"Hup, Lycurgus!"
fomf tang
BIJ DE VOORPLAAT
Wie helpt eerder?
Middenin de afwikkeling van de
Olympische Spelen in Mexico kwam
op onze schrijftafel bij een herschik
king van de copy-mappen plotseling
deze foto boven te liggen. Zij stelt
de gymnastiekvereniging "Lycurgus"
voor van de KWIII-school te Batavia,
maar de foto vermeldt geen jaartal,
noch is ook maar één naam van de
jongelui op deze foto bewaard geble
ven.
H'm! Een ouwerwets en enigzins lach
wekkend prentje dus van dilettantisch
amateurisme in de sport. Niet in de
verste verte te vergelijken dus met de
fantastische record-prestaties op de
Olympische Spelen van vandaag! Leg
deze foto dus maar beschaamd weg,
jongens, en vergeet 'ml Gaat gemak
kelijk, hoor! Want zelfs de KWIII-
school bestaat niet meer en de athle-
ten op dit plaatje zijn overleden of
weggeassimileerd! Ook de naam
"Lycurgus" zegt niets meer. Als het
nou de naam geweest was van een
krachtpatser als Hercules of Ajax of
zo
Lycurgus (overigens meer een legen-
dariscne dan een historische figuur)
was niet eens een sport- of krijgsheld.
Hij was in het oude Sparta "maar" een
wetgever en staatsman. Wat had dat
met sport te maken? Of met super
prestaties en records? Wie aan wetten
denkt, denkt aan standvastigheid en
eer, aan zeden en normen, aan harmo
nie en evenwichtigheid, aan verant
woordelijkheid van de sterke voor de
zwakke, aan traditie en menselijke ver
bondenheid. Niet aan uit-selectering
en goud, zilver en brons, niet aan
raciale en politieke verschillen, maar
aan gemeenschapszin en gemeen
schapsverantwoordelijkheid.
Wie in de dagen van de gymnastiek
vereniging "Lycurgus" naar de HBS
ging, was zich bewust van de beteke
nis van zijn opleiding tot hogere bur
ger, en dus van zijn voorbeschiktheid
tot wetgever en staatsman, en streefde
de hierboven beschreven waardighe
den na. Een van de gezochte harmo
nieën was die van het "mens sana in
corpore sano", dus een gezonde geest
in een gezond lichaam. Alleen dat.
Geen scherpe geest in een waarde
loos lichaam en ook geen super lich
aam bij een botte geest. Geen over
matig jubelende overwinnaars en hui
lende verliezers. En nimmer slimme
trucjes of onnatuurlijke condities voor
het opschroeven van prestaties; on
danks bijzondere prestaties bij zijn
burgerij blijven in de staat, broeder
blijven in de gemeenschap.
Wie vanuit "de school van Lycurgus"
aan de moderne Olympische Spelen
denkt, voelt zich opeens losgerukt uit
zijn burgerij. Hij loopt niet op een ge
woon grasveld maar op dure tartan-
banen, springt polsstok met fiber-glass
poles, draagt spikes en mag startblok
ken gebruiken, is omgeven door een
staf van coaches, trainers, doctoren,
masseurs. Beschikt over een keuken
die uitgebalanceerde rijke maaltijden
verschaft, en geniet (verkapt) allerlei
privileges van de staat in studie, werk
en behuizing, die hij als niet-kampioen
nooit gekregen zou hebben.
En dat is nu normaal.
Voor duizend-en-één gedragingen van
morele zwakte en mentale oneven-
wichtigheeid, die nu op elk TV-toestel
aanschouwd worden, zou een halve
eeuw geleden elke Lycurgus-man zich
diep geschaamd hebben. We hoeven
niet in details te treden. Onze herin
nering vertelt genoeg.
Tijden en zeden veranderen. Daarom
willen we niet (denigrerend) vergelij
ken. Maar oude zeden vergeten we
liever niet, ook al zijn ze definitief
voorbij. Daarom weerklinkt in de ko
lommen van Tong-Tong naast het
schallend feestrumoer van de Olym
pische Spelen maar één eresaluut:
"Hup, Lycurgus!"
T.R.
Reeds beginnen van diverse zijden
de stortingen binnen te komen voor
het jaarabonnement-1969. Dat hebben
deze abonnees goed onthouden van
vorige jaren, toen we er apart om vroe
gen. Het is immers duidelijk dat als
alle abonnementsvernieuwingen nor
maal op tijd binnenkomen, dus om
streeks 1 januari, we letterlijk bedol
ven raken onder duizenden giro'tjes en
postwissels, terwijl we toch al extra
habis-taoen beslommeringen hebben
met afsluitingen en opnamen.
