Randstad VOOR BESTELLEN ENTREEBILJETTEN PASAR MALAM 8 Die zaterdag was er geen enkele op klaring geweest. Er stond een gure Noordwester tegen de ramen. Af en toe viel de regen met bakken uit de grauwe lucht. Ze stond roerloos naar buiten te staren; zonder bewust te zien wat daar voorviel. Wat ze zag was 'n langzaam aflopend groen gazon met twee statige koningspalmen aan het eind. Zon over goten. Zo had ze lang geleden gestaan op de voorgalerij van hun besaran, wach tend op het losbreken van een West moesson bui die loodgrijs aan de kim lag. Ze vermande zich. Er moesten nog boodschappen gehaald worden. En zich dapper in haar regensjas hijsend was ze er op uit getrokken. Het valt niet meer mee, als je de zeventig gepasseerd bent en er nie mand is die het voor je wil doen. Ge lukkig was ze nog gezond en goed ter been. Zij klaagde nooit. Maar nu ze gepakt en gezakt, doornat op de tram stond te wachten voelde ze zich toch wel erg koud en moe. En verlaten. Toen ze eindelijk op haar plaats zat en haar pakjes op haar schoot schikte, miste ze opeens een handschoen. Haar ogen speurden zoekend rond. De tram stond nog stil. "Zoekt U wat? Bent U wat kwijt?", vroeg een juffrouw. "Uw handschoen? Twee dames keken behulpzaam rond. "Mevrouw", zei de tegenover haar zittende. "Ik zie 'm. Daar in die plas, u kunt er nog best uit. Jammer van zo n goeie handschoen". Doch ze had ineens geen moed meer. "Ach laat maar", verzuchtte ze. Maar nu ging de hele tram er zich mee bemoeien. Die was en passant gaan rijden. "U kunt er best de volgende halte uit", zei een man. "Ze zullen hem wel laten liggen, in die plas. Eén handschoen heeft geen mens immers wat an". "Ach neen", zei ze. "Het hoeft echt niet. Ik ben al zo nat". En zo moe dacht ze. Thuis had ze nog wel een paar hand schoenen. Doch dat hield ze maar voor zich. "Nou ik vind het toch maar echt zonde", herhaalde die mevrouw tegen over haar weer. Bij de volgende halte verliet die de tram na eerst snel ge- informeerd te hebben naar haar tele foonnummer. Je kon per slot van reke ning nooit weten. Zo golfde het ge sprek over haar hoofd heen en weer. Het was nog zo'n goeie handschoen. Die kun je toch niet laten liggen. Zij was blij toen ze weer thuis was. Al die belangstelling. Om vijf uur ging de telefoon. Een vrouwenstem zei: "Mevrouw moet U eens horen. Ik héb Uw handschoen. Ik was het er toch niet mee eens. Hij lag nóg in die plas. Vindt U het goed als ik hem even bij U kom aanreiken?" "Ach Mevrouw maar dat hoeft toch heus niet. Het is ontzettend vriendelijk van U. Geef mij Uw adres maar, dan kom ik hem zelf wel eens halen". "Niks hoor", zei de stem resoluut uit de telefoon. "Niks geen moeite, hoor. Ik breng hem zó bij U thuis". En aldus geschiedde. Een kopje thee kon ze moeilijk afslaan. Het was best nog een mooie hand schoen. En dan zijn er nog mensen, die den ken dat er geen hulpvaardige mensen meer zijn in de Randstad Holland. Tant de bruit pour un halfsleten handschoen. v.N. VOOR EEN POP Soms, nogal soezerig terugdenkend aan de een of andere tempo doeloe, ontdek je opeens met een schok een merkwaardigheid. Bijvoorbeeld dat er tijden en omstandigheden waren, waarbij je (b.v. in de 20-er jaren) een gulden "niet op kon eten". Zoiets is tegenwoordig (helaas) maar een per kara ketjil. Wat meer zegt: vaak kom je (buitenshuis) zelfs met drie ringgits nog hopeloos tekort om kenjang te raken. Maar nu die 20-er jaren (pakweg tussen 1925 en 1935) op b.v. Pasar Baroe in Betawie. Toen kostte in een Chinees restaurant een normaal portie 0,40 en een setengah portie 0,25. Dat halve portie was voor een middel