1001
avonturen
met de
soetil
LEKKERE HAPJES
VOOR
BIJZONDERE DAGEN
We ontmoetten elkaar op een re
ceptie in Wassenaar. Klinkt erg deftig,
maar laat me U vertellen dat dames
op een deftige receptie elkaar precies
hetzelfde te vertellen hebben als onder
een kopje koffie bij de Bijenkorf.
Zij heette mevr. v. d. Schilden -
Glaubitz, heel jong, blond en lief en
te horen naar het accent van haar ove
rigens feilloze Nederlands, van Slavi
sche afkomst. Getrouwd met een man
wiens ouders uit Indië komen, voelt ze
zich er toch ook bij horen en hoe kan
ze dat het beste tonen door Indisch
te leren koken? Ze houdt van koken,
haar moeder leerde het haar al heel
jong, de bijzondere gerechten van de
Balkan, het gebruik van kruiden.
Wie van koken houdt, krijgt 'n inter
nationale neus en tong en mevrouwtje
van der Schilden experimenteert, com
bineert in haar Hollandse keukentje
dat het een lust is. Ze zond "Picadillo
op Cubaanse manier" in voor 't boek
je "Van mond tot mond", een heerlijk,
rijk gerecht, dat ze zelf uitprobeerde
en perfectionneerde.
En toen, onder een sherry en een
garnalencrouton beloofde ze me wat
recepten van zalige borrelhapjes. Ze
vergat het niet. Hier onder volgen ze.
U kunt ze rustig uitproberen om over
een paar weken uw gasten de lekker
ste hapjes voor te zetten.
Gebakken champignons: men benodigt
hiervoor mooie grote champignons, die
zorgvuldig worden gewassen en ter
wijl zij nog nat zijn met wat uiten- en
knoflookpoeder worden bestrooid en
vervolgens in bloem gewenteld. Nu
worden zij als gebruikelijk in ei en
paneermeel gewenteld tot zij een dik
manteltje hebben en vervolgens in heet
vet of olie gebakken. Even laten uit
lekken en misschien met stukjes to
maat en bosjes peterselie versierd op
tafel brengen.
Volgend recept heb ik van Mevr. G.
Schreiner uit Overveen, maar gebruik
er zelf gedroogde pruimen voor, in
plaats van dadels.
Kaaspruimen: voor de vulling heeft u
een pakje "mon chou" kaas nodig, en
verder een zakje gedroogde pruimen.
Als u bij het kopen erop let, dat de
pruimen er niet al te hard en ver
droogd uitzien, wordt het straks min
der moeilijk de pitten te verwijderen.
De vulling bereidt u van het pakje
14
kaas, dat u met boter tot een smeuig
geheel roert. Met boemboe kerrie dj'a-
wa, een mespuntje djinten, wat knof
lookpoeder en aroma van Knorr of
Maggie brengt u de massa op smaak
en vult er de ontpitte pruimen mee.
Tot het serveren koel bewaren, maar
niet vergeten ca. tien minuten tevoren
eruit te halen, zodat de kaas gelegen
heid heeft zijn aroma te ontwikkelen.
Pikante bananen met ham: U zoekt er
mooie, maar niet te rijpe bananen voor
uit, die u van schil ontdoet, in ca. 6
cm lange stukjes snijdt en halveert en
vervolgens met wat citroen bedruppelt
ten einde bruinworden te voorkomen.
Nu neemt u wat plakjes gekookte ham
(ik gebruik liever casselerib, omdat ik
't pittiger vindt) en bestrooit deze aan
een kant met kerrie. In elk plakje ham
een stuk banaan rollen en met houten
stokjes vastprikken.
Kippelevertjes met spek kunnen als
borrelhapjes verrukkelijk smaken, mits
u handig wat kruiden weet te hanteren.
U laat de levertjes wat uitlekken en
ontdoet ze van de witte velletjes.
Kruidt ze met wat zoete paprikapoeder,
salie en tijm. U weet wel: geen zout
tijdens 't bakken, want daarvan wordt
lever hard! Leg nu op elk levertje een
staafje appel en wikkel deze kombina-
tie in plakken ontbijtspek of bacon.
Frituren in hete olie en dan laten uit
lekken.
Ook pruimen met spek zijn erg lekker:
hiervoor gebruikt u weer gedroogde
pruimen, die u van hun pitten ontdoet,
in lapjes ontbijtspek wikkelt en weer
in de frituur doet.
