^£g?\ VAN HIER EN GUNDER
BIJ DE VOORPLAAT
foifilf foirirf
Verhaal van niets
Je kon op elk uur van de dag zó
maar het huis uit lopen als je bij een
oom of goede kennissen logeerde op
een onderneming. Je hoefde niet zo
als in de stad eerst je schoenen aan
te doen of andere kleren aan te trek
ken. Zo maar in je verschoten blauwe
broek en kebaja (of als meisje in een
huiselijke bébé of huisjurk), soms de
eerste de beste topi op je kop ge
drukt, met de rug van je onderarm
eerst nog je mond afvegend als je
net van tafel kwam, zo rende je op je
blote voeten de vrijheid in. Altijd oo
blote voeten. Zalige, eeuwig blote
voeten. Blonde kinderen van hoge pa
pa's liepen op blote voeten, Indo kin
deren liepen op blote voeten; het
eenvoudigste ondernemingspersoneel
liep op blote voeten. Net als engelen.
We leefden als engelen.
Bekijk nou dat plaatje maar eens op
het omslag. Daar zou een modern
stadskind van tegenwoordig verbijs
terd naar zitten kijken. Wat viel daar
nou te beleven. Er was niets. Zegge
en schrijve niets.
Een doelloos weglopend krikilweg-
getje met een lorriebaantje en daar
naast een begroeiing van bamboe. Nou
niet bepaald een brokje stadsarchitec
tuur waar je een brok van in je keel
krijgt!
Niets.
De typische nadrukkelijke 3-uurs
stilte, waar Onze Lieve Heer af en toe
één jubelende kapodang-roep in los
laat, om diezelfde stilte weer netjes
op te vangen in Zijn armen. En toch
vergeet je je leven lang én de stilte
én de tuitelende gouden stem van de
kapodang niet meer.
In het krikil zocht je als je roman
tisch was ruwe smaragden of saffie
ren, en als je practisch was keurige
katapultsteentjes, of, als je zo-maar
zo-maar was, af en toe een wonderlijk
gekleurd of gevormd steentje. Of je
keek spiedend in de hoge bamboe
stengels naar niets. En als ie plotse
ling het verstarde profiel zag van een
slang, keek je (veilig veraf) gecon
centreerd naar die rare sinjeur die
vogels en kikkers besloop, biologeer
de en opslokte. En vroeger die flauwe
kul had uitgehaald met Adam en Eva.
Hah! Je stond opeens aan de oor
sprong van ALLE leven! Je gooide er
een steen naar en de slang was voor
goed en absoluut weg.
En dan floot je op je vingers. En
van alle kanten kwamen de kornuiten
van Robin Hood tevoorschijn: de kin
deren Arnold en de kinderen Veer
kamp en de kinderen kom hoe
heten ze ook weer Hulshof? Je
maakte ze maar één vacantie mee.
Die namen deden er trouwens ook
weinig toe. Waren even casueel als
de kleren die ze droegen: kortere en
2
LEVEN
"Maar och, wat is (en was) de
belangstelling van het gros der Ne
derlanders, ook de zg. "ontwikkel
den" voor ons Indië gering, en als
je ze erover uitkaffert, trekken ze
maar de schouders op!" Jhr. J.W.S.
Het percentage is niet alleen ont
stellend klein, maar ABSURD klein,
wanneer wij na een tijd merken dat
de "niet-belangstellenden" in Europa
óók zo leven (ondanks al hun ogen
schijnlijke geïnteresseerdheid in maat
schappij en cultuur). Voor massa's
mensen is leven niets anders dan "iust
being involved" en daarom weet men
er (vaak tegen wil en dank) wel wat
van. B.v. genoeg om lekker te eten en
betrekkelijk "safe" te zijn volgens een
min of meer genormaliseerd patroon.
Pas als men zich indenkt hoe heel
dit intens boeiende en wonderlijke
bestaan, dat "leven in Europa" heet,
feitelijk in stand wordt gehouden door
millioenenmassa's die alleen maar
achter hun neus aanlopen, staan we
verbaasd dat dit jaar in jaar uit "stom"
doorloopt..precies als in "ons oude
Indië", waar men b.v. als "schaaldier"
of "uitgezonden kracht" zijn pensioen
of zijn bankbezit bijeenflikte iaar na
jaar en na 25 jaar is dat hele land
en leven gewoon "loepa"!