matig eter eigenlijk al genoeg, maar als sportsman kon je er wel twee op. Koos je dan zo'n portie niet in een gerenommeerd restaurant zoals b.v. E.A. (Europa Azië) tegenover de schouwburg, maar in zo'n klein'sram- pangan restaurantje aan de pasar van Pasar Baroe (op het eind rechts, weet- jenog?), dan kreeg je voor een kwartje een goenoengan om een kauwtauw voor te maken. Tweemaal zo'n kauw tauw en je was "afgevoerd". Neem aan dat je er voor de dorst nog zo'n grote bel seterop klapa kopior bij ge nomen had, dan was je helemaal van de kaart. En toch had je dan pas 62'/2 cent op! Naaa! Haal je niet, ja, die ene pop? Ik geloof dat als we een wedstrijd organiseerden in Tong Tong waar men voor de laagste prijs het grootste (EN lekkerste!) portie van zijn leven ge geten had, we over een jaar nóg niet klaar zouden zijn met de inzendingen! En geen woord ervan hoefde gelogen of overdreven te zijn. Wat een tijd, wat een tijd! VOORKOM LANG WACHTEN Het wordt ieder jaar drukker op de Pasar Malam. Dat is natuur lijk raméh en gezellig, maar op de "spitsuren" is het geen uitzondering wanneer u als bezoeker, ondanks een maximum aan kassa's bijna een uur in de rij moet staan voordat u ein delijk naar binnen kunt. Wij willen dit graag helpen voorkomen door iedereen in de gelegenheid te stellen entreebiljetten voor de Pasar Malam per volwassenen en f 1,voor kinderen tot en met 12 jaar. Wilt u s.v.p. bij het voorbestellen met de volgende punten rekening houden: 1. Uw naam en het adres waar de kaarten naar toe gestuurd moeten worden dienen duidelijk liefst in BLOKIetters vermeld te worden. 2. Per bestelling bent u f 0,75 porto- en administratiekosten verschuldigd. Aangetekend toegestuurd 1,extra betalen. 3. Op de giro moet een duidelijke specificatie van uw bestelling staan, Bijv. als volgt: 4 x volw.' f 2,25 f 9, 3 x kind a 1,3, porto en administratie 0,75 Totaal f 12,75 En indien de kaarten aangetekend verstuurd moe ten worden, dan toevoegen: "AANTEKENEN f 1,waarmee het totaal in dit geval op f 13,75 gebracht zou worden. 4. Het is niet nodig dat u aangeeft op welke dag u wilt gaan, want de kaarten staan niet gedateerd. Het gironummer waarop u de entreegelden kunt storten is: 75.83.89 t.n.v. Tong Tong N.V., afdeling Pasar Malam, Prins Mauritslaan 36, Den Haag. Toezending van de kaarten geschiedt uiterlijk een week voor de Pasar Malam. Maakt u zich dus niet ongerust wanneer u de kaarten niet direct na uw girostorting in huis heeft. Alleen bestellingen die op de hier omschreven wijze worden uitgevoerd kunnen snel en efficiënt in behandeling worden ge nomen. Dus: niet telefonisch bestellen niet per postwissel en niet persoonlijk bij Tong Tong komen betalen. Dan liever het geld in een brief sluiten en (aangetekend!) opsturen met de specificatie erbij. Richten aan: Pasar Malam Tong Tong, t.a.v. Mevr. E. Boon - Derksen, Prins Mauritslaan 36, Den Haag. In de linkerbovenhoek "ENTREEBILJETTEN". Dan nog een laatste verzoek: Wilt u een bestelling van entreebiljetten in geen geval combineren met be stellingen voor bijv. boekwinkel of Toko Tong Tong of met betalingen voor uw abonnementsgeld. Die moeten op een ander gironummer, omdat het vol komen gescheiden administraties betreft. Onthoudt u het goed: voor entreebiljetten: alleen giro 75.83.89. Inlichtingen tel. 070-54.55.01, Mevr. Boon. Aan groepen bestaande uit 20 of meer personen, die in verenigingsverband komen wordt reductie ver leend. Voor inlichtingen, betreffende de wijze van bestellen, etc. tel. 070-54.55.01, Mevr. Boon

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1969 | | pagina 8