Kakèh Boodooh (II) éyW' JEUGDSENTIMENT 1930 O jeugd, van felle zon en ijle hoogten, Van bandjirs en van droogten Van blote voetjes en hansopjes Van blonde, maar ook donkere kopjes Wat ben je vlug voorbij gegaan! O land, in vuur van flamboyants Van terang boelan en gamelans Van roedjak en semangka Van spekkoek en van mangga Wat was je goed voor ons! O jeugd, van opscheppen voor "keten" De djago zijn voor Non, voor Noes of hoe ze ook mochten heten Van vliegeren met glastouw in je fikken Nog eenmaal de pitjes uit je toeloep horen tikken Waarom ging je zo gauw voorbij! In Hellevoetsluis gelogeerd bij Ralph mijn zoon, las ik in de Tong Tong bij een mooie foto van het natuurlijke Nim- fenbad te Trètès, dat U een uitleg vroeg over Kakèh Boodooh. Nu dan, ik ken Trèts en omstreken al van m'n 6e jaar af en daarom ken ik het verhaal van de heilige Kakèh Boodooh. 't Was een goede kluizenaar die zichzelve de zwijgplicht had opge legd om langs deze weg tot medium tussen God en mensen te mogen die nen. Het volk aanbad hem en hij be sloot te wonen diep in het bos boven de natuurlijke waterval, genaamd Nim- fenbad. Ik ben er dikwijls geweest langs een moeizaam pad met erg veel patjèts, en dan kwam je aan een heel hoge waterval, indrukwekkend mooi, de waterval van Kakèh Boodooh. Vlak bij die val was het hol van de kluize naar, laag, en ik geloof, dat hij er niet eens in kon zitten, doch liggen. Voor 't hol een grote platte steen, waar schijnlijk zijn zitplaats. Het volk bracht hem eerbiedig voedsel en bloemen en vroeg zijn voorbede voor zieken en andere problemen. Niet ver van dat hol was zijn graf, klein vochtig omheind grafje met een Cambodja boompje er bij. Het behoorde tot onze vacantie-ge- noegens ook eenmaal Kakèh Boodooh te bezoeken ;'t was er stil in dat woud. Verder is de foto van het moderne Nimfenbad met de vlag in top, het zwembad dat ik ook heb helpen "ope nen" met de Resident, de Regent en onze Direkteur-eigenaar Hubrechts en zovele andere genodigden uit de Sui ker, het initiatief van de bekende Piet Appel. Z'n vrouw heette Jet. Ze waren gepensioneerden van de s.f. Toelangan en hadden een zalige villa op Trètès, het laatste huis langs het pad naar Nimfenbad toe. Je moest entrée betalen en kon allerlei consumptie krijgen bij de gezellige familie Appel. Voor de natuurlijke waterval met z'n donkere kom en diep dat het was, nou! hoefde je natuurlijk niet te betalen. Daar blakerde je op grote ste nen na 't bad en verorberde lemper, ajam goreng en zo; zalig was het leven dan! Trètès beschouwden we als ons va- cantie-oord en dwaalden overal heen. Tijgers waren er niet meer: 50 jaar geleden nog wel. Ik herinner me dat 2 kleine gendooks, die aan 't kemiri zoeken waren, meegesleurd werden. Er woonden veel Engelse handelslui, Powell, MacLennan, die een leuk jachthuis had op Lali Djiwo, op de hel ling van de Welirang. Zwavelplukkers haalden brokken prachtig gele zwavel uit deze berg. Het jachthuis was meteen pasang- grahan met mandoer er bij. 't Lag in een heerlijk klaverveld en er omheen groeiden hagen van dikke donkerroze rozen, die door de koude maar niet open konden gaan, net rose kooltjes. Het logeertarief was 5,per dag; je moest voor je eigen fourage zorgen. De mandoer was geschikt en erg be hulpzaam. Verder had je op een linker uitloper van Trètès af bekeken, nog een pad naar boven, dat leidde naar een fan tastisch mooie rechte waterval: de Poetjoek Troeno. Die waterval was reeds ver te voren zichtbaar als je met een dogkar met 2 paardjes reed naar Prigèn toe. Ledoek, Trawas, Rekessan, dat waren dan de namen van oorden waar je met de vacantie heen wandel de. O jeugd, van dansen op Salemba De feestjes van de K.W. Ill, van d'Uni in Concordia Met Charley en zijn Silverkings En pas naar huis in de schemering Wat lijkt het lang geleden! O land, van Kit Wang Kie en Toko Oen Van Krontjong, rumba en een zoen Van Pasar Malam en de "Hoela" schatten Van rentengs en tamboers in boordevolle kratten Zou ik dat ooit kunnen vergeten? O land, van ruisende tjemara's De zoete geur van bloeiende tjempaka's Van snippenjacht en tjelengs Van Mausers en van bantengs Je blijft me bij zolang ik leef! O, jeugd van "hoop en glorie" Van voetbalsmart, maar ook victorie, Van Loedje Jahn en Hercules Van "Willem" Voll, van H.B.S. O kon ik je nog eenmaal weer beleven Ik zou er, ik weet niet wat voor willen geven. C.T. Ja, de vacanties waren er om een hoop te leren en allerlei avonturen te beleven, hoe griezeliger, hoe leuker. Oma Dorine Kampmeinert-Hupperts 10

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1969 | | pagina 10