tweemaal kain batik De voordelen van een koloniale opvoeding Er zijn nog altijd vrouwen die het zonde vinden om de schaar in een stuk batik te zetten, maar sarong-kabaja dragen vinden ze toch ook uit de tijd. Dit niet, dat ook niet. Even heerlijk als het moet zijn om met een dure batik in sakaba te lopen, moet het prettig zijn uit een goedkope kain een japonnetje te kunnen maken. Je draagt als Indisch meisje toch altijd twee verlangens met je mee: Westers te zijn en tegelijk trots op de cultuur van je geboorteland. Of niet? Natuurlijk is Didi Orth-Eysma een In disch meisje. Zo liep ze op de show in Alkmaar. In een vlotte shift (recht-toe- recht-aan jurkje voor de. zomer) met bijbehorende tas, beiden uit een kain geknipt. Rechts Didi in gala. In een beeld schone kain Soenda, hardroze parang roesak met goudbruin. Kabaja in wit voile met fijn roze borduursel en pas sende kabajaspeldjes. Lilian Ducelle Oh lala, een titel met een vies woord er in en dan nog voordelen zien ook? Hoebestatut! En toch, als je durft dit na te gaan, komen er ontegenzeggelijk punten naar voren die beslist een voordeel aantonen. Om te beginnen leverde die opvoe ding op, dat mensen uit Indië geen rassendiscriminerende gevoelens heb ben. Zij zijn opgegroeid te midden van verschillende rassen en volksgroepen, religies, gebruiken, zeden en gewoon ten. Je speelde met kinderen van di verse pluimage, je ging met ze naar school, je kwam bij elkaar aan huis. Daar thuis was het dan soms anders dan in je eigen huis, je keek, obser veerde, accepteerde en vond het ge woon. In het ene huis werd de bijbel ge lezen en in het andere de koran en in nog een ander hing een kruis aan de muur en het was gewoon. Als kind denk je daar niet over na, het is zo en het is goed. De ene mens werd in een zwarte auto naar de begraafplaats gere den, de ander in een kelkvormige kist met veel geklaag en vuurwerk, door tientallen koelies getorst naar zijn laatste rustplaats en weer een ander werd in een plechtige optocht op de schouders van dragers ten grave ge dragen. Later, overgeplant in Europa als een kleumend tropisch stekje, ga je pas verwondering voelen, want gewone dingen schijnen hier niet zo gewoon te zijn. De mensen hier moeten nog leren, via de krant, discussies en infor matieve programma's en zelfs door wetten, dat b.v. een bosjesman "ook een gewoon mens is zoals u en ik". En nu doet zich het vreemde feit voor dat de doorsnee Westerling zich dan alleen maar een mens voor kan stelen zoals hijzelf is: pakje aan, hoedje op, dasje om, een manneke dat dagelijks naar kantoor gaat b.v. Dat nu die bos jesman niet zo gekleed is vindt die meneer zielig, maar gelukkig, daar wordt aan gewerkt en over geruime tijd zal die bosjesman ook een geluk kig mens worden met net zo een pakje aan, dasje, hoedje, jasje en dus moet alles in orde zijn. Dat die bosjesman, met totaal niets aan zijn lijf, misschien een waardevoller, wijzer en hoogstaan der mens is dan die man in dat pak, komt bij niemand op. De koloniale opvoeding heeft er ook toe bijgedragen dat mensen uit Indië niet neerzien op andere godsdiensten en die eenvoudig weg met "heidens" afdoen, zonder er ook maar iets vanaf te weten. Toch zijn er in deze verlichte tijd nog mensen die het gepresteerd hebben middeleeuws onderwijs geno ten te hebben en die kwade stukken in de krant schrijven als er geld inge zameld wordt voor een aardbevings ramp in Perzië. Van hem geen geld, stel je voor, het gaat allemaal naar mensen die vijanden zijn van het Chris tendom! En voor je koloniale geestes oog zie je dan de bediende, die dja- gade toen je nog klein was en je ou ders niet thuis waren. Je ziet hem de voot en vol aandacht de koran lezen, een vroom en goed mens, op het matje op de voorgalerij, dat je niet storen moet. Of er komt een vrindje van mijn zonen, eindexamencandidaat toen, hij heeft een film over Bali gezien. Com mentaar: "Nou, die dansen die hele nacht, half naakt, hoe ze die ooit be schaafd willen maken!" En terwijl ik nog sprakeloos zit te staren, valt één van de zonen fel uit: "Neen, dan jij met je dasje! Danst ook de hele nacht, en ooo zo beschaafd op beatmuziek!" Hiermee is inderdaad alles gezegd en rest mij alleen een daverende lach. Ik geloof dat dit een moeilijk onder werp is, waarover je uren door zou kunnen gaan. Daar is echter geen plaats voor, maar misschien is er ie mand die het duidelijker en beter zeg gen kan, nog meer facetten naar voren kan brengen. RINI DE VLUGSTE MANIER van bestellen bij Tong Tong: be stelling op de giro schrijven, giro zenden naar Tong Tong, Prins Mauritslaan 36, Den Haag. Dus NIET in de girobus doen, duurt soms 4 dagen voor wij de giro ontvangen Wij verzenden uw bestelling direct na ontvangst van uw giro, incasseren komt later. Op deze manier kunt u de barang binnen 3 dagen thuis hebben 12

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1968 | | pagina 12