Gita Kirtti-goededaden/diensten De Wim Ploegman-school aan de voormalige Reinierszblvd. te Surabaja, thans Djl. Dipone- goro 152. Dit is een school die ettelijke van onze lezers zich misschien nog herinneren zullen, de "Wim Ploegman School" aan de (voormalige) Reinierszblvd. te Soera- baja. En elders in dit artikel ziet U nog een foto van één van de klaslokalen van die school. Wie van onze lezers zou deze school als leerling (of ook wel als leerkracht) bezocht hebben? En wie één van de andere IEV-scholen, die er waren in Batavia en Soerabaja, in Bandoeng, Semarang en Buitenzorg? Ongeveer drie generaties geleden lingen dier scholen in Europa of elders stichtten mannen als Karei Zaalberg, in de wereld en waren de schoolge- Tjalie Pesch en Anton van Lingen het bouwen "verloren"... Indo Europees verbond. Een generatie Een andere generatie, met een andere later hieuwen zij hun scheppende geest vlag, en een andere taal sprekend, be- uit in de Tijd met een aantal scholen... volkte de scholen. In plaats van de terwijl de Grote Omwenteling van Azië naam Indo Europees Verbond voerden reeds aan de deur klopte. En nóg een de schoolgebouwen nu een andere generatie later was alles grondig naam: GIKIafkorting voor Jajasan en blijvend veranderd. Zaten de leer- Pendidikan (Onderwijs Stichting) GITA KIRTTI (Goede Daden/Diensten), woor den van Sanskriet oorsprong. ...een oude vlag, maar ook de nieuwe lading is een eervolle Ah, de scholen zijn er nog. Maar de leerlingen van die scholen van toen en die van nu zijn onherstelbaar ver van elkaar gegroeid. Uit het oog, niet waar, is uit het hart. Logisch... Pas in december, als je in Holland dag in dag uit zowat struikelt over de ontzaglijke sinterklaas- en kerstaan biedingen voor de jeugd, en bij jezelf denkt: "Zo goed hadden we het vroe ger toch niet!", kan je opeens met een schokje beseffen: "Zo hebben ze het daar, op die GIKI-scholen, nog steeds niet!" Maar dan nóg: hoe zou je~ze kunnen helpen? Je bekijkt die foto's en die kinderpor tretten nog eens goed en stelt je voor hoe ze daar December door zullen brengen. Het is de Lebaran maand en die zullen ze met min of meer serieus vasten doorbrengen, en daarna zullen ze het eind van de vastenmaand met min of meer royale vreugde vieren. Allemaal? Misschien zijn er zieke leer lingen. Misschien kinderen, wier vader ontslagen is. Het moest jezelf eens overkomen! Wie zou dan helpen? Wel, wij hebben een Bruine Bus... We stuurden "in het wilde weg" een be drag op, met een beetje onzekere, half-verlegen suggestie: "als er kinde ren ziek zijn met lebaran en als we ze ergens mee kunnen helpen..." Ongeveer tegelijkertijd kwamen in januari antwoord-brieven van verschil lende kanten. Op de eerste plaats van het GIKI-bestuur zelf: een ouderwetse sobat-keras handdruk van dank. Voor de toch maar in cash uitgedrukt zoveel duizenden roepiahs, waarmee onver wacht veel meer "Gita Kirtti" bewezen kon worden dan normaal. Maar vooral de verrassing, dat men in Holland, zó ver van de GIKI vandaanr toch aan ons gedacht had. Het was al met al het gebaar van vriendschap en zorg dat het meest had aangeslagen. Wij van onze kant waren getroffen toen we hoorden dat de naam Gita Kirtti niet alleen een schoon klinkende naam was, maar een werkzaam begin sel, dat behoort tot de beste tradities van de school. Niet alleen om de Leba- ran-kinderen in nood was gedacht, maar trouw wordt elk jaar gedacht aan hen die het Kerstfeest trouw zouden willen vieren als ze maar gezond waren en het niet zo krap hadden. Daar ko men de boodschappers van Gita Kirtti op bezoek met welgevulde manden, ook bij in nood geraakte Indo-Europe anen, ook al staan ze buiten het schoolverband. Want wie zich voortdurend bewust is van nood van de medemens, heeft immers altijd wel te helpen? ...komen de boodschappers van Gita Kirtti op bezoek met welgevulde manden... v.l.n.r. A. L, Horst, Mevr. Soetjahjo, Mevr. Bierhuys- Zitter, AI. Soetjahjo. 8

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1969 | | pagina 8