Als we dan nagaan dat onze ad
ministratie bestaat uit veteranen van
tussen de 60 en 70, dan begrijpt U,
dat het poekoel teroes istimewa wordt
de laatste weken van het oude en de
eerste weken van het nieuwe jaar.
Daarom is het zo fijn, dat vele trou
we abonnees al een eind van tevoren
hun abonnementsgelden (f 20,in het
nieuwe jaar, ló!) beginnen op te sturen,
zodat er niet al te veel extra werk mee
naar huis genomen hoeft te worden
's avonds. Als U het dit jaar ook weer
doet, terima kasih banjak Kandjengs
van de Grote Oost! Hoe vlotter finale
van het oude jaar, hoe beter start van
het nieuwe!
POEKOEL TEROES!
Beste Tjalie,
Indachtig aan je artikel "Anjoet"
in TT No. 7 van 15 oktober deel ik
je hierbij mede dat ik het volkomen
eens ben met je voornemen om het
abonnement van ons blad met in
gang van 1 januari te verhogen van
f 18,tot f 20,per jaar.
Onwillekeurig denk ik hierbij aan
de versregels van Jan Prins (Chris-
tiaan Louis Schepp, 1876- 1948), die
de natuur van ons Indië in vele voor
treffelijke gedichten bezongen heeft.
Ik bedoel de versregels: "Zal de ge
meenschap leven, dan moet de mens
zich geven".
Daarop geïnspireerd verhoog ik
mijn reeds vrijwillig op 25,ge
bracht abonnement tot f 30,per
jaar. Geen woorden, maar daden!
Poekoel teroes, Boeng!
van Wijlen
We drukken deze ene brief af als
één van de vele voorbeelden van de
wijze waarop onze lezerskring heeft
gereageerd op onze aankondiging van
de verhoging der abonnementsprijzen.
Velen, dat weten we, kunnen per sé
niet meer missen nu het héle leven
duurder wordt. Maar gelukkig blijven
er velen altijd weer bereid om direct
een extra helpende hand toe te steken.
Ja, van Wijlen, zo móet onze gemeen
schap wel in leven blijven.
Met het nieuwe jaar gaan naast alle
andere bedrijfskosten ook de postta-
rieven omhoog. En is die BTW (belas
ting toegevoegde waarde) wel een leu
ke uitvinding van de Regering om haar
met de inning van belastingcentjes te
helpen, maar alle bedrijfsadministra
ties in Nederland worden er toch maar
door belast met extra werk, waarvoor
eventueel "stukwerk" duur uitbesteed
zal moeten worden. Zulke gestes als
van Van Wijlen (en dat zijn er véél)
houden er dan toch de goede moed in.
Dank, dank, dank!
ONAFH. IND. TIJDSCHR. 13e IAARG. No. 9
Pr. Mauritsl. 36, Den Haag - Telegramadres: Tong
Tong DenHaag - Tel. 070-54.55.00/54.55.01 - Giro 6685
Uitgave: Publ. en Handel Mij Tong Tong N.V.
Directie en Hoofdredactie: Tjalie Robinson.
Verschijnt de 15de en 30ste van iedere maand.
Prijs per nummer f 0.90. Abt. Nederl.: kwart, f 4,50;
halfj. f 9.— jaar f 18,—. Abt. Europa: jaar f 23.—.
Abt. buitenl. (p. jaar en p. luchtp.): Australië en
Nw. Zeeland f 63,—; Indonesië f 58,Z.-Afrika
en Z.-Amerika f 48.Canada en V.S. f 39.
Suriname en Antillen f 33.Abt. buitenl. (p. jaar
en p. zeepost): voor alle landen f 28.—.
ZOEKT OP BASIS VAN DE NUTTIGE ERVARIN
GEN IN DE GORDEL VAN SMARAGD NIEUWE
INTERESSEN IN NEDERLAND TE WEKKEN VOOR
DE TROPENGORDEL.
De directie behoudt zich het recht voor hen die
schadelijk geacht worden voor het welzijn van
Tong Tong als abonnee te weigeren of af te
voeren.
ALLE ABONNEMENTSGELDEN ZIJN BIJ
VOORUITBETALING VERSCHULDIGD.
ADVERTENTIES KUNNEN ZONDER OPGAAF VAN
REDENEN GEWEIGERD WORDEN.
2
