Over motorrijders
Nymphenbad
IP*»1*
In Uw december nummer van het
vorig jaar stond op blz. 17 een foto
van een "Nymphenbad" dat U onbe
kend was. (Zie de foto in dit nummer
op pag. 10).
Nu moet ik mij wel heel sterk ver
gissen als dit niet het prachtige plekje
ongerepte natuur is, gelegen op de
helling van de Gunung Salak bij de
onderneming Tjilomas in het Buiten-
zorgse.
Lang geleden in 1937, als leerlinge
van de nieuwe H.B.S., de Notaris de
Graaf Stichting, maakten wij er een
excursie heen. Ik zie ons nog vertrek
ken per bus naar de onderneming van
waar wij te voet de rimboe introkken
langs een weinig begaand bospad dat
voor ons uit door ond. koelies werd
opengekapt. Een kwetterende, jolige
slinger van jongens en meisjes met
enige sportieve leerkrachten en ten
slotte de dragers met mandenvol nasi
goreng eneen koffergrammofoon
plus platen! Na een behoorlijke wan
deling hoorden wij het ruisen van de
kali. We waren echter nog niet bij ons
eigenlijk doel ;langs de oever klauter
den wij verder tot daar opeens die
heldere poel was: het "Nymphenbad".
Een natuurlijke kom met stijle wanden,
geheimzinnig beschaduwd waar een
bruisende, kleine waterval in neerkla-
terde.
Snel doken we de bosjes in of ver
scholen ons achter grote kalistenen om
onze zwempakken aan te trekken en
toen het water in! Ijskoud, spranke
lend, opwindend!
Dit natuurbad was zo diep dat de
branies onder ons er van de oever, die
2 m. hoog was, indoken. Het was
een verrukkelijke dag toen in die on
volprezen, onbetreden natuur, zo on
bezorgd zonnig. Eén van de vele mooie
plekjes rondom Bogor die ik in mijn
jeugd bezocht en zo graag weer had
willen zien, maar in later jaren hebben
de omstandigheden dat nooit toege
staan. Nu rest alleen de herinnering.
Ik hoop dat ik U met dit stukje van
dienst heb kunnen zijn en ben be
nieuwd of U nog meer reacties hebt
gekregen.
L. Vreede - Tiggelovend
U had het helaas mis, Mevrouw!
Brieven als deze, maar met een an
dere localisering, kregen wij ook van
verschillende kanten van mensen die
meenden er het Nymphenbad in te her
kennen. Geen wonder. Wie veel in de
bergen heeft rondgezworven, ver van
de grote wegen af, weet dat in ELK
riviertje in de goenoeng watervalletjes
ongeveer als dit, te vinden zijn, bij
rivieren met een groot verval soms
tientallen over een kilometer. Evenals
voor mevrouw Vreede is zo'n tocht
langs bospaden en waterval-rijke ri
viertjes voor iedere Indischgast onver-
geetlijk gebleven, die dit voorrecht
heeft gehad. Red.
O er vit de Raadt (rechts) met een vriend, de motorrijder Hehnsing.
In Tong Tong no 15 een foto en klein
verhaal van Java's Motorduivel Gerrit
de Raadt.
Hajo Indo, wie vertelt er nog eens
iets over Gerrit's prestatie, de rit Bata-
via-Soerabaia in 10 uur 2 minuten.
Dan de uitdaging van Gerrit op het
raceterrein Tegallega Bandoeng (Gras
veld)? "Aan alle Java Motorrijders: Wie
verslaat mij in 10 ronden (inzet 600
gulden) motor Cylinder inhoud onbe
perkt, Gerrit rijdt zelf op een Sunbeam
3'/ï p.k.".
Zo stond het in de 30-er jaren in
de Preangerbode.
Na veertien dagen zou Meeuwen
oord (van de firma Rous en Meeuwen
oord) het tegen Gerrit opnemen; dat
zullen toch wel alle Bandoengers heb
ben gezien en ook dat Meeuwenoord
geen schijn van kans had al kwam hij
op de rechte stukken Gerrit voorbij,
maar in de bochten was Gerrit weer
volkomen de baas; ik zie hem nog
zitten op zijn 3'/2 p.k. Sunbeam en
Meeuwenoord op een H.D. 9,75 p.k.
Kom jongelui van toen, vertel nog
eens het een en ander over Gerrits
prestaties.
Vooral bij de rit Bandoeng-Soera-
baia moet heel wat gebeurd zijn. Zoals
jullie weten reed Gerrit dat met een
gemiddelde snelheid van 80 km, zoals
motorrijders van die tijd nog wel zullen
herinneren. Batavia - Buitenzorg - Soe-
kaboemi - Tjiandjoer - Padalarang -
Bandoeng - Soemedang - Cheribon -
Soerabaia.
Ook herinner ik mij nog een Indo
Halbach, dat was een opvolger van
Gerrit maar later niets meer van ge
hoord.
Meer kan ik mij er niet meer van
herinneren, toch hoop ik Tjalie dat U
er nog eens nasporing naar doet onder
de motorrijders.
Verder hartelijk dank voor Uw praat
jes van froeher en foto's,
van een oud-Bandoenger
Nou, heb ik het niet gezegd! Indo's
fan toen froeher spreken met vonken
de ogen als ze het hebben over Gerrit
de Raadt. In Tong Tong hebben we
overigens al verschillende malen ver
teld van sensationele motorrijders en
ritten. Maar zouden er nóg een paar
herinneringen los kunnen komen voor
"Oud-Bandoenger"? Graag, al was
het alleen om de ouwerwetse kame
raadschap.
Overigens was Gerrit de Raadt veel
meer dan de meeste lezers beseffen
een 'typische "overgangsfiguur van de
20-er jaren". Toen de tijd van de In
dische (ook Totok!) pionier, jager,
vechter voorbij was en de studie de
Indische maatschappij veroverde. In de
dertiger jaren was het al practisch on
denkbaar dat een goed student tege
lijkertijd een goed sportsman en "Le
derkous" was. "Kruit en inkt gaan nu
eenmaal niet samen!", zei bitter old
timer Olivier, "we gaan voortaan net
jes opzitten en pootjes geven tot we
van ellende in mekaar d nderen!"
Met Gerrit verdween de generatie
die leefde op de uitdaging: "Branie?!"
en de acceptering: "Branie!!" en dan
"op leven en dood", weet U. Tsk-tsk-
tsk, wat een tijd! Dat vergoeden alle
wilde haren en baarden van tegen
woordig niet meer. Door de fop heen
zien old-timers toch wel zachte ronde
schouders, zwakke sensuele lippen,
dameshanden en fletse ogen...
Niet boos zijn maar; de old-timers
zijn toch ook niet boos om wat zij moe
ten aanhoren en zien?
