LOEMPIA
Statiewagen (kereta sirtga) in de kraton Ka epoean
werd van Soenan Goenoeng Djati over
zee zou zijn gekomen.
In kampong Pekalongan (Kota Cheri-
bon) worden de overblijfselen bewaard
van een oude pedati die een lengte
heeft van 15 m.
VALENTIJN vermeldt dat "zij daar nog
een stuk van een oude vermolmde
wagen, in welke Sjeich Ibn Maulana
(d.i. Faletehan) zou hebben gereden,
aanwijzen".
Verder staat er op enkele km. afstand
van Cheribon het lustoord Soenjaregi,
uit kunstmatige rotspartijen opge
bouwd, een geschenk van de Chinezen
aan de sultans.
De sultanspaleizen Kesepoean en Ka
noman bevatten verschillende merk
waardige oudheden: zilveren briefdra
gers, waarin brieven, bestemd voor de
Hoge Regering te Batavia onder een
pajong gedragen werden, kristallen bo
kalen, een geschenk van de Oost In
dische Compagnie met het opschrift:
"Op de gesontheit van de Indische
Vrinden", een wapenbord van het ge
slacht PIJL en statiewagens (kereta2
Singha), die doen denken aan de uit
oude beschrijvingen bekende voertui
gen van de koningen van Madjapahit.
De Kesepoean is in Moorse stijl op
getrokken.
De Kanoman is in het bezit van een
mooie verzameling beschilderd hout
snijwerk, zoals links op de achtergrond
op de foto van het interieur van de
kraton te zien is.
Een gedeelte van deze kraton is als
museum ingericht, waar ook een ver
zameling oude wapens te zien is.
Een van onze abonnees was zo vrien
delijk ons deze foto ter plaatsing in
Tong Tong op te zenden en vertelt dat
er in de kraton jaarlijks een ceremonie
plaatsvindt, het "tjutji piring", waarbij
het water dat verkregen wordt van het
wassen van het zeer antieke vaatwerk
tegen 0,25 per fles wordt verkocht.
Wie van onze lezers kan iets meer
over deze ceremonie vertellen?
Ch. Manders
WESTKLEPPEN
N.a.v. wat in het artikel over de
"Blanda Items" (TT 15 juli) geschreven
werd over het woord "Westklep", kre
gen wij van verschillende zijden te
horen dat met de naam "Westklep"
bij het Knil inderdaad uitsluitend Suri-
namers werden bedoeld, die immers
"uit de West" kwamen. Dus géén
Afrikanen uit vóór die tijd. Het was
géén scheldwoord, al zal het door
sommige Surinamers misschien zo ge
voeld zijn, maar was één van die ty
pische Knil-jargon namen als ook:
"bobberlap" (ziekenverpleger), "knots"
(onderluitenant), "pisangschillen" (ser
geant-majoors chevrons) enz.
Wéér andere lezers wisten nog dat
de in bedoeld artikel genoemde politie
man die in de wandeling "Sneeuwwit
je" werd genoemd, Van Harlingen
heette. In het oude Batavia kon men
hem regelmatig door de straten zien
daveren op zijn Harley. En motorrijders
die het met de maximumsnelheid niet
zo nauw namen of nogal eens met
open knalpot reden, zullen zich nog
wel menige wilde achtervolging herin
neren, waarbij het om de drommel niet
mee viel om aan deze buldog te ont
komen! Tsk-tsk-tskl...
Onze abonnee Dekker, die zichzelf
"blanda-totok, tetapi Aanak Betawi be-
toel" noemt, heeft een hele collectie
briefkaarten en andere "memo's" bij
eengegaard tot een "Batavia-verzapne-
ling", waar we af en toe nog eens in
kunnen duiken. Mochten onze lezers
nog ergens ouwe briefkaarten of zo
van Batavia en omgeving hebben, die
ze toch bang zijn te verliezen, stuur
ze dan aan W. A. Dekker, Volkerak-
straat 296, Den Helder. Zo'n collectie
heeft meer kans om de Tijd te over
leven dan een tanda mata thuis!
In zijn collectie heeft Dekker ook
nog een knipsel uit "Het Nieuws van
den Dag" van 28 april 1931, dat in al
zijn kortheid boekdelen spreekt:
HULDE-TELEGRAM AAN
IR. SOEKARNO.
Van Inlandse studenten.
De Inlandse studenten alhier hebben
Ir. Soekarno een telegram van hulde
gezonden in de volgende bewoor
dingen:
"Ir. Soekarno, gevangenis Soeka-
miskin Bandoeng. Ontvang bij dezen
onze nationale hulde".
Natuurlijk zal Soekarno niets van
dien aard ontvangen. Geen telegram
en geen hulde. De studenten hadden
voor het geld beter wat loempia
kunnen koopen.
1931. Een lieflijk jaar met eigenlijk
niet veel bijzonders. Gewoon werken.
Of uitgaan naar Pasar Baroe of Toen-
djoengan. Sportwedstrijden. Biosco
pen. Huisfuifjes. Een verlofje naar Hol
land misschien. Er was "een beetje
rotzooi" geweest met communisten en
een vervelende Soekarno en zo. Maar
dat was gelukkig gauw gebèrèsd.
Doorgaan met ademhalen, luitjes!
En de Sarekat Islam en het Indone
sisch nationalisme groeiden door,
groeiden door. En we wisten niet wat
er onder "die brave inlandertjes" om
ging. Dat was een goeie mop.zeg, van
het Nieuws van de Dag! Dat die In
landse studenten maar liever loempia
moesten kopen! Hahaha!
En heel in de verte was een volkie
van barbiers en speelgoedmakers "tjap
Djepeng" bezig 'n enorme legermacht
op te bouwen. En behalve vliegtuigjes
van celluloid maakten ze ook de ont
zettende Navy-O's die straks over de
hele Pacific dood en verderf zouden
rondzaaien.
Dat was 37 jaar geleden. We leef
den als kinderen.
Nu is het 1968. En we leven nóg
als kinderen. Met kleine ruzietjes en
kleine pleziertjes en banjak roddela-
rijtjes en banjak ieder-voor-zichs.
Met Tong Tong proberen wat nau
wer bij elkaar te komen?
Eendrachtelijk proberen te zijn en
wat op te bouwen? "Ach! Doe niet
zo gek zeg! Koop liever een loem
pia!"... T.R.
7
