJK
De laatste dalang van Europa
AAN LEZERS
De jaarlijkse Algemene Vergadering van Aandeelhouders van de Publiciteits- en
Handelmaatschappij Tong Tong N.V. zal worden gehouden op zaterdag 28 sep
tember 1967 te 11.00 uur in een der zalen van de N.V. Gebouw op Gouden
Wieken, Scheveningseweg 37 te 's-Gravenhage.
In verband hiermede liggen het verslag en de Balans en Verlies- en Winstrekening
over 1966 benevens het advies van Commissarissen overeenkomstig art. 28 van
de statuten vanaj maandag 16 september a.s. tot na afloop der vergadering ter
inzage voor aandeelhouders ten kantore der V ennootschap
Houders van aandelen aan toonder, die de vergadering wensen bij te wonen, zijn
verplicht hun aandelen, dan wel een "Bewijs van deponering bij een bankinstelling"
uiterlijk 24 september 1968 tegen ontvangstbewijs te deponeren ten kantore der
V ennootschap.
Het re(U strekt tot bewijs van toegang.
Aandeelhouders, die op toezending van het jaarverslag 1967 prijs stellen, kunnen
dit aan de directie opgeven.
DE DIRECTIE
Menige inzending aan Tong Tong
wordt vergezeld van het "dringend"
verzoek om het verhaal "zo spoedig
mogelijk" te plaatsen, "liefst in het
volgend nummer".
A. Dat kan om technische redenen
zelden of nooit, hóe goed het stuk ook
is. leder abonnee zit in een lange
queue van inzenders. Copy wordt al
lang tevoren beetje voor beetje naar
de zetterij gestuurd. Als er genoeg is
afgegeven om het blad te vullen, kan
er niets meer bij. Punt. U moet wach
ten.
B. Het kan om redactionele redenen
vaak niet. Een blad moet spreiding
hebben van onderwerpen en afwisse
ling. Ook andere onderwerpen ver
dienen een beurt. Wees attent voor
de gedachten van een ander.
C. Vele inzenders zijn zó vol van
hun interesse of een bepaalde "story",
dat ze "op hun praatstoel" raken en
niet van ophouden weten. Wij hebben
in onze portefeuilles veel te veel "lan
ge lappen". Korte dingetjes haast niet.
Dat betekent voor de redactie: met
overleg en veel arbeid inkorten. Daar
is vaak geen tijd voor. Doe het voort
aan zelf.
D. Veel copy is slecht getikt of on
duidelijk geschreven. Dat eist over
tikken. We hebben geen typistes. Veel
overtikwerk wordt gedaan in vrije mo
menten door toevallig even adem
scheppende mensen op kantoor. Dat
duurt lang. Haast kunt U dus niet van
ons verlangen.
E. Als U overtuigd bent van de be
langrijkheid van Uw inzending, tik het
meteen in tweevoud en bewaar een
doorslag. Dan hoeft U het niet na vele
maanden terug te vragen. Want dat
opsporen van copy kost veel tijd. En
we hebben niet veel tijd.
F. Alles wat in Tong Tong tot stand
komt, gebeurt met sabar, sabar en nog
eens sabar. Omdat wij arm zijn, arm
en nog eens arm. En oud. Plan-plan,
Non en Njoo. En als er veel niet lukt,
terima, terima en nog eens terima.
Laat ons altijd tevreden en gelukkig
zijn met het weinige dat wij hebben.
4*
LUCHTVAART IN INDONESIë
De heer Alfred Damen, Gerard Ter-
borgstr. 12/11 in Amsterdam Zuid, ver
zamelt inlichtingen over de luchtvaart
geschiedenis in "de Oost", met de be
doeling ze later eventueel te bundelen
en uit te geven. Wie hem daarbij denkt
te kunnen helpen, wordt gaarne uit
genodigd zich met hem in verbinding
te stellen.
Het Engelse blad "The Guardian"
van 20 juli maakte gewag van het op
treden van de Indische dalang E. Flohr
in de prachtige moderne Middleton
Hall van de Universiteit van Huil, hier
toe uitgenodigd door prof. M. A. Jas
pan.
Tijdens een bezoek aan Europa had
deze professor Flohr toevallig ontdekt
en ook meteen beseft dat deze in Ne
derland (en zelfs de Indische volks
groep in Nederland) "de enige expo
nent van deze (wajang poerwa) kunst
in Europa" is. De kans om zijn studen
ten in de ethnologie in staat te stellen
voor (misschien de enige keer in hun
leven) iets te laten zien van het Ja
vaanse schimmenspel heeft professor
Jaspan niet voorbij laten gaan en hij
heeft Flohr voor een voorstelling laten
overkomen.
Het curieuze is dat Flohr in Neder
land practisch volkomen onopgemerkt
als hobby zijn kunst beoefent. Alleen
het Rotterdamse Museum voor Land
en Volkenkunde heeft zijn waarde ont
dekt en Flohr ettelijke malen in staat
gesteld om op te treden.
Ach, het is wel te begrijpen: wie
verstaat er nou Javaans! En zelfs waar
Flohr b.v. "De Ontvoering van Siti
Soendari" in het Nederlands vertaald
heeft, is niemand geïnteresseerd en
zegt arrogant: "Dat schaadt de kunst
maar! Of in het Javaans óf helemaal
niet!" Verder heeft niemand interesse
en studiezin genoeg om "de ingewik
kelde familie-geschiedenis" van de Ba-
ratajoeda of de Rama-verhalen te leren
kennen, waardoor natuurlijk de boeien
de filosofie van de mensheid, zoals
zij in de wajang wordt gesymboliseerd,
aan de oppervlakkige toeschouwer
ontgaat.
Eigenlijk moest Nederland dat be
schikt over de rijkste Indonesische
culturele studieschat ter wereld, hier
veel meer belangstelling voor hebben.
En b.v. mensen zoals Eddie Flohr en
René Wassing in staat stellen om in
een studieopleiding van een vol jaar
in Solo hun kennis opnieuw te ver
ruimen en te verbeteren, om dan ook
door b.v. het uitgeven van een goed
boek en uitvoeringen voor de Televisie
nieuw leven aan deze verdwijnende
cultuurvorm te geven.
Hier ligt eigenlijk een boeiend stu
dieterrein open en een verse bron van
cultureel genoegen, waar men Neder
land veel meer nut en ontwikkeling
mee kan schenken dan met vele ultra
moderne "-ismen", die door inhoud
loosheid en zelfs vaak smakeloosheid
geen maand leven! En ten koste van
vele weggegooide millioenen!
Ach, het is nu eenmaal zo in deze
infantiel voortstormende "progressie
ve" tijd, die met wrede zwaardhouwen
alles uit het verleden vermoordt. Ook
in onze Indische gemeenschap, waar
een bescheiden poging om een wa-
jangboek op stapel te zetten, kansloos
mislukte door gebrek aan interesse.
De moderne mens is alleen nog in
staat om "cartoons" en "strips" op te
nemen. En alleen als we de hele wa
jang konden terugbrengen tot een Jan
Klaassenpoppenkast van alleen maar
Ardjoena, Petroek en Gareng, dan zou
den we er misschien wel komen. O ja!
En de gamelan thema's van Kebogiro,
Oedan Mas, Manjar Sewoe, Gangsa-
ran e.a. over te zetten in het octaven-
stelsel en vereenvoudigd tot een Go-
Go dreun voor electrische guitaren...
ja, ja!
Wajang? Over twintig jaar is het in
Nederland alleen nog maar de naam
van een merk margarine... T.R.
5
