KLEINE BOENGS Heb altijd aandacht en begrip voor Kleine Boengs, hoe weinig ook, hoe voorbijgaand ook. Alle mensen zijn cirkels. Er zijn kleine en grote cirkels, maar in hun zuiverheid kunnen kleine cirkels volmaakter zijn dan de groot ste. Zij hebben bovendien door hun "overzichtelijkheid" (omdat ze kleiner zijn) de macht om sneller en juister begrepen te kunnen worden. Zuiver heid van kleine cirkels kan ons in staat stellen onzuiverheden in grote cirkels "bij te corrigeren". M.a.w. ook kleine cirkels hebben ons wat te zeg gen en te leren, wat grote cirkels vaak niet kunnen. Jammer is vaak dat Kleine Boengs zich moeilijk uitdrukken kunnen. Niet omdat ze "slecht Nederlands" spreken, maar omdat ze zich vaak in onze ON- zuiverheid niet verstaanbaar kunnen maken. De fout ligt vaak dus bij ons. In vele gesprekken met eenvoudige Indo's hoor ik dus, als een gedachte niet precies kan worden geformuleerd, de opmerking: "U begrijpt me wel, ja meneer Tjalie!" En ik begrijp. Voorbeeld: in een lange discussie over God (het is ongelooflijk hoeveel Indischgasten knap én eenvoudig piekeren over "het Godsgeheim" en de juiste openbaring ervan) zei een eenvoudig lezer (iemand in elk geval die nooit theologische studiën gevolgd had) me eens: "Ik snap niet dat men sen toch altijd willen bewijzen waarom God bestaat. Je kan toch ook jezelf niet bewijzen? Ja of nee, meneer Tjalie! U begrijpt me wel, ja?" Grappig is natuurlijk dat theologen (en amateur-theologen) eventueel wel zouden willen dat deze Indischman een bewijsvoering op zou leveren, waarom géén bewijs opgeleverd zou kunnen worden! In feite zijn massa's imposan te studiën in onze moderne beschaving nogal idiote in-kringetjes-draverijen. Maar pas de eenvoudige (en ook pientere) lezer, die deze nogal dwaas klinkende uitspraak zou onderzoeken, zou ontdekken dat inderdaad "de mens zichzelf niet kan bewijzen", ook al vindt hij "de aanwezigheid van zijn persoon" al een levensgroot tastbaar bewijs. Men kan een zekere identiteit en relatie van "ikke" aantonen door een systeem van onderling afgesproken en min of meer wettig verklaarde regels (geboorte-acten, paspoorten, identi teitsbewijzen, enz), maar dat hele stel zg. "bewijzen" valt als een kaarten huis ineen als men b.v. plotseling wordt neergezet in Koerdistan of Vuur land of Tsjeng Tau. Men bestaat eigenlijk alleen door zichtbaar en voelbaar dóódsimpel aan wezig te zijn. Wie alleen al in de kamer hiernaast verdwijnt, bestaat in déze kamer niet meer. Toen in de ber- siaptijd vele archieven van de burger lijke stand verbrandden, hielden auto matisch massa's "boengs" op te be staan! Vooral (zoals altijd) de kleine! Dat was wel handig zo voor regerin gen die Indische Nederlanders kwijt wilden zijn! Aan de andere kant: er bestaan vele "niet-bestaande" mensen Een heerlijk zorgeloze en onbevangen foto, die dezer dagen werd "geschoten" bij het douane kantoor van Pasoeroean. Wat een enorm verschil met b.v. de wekelijkse aankondigingen van nieuwe films in de kranten (en met b.v. menig "cultureel" TV-programma)Hier perversiteit; daar zuivere natuurlijkheid. Pas als je zulke foto's ziet en bedenkt dat wij "toen froeher zulke tafreeltjes zó gewoon vonden dat we er nauwlijks naar omkeken, vormen we ons een idee van de ontzaglijke kloof tussen Beschaving en Natuur. En weet U, het zijn juist de meest dynamisch geleefd hebbende "boengs", die dit ook gedaan hebben, die hier in Europa met de hoogst culturele TV niet te verzoenen zijnFoto: M. Soetjahjo doodeenvoudig door het beschikken over een vals paspoort! Zo denken vele mensen dat God niet meer bestaat als je de bijbel maar vernietigt (of de koran of welke reli gieuze "grondwet" ook). En andere mensen denken dat er een nieuwe God ontstaat, als je kapitalist of com munist bent. Evenals paspoorten niets te maken hebben met de ware mens, hebben geloofsomschrijvingen niets te maken met God! Nietwaar? Men kan een mens over laden met dossiers "bestaansbewij zen", politierapporten, doktersverkla ringen en getuigenissen van vrienden en kennissen en nóg is de échte Tjoh Pieters onbekend en onbewijsbaar. Wie kent mij zoals ik ben? Wie kent U zoals U werkelijk bent (dus ook in de diepst verborgen gedachten)? Méér nog: Uw betekenis in de Tijd, dus zoals U geleid (voorbestemd) bent als fragment in het universeel (godde lijk) patroon van Het Leven? Met zijn simpele vraag (constate ring) had mijn gesprekspartner kalm afgerekend met een onmetelijke last van drogredenen, waarmee nog steeds millioenen onzer vergeefs worstelen. Ik hoop, dat hij "op de andere weg" héél ver gekomen is. T.R. EEN HANDJEVOL... Er is maar een handjevol lezers van Tong Tong die Indië (Indonesië) nooit gezien hebben. Enkele van hen ken ik persoonlijk of uit langere brieven vrij goed. Telkens weer sta ik verbaasd hoe deze mensen ons blad, ons In dische verleden en onze Indische ge aardheid helderder en zuiverder door zien dan duizenden en nog eens dui zenden Indischgasten. Vooral als men beseft dat de mil lioenen aanknopingspunten in geogra fische en ethnologische woorden en begrippen aan dit handjevol mensen volkomen móeten voorbijgaan, en ze tóch ineens door kunnen dringen tot de essentie van de dingen, sta ik per plex. En vaak heb ik doodgewoon "kas sian" met ze. Want vaak proberen ze bij Indische kennissen dezelfde dingen te vernemen, die ze in Tong Tong vin den. En komen leeg, bedrogen of zelfs geschokt daarvan terug. Denk maar aan Uw eigen contacten, lezers, met niet-Tong Tongers! Vaak heb ik ze gevraagd: wélke essenties zien jullie of voel je op z'n minst aan? Nooit kreeg ik een ant woord. Ze staan alleen maar verbaasd dat een ander het ook niet ziet of voelt. Wat voor hén zo klaar is als een klontje! Waarom blijft dit klontje voor de meesten toch zo troebel, ja?... 15

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1968 | | pagina 15