Jachtverhaal in jagerslatijn
LANGS
TIJGER
PADEN
Lex Denninghoff Stelling
n.v. Azië Zwitserland Technisch Bureau HENNEMAN
Er was eens een zeekapitein die
graag wilde gaan jagen. Maar hij kreeg
nooit de kans. Tot op zekere dag in
een haven op Borneo's Oostkust, hij
kennis maakte met de plaatselijke mili
tair commandant, een infanterie-kapi-
tein van een aldaar gelegen klein gar
nizoen. De zeekapitein gaf zijn wens
te kennen aan die landkapitein. Dat
trof geweldig. Het was een zondag en
laatstgenoemde was juist van plan om
op die dag op jacht te gaan. Dus werd
vanzelfsprekend des zeekapiteins ver
zoek door de land-idem ingewilligd.
Met z'n beiden trokken zij er te voet
op uit. In het oerwoud aangekomen,
liepen zij achter elkaar de land-
kapitein voorop natuurlijk over een
smal tracée (opengekapt paadje). De
zeekapitein zag zijn "voorganger" zo
nu en dan over dwarsover dat pad lig
gende boomstammen heenstappen en
dat deed hij natuurlijk ook. En ziet, bij
de vierde of vijfde overstap, ging, wat
hij voor een boomstam had aangezien,
plotseling bijna recht overeind staan
en verdween uit het gezicht.
Wat bleek toen? Dat al die z.g.
boomstammen pythons waren die zich
blijkbaar volgevreten hadden en daar
ter plaatse hun siësta hielden. Het
wemelde daar blijkbaar van die reuzen
slangen. Sommigen zijn wel meer dan
10 meter lang en zo dik als een dikke
klapperboom. Die zelfs een hele tje-
leng in één hap naar binnen kunnen
werken.
Enfin, beide kapiteins liepen door en
maar kijken of zij iets onder schot
konden krijgen. Maar niks hoor. Blijk
baar hadden die pythons behoorlijk
huis gehouden onder de wilde-zwijnen-
stand. De jagers besloten toen maar
naar het kampement terug te gaan.
Maar ziet, niet zo heel ver van dat
kampement, kreeg die infanteriekapi-
tein een knaap van een tjeleng onder
schot. Met zijn dubbelloopsgeweer, 'n
echte Mauser, geladen met kogels,
was het voor hem als ervaren jager
een koud en klein kunstje dat zwijn
met het eerste schot neer te leggen.
De tjeleng was toen dus wel dood,
maar het was zó'n groot en deswege
zwaar beest, dat zij met hun beiden
niet in staat waren het naar het kam
pement te dragen. Daarom besloten
zij hulp te gaan halen in het kampe
ment.
Vrij gauw keerden zij met enige sol
daten terug naar de plek waar het
zwijn dood ter aarde was gevallen.
Daar aangekomen zagen zij tot hun
grote schrik en woede dat twee tijgers
bezig waren hun jachtbuit op te peu
zelen. Hun eerste impuls was om op
die rovers te schieten. Maar die infan-
terie-kapitein had nog maar één kogel
over in zijn dubbelloopsgeweer. Hij kon
dus met die éne kogel ook maar één
tijger doden en geen twee.. Goede raad
was duur. Maar niet voor iemand van
het K.N.I.L. Hij piekerde even zwaar
met het hoofd en toen wist hij het. Hij
trok zijn klewang uit de schede, plant
te deze met het scherp naar hem ge
richt voor zich stevig in de grond.
Ging toen op een paar meter afstand
daarvan staan. Richtte toen op de kle
wang lang en zeer nauwkeurig, trok
af, de kogel spleet in tweeën en beide
tijgers werden, elk door een halve ko
gel, dodelijk getroffen. Toen konden
vier soldaten zonder gevaar het dode
zwijn weghalen en naar het kampe
ment dragen. Waar het die dag na
tuurlijk makanan besar was.
De scheepskapitein kreeg uiteraard
een flink stuk van de tjeleng (achter
bout) mee voor hem en zijn bemanning.
Later werd die kapitein zelfs verrast
door die garnizoens-commandant met
het geprepareerde prachtvel van een
van die twee tijgers. Compleet met
kop en staart. W.H.M.
Red.: Adoeh! Si Sindbad de Zeeman!
Haweldih, duim-nja!
Mag in geen bibliotheek ontbreken
f 6,0,45 porto.
DONGÈNGAN
van
SI KLAAS
TEKENS
Men wekt veelal de lachlust der men
sen op, wanneer men een verhaaltje
opdist over tekens die men in het da
gelijks leven krijgt. Zo mogen zij dan
sceptisch staan tegenover mijn don-
gengan. Ja, men hecht er geen geloof
aan.
Zo gebeurt het vaak, dat, of mijn
vrouw, of ik zonder opzet een lepel
of een vork laten vallen. Dit dan zijn
tekens, dat wij bezoek krijgen van een
vrouw of man. (Een lepel is als bewijs
een vrouwelijk persoon en een vork
een man). Telkenmale dat wij of een
van beiden een vork of een lepel lieten
vallen (niet met opzet) zeiden wij te
gen elkaar: "Wah seg, ister lepel dja-
toeh, wie ja komt op bezoek?"
En ja verleden week gebeurde dat
weer. Mijn vrouw liet bij ongeluk een
lepel vallen en zei ze: "Ada dame
komt"!
En werkelijk tegen tien uur 's morgens
kregen wij bezoek van twee dames;
de moeder en grootmoeder van onze
schoondochter, die momenteel in Ca
nada zit. Die twee dames kwamen uit
den Bosch om ons te bezoeken.
Na hun vertrek zei mijn vrouw: "Nah
loe, lepel djatoeh"
Ook vanmorgen om een uur of elf viel
er een lepel van een bord. Mijn vrouw
vertelde dat niet en...tegen vier uur
kregen wij een dame voor de deur van
de Ned. Herv. Kerk, om bij te dragen
voor een bazaar, die vrijdag a.s. ge
houden zou worden. Ik noem zulks dan
frappant.
Er gebeuren veel van die tekens, waar
de mensen niet op letten, of geen
geloof aan hechten. De anderen noe
men zulks bijgeloof. Heeft men ooit de
beschrijvingen over de tekens in het
mooie boek van van Hien onder ogen
gehad? Daaruit kan men veel gevolg
trekkingen maken.
Handel Mij. Sinds 1916
SANITAIRE INSTALLATIES, TEVENS GASFITTERS
ELECTRISCHE-, CENTRALE VERWARMINGS- EN
specialisten in onderhoud en vernieuwingen van installaties in reeds
bestaande huizen. Volledige garantie, prijs offerten.
Atjehstraat 68- 72 Den Haag Telefoon 55 03 00 (3 lijnen)
15