Volgende kaashapjes zijn ook erg lek
ker. De bereidingswijze wordt aan
"welsh rarebit" ontleend: U snijdt
daarvoor dikke boterhammen van vers
wit brood en smeert deze dun met bo
ter. Van vers geraspte kaas, eigeel en
bier maakt u een dikke brij en brengt
deze op smaak met zout, paprika en
knoflookpoeder. Deze massa smeert u
vervolgens dik op het brood, maar let
er op, dat het niet over de rand druipt.
Nu laat u het brood met de massa een
tijdje staan en dan snijdt u het in blok
ken, die in hete olie worden gebakken.
Als u bij het snijden het mes telkens
in heet water doopt, zal het makke
lijker gaan.
Tenslotte kan ik nog de gebakken sar
dientjes erg aanbevelen. Het is mis
schien niet eenvoudig te bereiden, maar
als u de moeite neemt, zal het u zeker
niet spijten. U gebruikt er sardientjes
uit het blik voor, die op vloeipapier
of iets dergelijks goed moeten uitlek
ken. Nu bestrijkt u ze met mosterd,
waarna ze in geraspte kaas worden
gewenteld. Zorg ervoor dat de kaas
niet te pittig is, want dan wordt het
geheel te scherp in smaak. De visjes
worden nu in boter aan beide kanten
gebakken, tot de kaas goudbruin ziet
Stoor u niet aan het feit, dat de kaas
aan sommige plaatsen gaat loslaten,
het doet aan de smaak geen afbreuk.
MimNiiiinmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiïïïïmiHnniiiiiiiwuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiMtMi
Het beste Kerst- of Nieuwjaarsgeschenk is
Kokkies wereldberoemde SPEKKOEK van
oma Thio.
Naar Amerika per zeepost: f 15,
In Holland: f 12,50.
Betalingen vooruit per postwissel of onder
rembours, of via de Algemene Bank Ne
derland te Amsterdam, postgiro van de
Bank 6269, ten gunste van Kokkies Rijst-
winkels.
Nu reserveren anders uitverkocht.
I KOKKIES Rijstwinkels:
Witte de Withstraat 12b 1
Telefoon 89438
Slotermeerlaan 125
Telefoon 130362
AMSTERDAM - W.
>iiiiiiaNMHimiiinauiiuiiiiiiiuiHHffiiiiiiHiiiiiuiHiiiiiiiiiiHHiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiitaiUiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiifl
HOE TOCH?
Was het niet Toon Hermans die van
beschuit zei: "Ik houd er niet van, het
geeft zo'n herrie in m'n mond!"
Ik had Toon er graag bijgehaald voor
een juiste uitspraak als ik bezig ben
soe-oen te snijden voor de kerrie dja-
wa, smoor lapis of kiemblo. Zelf weet
ik er maar één voor: rotzooi.
Vroeger liet je de kokki voor een of
twee centen soe-oen kopen in de wa
rong. Dan kwam ze terug met een
keurig_ bosje niet dikker dan een half
strengetje DMC parelgaren. Dat kon je
rendem en dan pas in stukjes snijden.
Nu zit je met zo'n enorme bos taai
touw (in kleine strengetjes verkopen
ze het niet) waar je iets van moet knip
pen of zagen. Ik weet niet hoe dat
bij U gaat, maar bij mij vliegen de
draden in het rond. De hele tafel, het
aanrecht, de afwasbak is bezaaid met
stukjes soe-oen en wat ik overhoud in
mijn hand is zo weinig, dat ik maar
weer opnieuw begin te zagen. En nóg
meer rotzooi maak. Nu heb ik er wel
wat opgevonden: ik veeg gewoon alle
rondvliegende soe-oen bij elkaar, was
ze uit en mik ze in de pan. Wel wat
omslachtig, maar wat wil je? Ik heb
nu al drie keukenscharen ontzet, een
half dozijn messen verknald en het ein
de is nog lang niet in zicht, zolang we
doorgaan met kerrie djawa, kiemblo en
smoor lapis.
En al die herrie voor 'n paar smaak
loze, reukloze, kleurloze sprietjes.
Maar je moet proberen kerrie zonder
soe-oen op tafel te brengen!
"Hé, zit er geen soe-oen in?", zegt
onze grootste lieverd verbaasd met
een ondertoon van diep verwijt. En na
het eerste hapje van de overigens ver
rukkelijke sajoer: "Gek, je mist die
soe-oen toch wel!"
Als kiespijn, denk ik. Maar kom, la
ten we nou onze Indische kookkunsten
niet helemaal verkankelemienen en
doen zoals het hoort. Maar weet U
misschien een akal om soe-oen, ster
ker dan de sterkste nylon waslijn, ge
makkelijk in stukjes te krijgen?
Lilian Ducelle
