DE GLOBE BIOSCOOP «I Vlak vóór de oorlog draaide "Nazi Spy" in de Globe Bioscoop voor tjokvolle zalen. In het Statenkwartier in Den Haag kunnen sommige oud-Batavianen vaak een bekende figuur zien rondwandelen, ook al is hij onder Hollanders hier practisch onbekend. Het is "Heintje" Yo Heng Siang, eens exploitant van de "Globe Bioecoop" in Batavia, die we op bijgaande illustratie in al zijn oude glorie zien staan. Welke rechtgeaarde Anak Betawie kan deze populairste bioscoop van Batavia ooit vergeten! Die er al stond van vóór de 20-er jaren, toen de heer Hélant Muller er nog eigenaar van was. Toen de bioscoop nog "Bioscope" heette en Tjalie er met Si Bentiet naar films van Harry Carey en William Far- num ging kijken en van Si Tjalie Tjap- lin! Waddoeh! Raméh, Peh! Toen waren het nog maar zwijgende films en kwam muziek alleen nog maar van een goedkoop, maar enthousiast strijkje, plus natuurlijk eindeloos ge- soewiet-soewiet van de klas kambing. En alleen soms waren er gekleurde passages. Dan was alles b.v. blauw (bij maanlicht-scenes) of rood (bij klop partijen en branden) of groen (als on der water, tweeduizend mijlen, peh!) en waren er alleen maar verkopers van katjang asin, pala manis en katjang arab. Nieuwe films werden aangekondigd door rondrijdende sado's of ebro's met spannende grote platen links en rechts. En een vent sloeg op een trommel (doeng-tek-doeng-kedoeng-brèngngng dat was het koperen bekken!). En een andere vent strooide gekleurde programma's rond, die over de straten wapperden en door kleine blootvoetige jongetjes werden gerampast om thuis keurig te worden uitgeknipt en geplakt in grote plakboeken. En het paardje sjokte maar. En de koetsier mafte Want het was dan altijd drie-vier- uur 's middags dan. Dus erg warm, éééérg warm. En 's avonds, als het koel was, dan ging je naar de bi. Meestal maandag en dinsdag serie-films, woensdag en donderdag "secundaire" films en vrij dag, zaterdag en zondag hoofdfilms. Die seriefilms met schijnbaar einde loze vervolg-episodes, die altijd af braken als een postkoets juist in een ravijn rolde en onder woedend massa- gefluit in de bioscope de treiterende aankondiging op het doek verscheen dat we de rest van de ellende maar volgende week moesten komen zien. In die tijd ging aan elke film nog de vertoning vooraf van portretten van de Leden van ons Koninklijk Huis, waar voor welopgevoede heren eerbiedig opstonden. Dat ging bij het voortschrij den van de tijd steeds minder worden, misschien ook wel omdat die boeaja's in de bioscoop altijd sarrend riepen: "Doedoek! Doedoek, ah!" (ga zitten). En later kwam er helemaal niets def tigs meer vooraf. Ondertussen hadden de "poenkahs" (grote waaiers aan het plafond, aan elkaar verbonden met een lang touw en heen en weer bewogen om koelte toe te wuiven door een "toekang keboet" op het balcon) al plaats moeten maken voor electrische fans, ongemerkt was het dak van de bioscoop decimeter voor decimeter op gevijzeld tot een hoger en koeler zaal. En nóg ongemerkter: de oude eige naar van de Globe, de heer Hélant Muller (ook eigenaar van andere bios copen) was weggegaan en "Heintje" Yo had zijn plaats ingenomen. De ge vel van de bioscoop en het interieur werden gemoderniseerd en de eerste geluidsfilm deed zijn intrede "The Rain bow Man", weldra gevolgd door óók zo'n "djago": Trader Hom. De geluidsfilm veroverde heel Indië, al vergaten we schlagers uit de zwij gende tijd niet gauw. Zoals "De Dief van Bagdad" en "De Drie Musketiers", "De Gebochelde van de Nótre Dame", "The Mark of Zorro", "De Tien Ge boden" en "De Ark van Noach". Maar de geluidsfilm verdrong de zwijgende film weldra volkomen en zulke films als "Midsummernightsdream" en "Na zi Spy" werden grootse succesnum mers. Het hele bioscoopleven in Bata via (en overal elders in Indië) fleurde op. In Batavia had je het "Deca Park" (de Calonne), "Elita" (Johnny Duell), "Cinema Palace" (Oey), natuurlijk de Dierentuin en nog vele andere bios copen meer in de Chinese buurten en volkswijken, zoals de beide Rialto Bioscopen, Orion, Gloria, Thalia. Op Kramat/Senen "Grand" en "Rex The ater" (Heintje Yo). Velen denken dat bioscoopeigenaren in die tijd miljoenair waren, maar toch waren toprecettes vóór de oorlog niet zo hoog, namelijk b.v. maar f 10.000, terwijl na de oorlog tophits recettes maakten van 80 tot f 100(000. Vóór de oorlog zaten er in de bijverdiensten (ijslollies en fietsenstalling) vaak be tere inkomsten dan in de filmexploita tie zelf! De Globe Bioscoop bleef bij het doorsnee Bataviase publiek de popu lairste bioscoop, want niet alleen top- films voor toppubliek draaiden er, maar naast de Globe was de z.g. "Kouwe Hoek", een enorme collectie restau rantjes en koffiehuizen, alsmede ontel bare straatventers van allerlei snoepe rijen. Het was er altijd rameh sekali, al was het alleen door de vele motor fietsrijders, die er hun nieuwste Nor- tons of Rudges of BSA's kwamen showen. Waar je enorm lekkere klapa- kopior met vanillestroop kon krijgen, saté kambing istimewa, maar ook doodgewone djagoeng bakar. Bioscoopgaan is trouwens voor de echte Anak Betawie altijd geassoci eerd geweest met lekker eten-van-de- straat. Daar had men dan vaak een rommelige bioscoop en zelfs koetoe- boesoek voor over, als je er maar heerlijk kon schransen zoals bij de Gloria Bioscoop en zelfs het Luna Park! En zo zal elke stad in Indië wel zijn eigen bioscoopvreugd§n gekend heb ben al dan niet met speciale lekkere hapjes! De foto bij dit artikel vertoont de Globe Bioscoop tijdens de voor stelling (een enorm succes!) van "Nazi Spy"terwijl de Nazi- en Japanse spionnen al jaren bezig waren ons "Pa radijs" te bedreigen en even later in derdaad de oorlogsgolf Indië als een tornado zou verwoesten...en wij feest ten maar! Lees verder pag. 11 10

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1968 | | pagina 10