Inderdaad, het leven is aan de
mensheid verspild vaak... T.R.
langere broeken en jurken, en ver
schoten en verschotener stof, onge
streken en ongestrekener. Zo maar
een hoed op hier of een paraplu op
gestoken daar. Apa boleh boewat,
Njoo. Je kwam zoals ie was.
Present! Appel! Voorwaarts mars!
Op de lorrie, twee douwen acht rijen.
En dan weer twee andere. Honderd
meter de weg af en dan weer honderd
meter terug. En dan weer honderd
meter heen. En het was FANTAS
TISCH!
Hoe rijk en gelukkig kon je vijftig
jaar terug zijn met NIETS, ja?
En het verhaal van deze week is
een verhaal van niets.
En wij allemaal zijn uit niets voort
gekomen en zullen tot niets terug
keren. Met de herinnering aan het
Niets van de voorplaat kan je er al
leen maar gelukkig om zijn. Om al dit
niets.
Ja? T.R.
kebaja licht huisjasje; topi hoed;
kapodang helgele wielewaal met
klare, jodelende zang; krikil steen
slag; samboengan aanhechtsel.
Apart voor mijnheer Trap; U herkende
"Geneng" terug. Herkent U dit weg
getje ook?
VOORPLAAT
U schrijft (bij de voorplaat van
het nummer van 15 febr.) op het
eind; "Een van de mooiste (en wijs
te) voorplaten die Tong Tong ooit
had". Mijns inziens: één van de
mooiste en wijste gedachten die U
ooit bij een voorplaat schreef...
N. Lugten
Waarom geeft U niet een bundel
uit van de beste voorplaten met bij
behorende tekst? S. van der Zee
1. Elk mens zegt of schrijft wel eens
in de een of andere opwelling in
een bijzondere getroffenheid bijzon
dere dingen. Het is alsof er in de
soms vage, soms "samengeklonter
de", beelden van ons bewustzijn op
eens een grote helderheid is, een héél
ver doorzicht. En het lijkt alsof in
vreugde daarom de juiste woorden
zich schikken in de juiste orde. Ook
N. Lugten zelf schreef in haar brief
enkele diep treffende passages.
Dus weet iedereen dat zulke mo
menten zeldzaam zijn en men b.v.
nooit bij welke schrijver ook moet
aandringen of soebatten om bij wijze
van spreken elke week met wat bij
zonders op de proppen te komen. Als
dat mogelijk zou zijn, zou het immers
niet langer "het mooiste en wijste"
kunnen zijn, maar "lopende-band-
werk"? Bedenk ook: met een aanhou
dend alarmerende telefoon en een
krankzinnig overkropt werk is het ge
woon een wonder dat er af en toe
wat uit die kepala batoe komt!
Gewoon geduldig wachten op "bof-
fertjes" in Tong Tong is overigens
leuk genoeg, toch?
2. Iemand die er vroeger of later
tijd voor heeft, zal het te bestemder
tijd wel doen. Tong Tong kan het niet.
T.R.
ONAFH. IND. TIIDSCHFt. 13e JAARG. No. 20
Pr. Mauritsl. 36, Den Haag - Telegramadres: Tong
Tong DenHaag - Tel. 070-54.55.00/54.55.01 - Giro 6685
Uitgave: Publ. en Handel Mij Tong Tong N.V.
Directie en Hoofdredactie: Tjalie Robinson.
Verschijnt de 15de en 30ste van iedere maand.
Prijs per nummer f 1,Abt. Nederl.: kwart, 5,
halfj. ƒ10,—jaar 20.—. Abt. Europa: jaar f 25,—.
Buiten Europa: jaar f 30.
Abt. (per jaar en per luchtpost): Australië en
Nw. Zeeland f 65,—; Indonesië f 60,—; Z.-Afrika
en Z.-Amerika f 50,Canada en Ver. Staten
f 41.—; Suriname en Antillen f 35,—.
ZOEKT OP BASIS VAN DE NUTTIGE ERVARIN
GEN IN DE GORDEL VAN SMARAGD NIEUWE
INTERESSEN IN NEDERLAND TE WEKKEN VOOR
DE TROPENGORDEL.
De directie behoudt zich het recht voor hen die
schadelijk geacht worden voor het welzijn van
Tong Tong als abonnee te weigeren of af te
voeren.
ALLE ABONNEMENTSGELDEN ZIJN BIJ
VOORUITBETALING VERSCHULDIGD.
ADVERTENTIES KUNNEN ZONDER OPGAAF VAN
REDENEN GEWEIGERD WORDEN.
