UIT DE DAGEN VAN GERRIT DE RAADT Bij het lezen van talrijke stukjes over oud-Soerabaja, kom ik steeds de naam van Gerrit de Raadt tegen. Het geen ook begrijpelijk is. Deze indische jongen, opgegroeid in Sb. heeft een plaats gekregen in de harten van ieder rasechte Soerbajaan (geen enkele ras zuivere Soerbajaan zegt: "Ik ben een Soerabajaan, maar een Soerbajaan"). Je kon dagelijks zijn naam lezen in de kranten op allerlei takken van sport, vooral motorraces en voetballen. Ik was nog te jong om hem zomaar aan te durven spreken, maar weet enkele dingen van hem toch goed te herin neren. Zo heeft Gerrit inderdaad het lange afstand record Batavia - Soerabaja ge vestigd op een motorfiets merk "Rud- ge". De tijd was 11 uur, wat een gemiddelde opleverde van 65 km/ uur, in die tijd en op dat soort wegen een formidabel gemiddelde. Je moest Gerrit horen vertellen over dat hache lijke moment ergens tussen Tegal en Pekalongan, toen hij met een vaart van 100 km per uur dwars door een kudde karbouwen reed, die daar de weg overstak, ogen dicht, pèh, en dan maar gas geven! De rillingen liepen je over de rug. Gerrit was in vele opzichten een sport man. Hij voetbalde in de voetbalclub H.B.S. (de "Kraaien" vanwege hun zwarte shirts). Je had in Soerabaja eigenlijk maar twee clubs van Indi sche jongens. Dat waren Excelsior en H.B.S. Excelsior, met de gebroeders Zweers en Jahn, had zijn veld in Sa- wahan en H.B.S. had zijn veld eerst achter het N.I.S. station en later er gens anders in Tambaksari. Dan had je Thor (de Dondergoden), die meestal totoks als lid hadden, maar ook veel indische mensen, die in de Goebeng- en Darmobuurt woon den. Ik ben er lid van geweest (kwam niet verder dan Thor 3), maar later ook Bep Bakhuys en Smeets. Daar hadden we de gebroeders Keasberry, Tjoh Feuerberg, Jan Mulder (de mid- voor van het Java elftal, dat tegen Australië met 1 - 0 won. Jan maakte die ene goal en ik was bij die wed strijd aanwezig als een van de jonge tjes die de erehaag vormden. Verder had je nog Mena Moeria (=-Jong Am- bon) met de uitstekende midvoor Uk- tolseja. Tjonge wat was dat een voet baller, la Cruyffie. Ook de Armeniërs met A.S.C. (Armenian Sporting Club) hadden een voetbalveld tevens hoc key terrein en golflinks. Hun veld lag naast het Thorveld op Karangmendjan- gan tegenover de N.I.A.S. (Ned. Ind. Arsten school). Later moesten ze ver huizen, en werd op die velden het nieuwe C.B.Z. gebouwd. Nu kom ik weer terug op Gerrit de Raadt, want die man kon ook voet ballen. Hij speelde in H.B.S. 1 en kwam verscheidene keren uit voor het Sb.team. Jullie weten wel, dat het hoogseizoen elk jaar bestond uit de stedenwedstrij- den. Ze werden gespeeld op het Tiong Hwa terrein naast de Jaarmarkt en zo ook dit jaar. Ik was intussen wat ouder geworden, deed niet meer aan voet ballen, maar aan zwemmen. Toch ging ik nog veel naar competitie- en ste- denwedstrijden kijken. Zo ook dit keer. Welk jaar het was weet ik niet meer precies, 't Zal om de 1930 zijn geweest. De wedstrijd ging om het kampioenschap van Ned.-lndië en ging tussen Sb. - Batavia. Ik herinner men nog wel enkele na men: aan Bataviaanse kant waren het Denkelaar en Baumgarten, aan de Sb. kant de Chinees Tjing Hwat (back) en Gerrit de Raadt (center voor). Tjonge, tjonge wat een wedstrijd was dat. Vijf minuten voor tijd was de stand nog 0-0. Het publiek roerde zich hef tig hoewel dat heel tam was verge leken bij wat ze nu kunnen produce ren in de stadions. Telkens kwam de kreet: "Ajo Herriiit", als Gerrit de bal had. Maar daar stond nog altijd Den kelaar in laatste instantie. Steeds had Gerrit geen succes. Maar in die laat ste 5 minuten kreeg hij ineens de bal toegespeeld uit een verre throughpass van Tjing Hwat. Gerrit rende, verlakte één, twee of wel drie Batavianen en stormde op het doel af. Denkelaar achter hem aan. Gerrit kwam in het strafschopgebied en toen...ging Gerrit er onder uit en maakte een pracht van een salto en kwam weer op zijn been tjes terecht, pakte de bal maar alvast op en legde hem demonstratief op de penalty stip. Ge"djegald"? Toneelspel van Gerrit? Ik weet het tot nu toe nog niet. Maar Gerrit kreeg zijn penalty en nam hem zelf. 1 - 0 voor Soerabaja. Zo bleef het. Gerrit de Raadt was vele weken het gesprek van de dag en Soerabaja was kampioen. Gerrit was ook een prima motorrijder, een John Surtees (Jantje Surtèès, zoals de totok hier dat zegt). De races hadden altijd plaats op Sawahan; ach ter/naast de remise van de electrische O.J.S.-tram. Het was een grasbaan, gebruikt voor paardenraces. De toe gangsprijzen waren mij en mijn sobats te hoog. Toch kwamen we er wel in (de Fortinaties, de Lammers van Buu- ren, de Hughans enz.). Gewoon "bro- bos" door een gat in de gedèk na een sloot overgesprongen te zijn achter de remise. Ik heb nooit voor één race betaald. De Raadt (op Norton) tegen Helant Müller (op H.D.) dat waren dè races van de dag. En dan Halbach en Piet Matzen (op mijn "Gadjah", A.J.S. 1926 T.T. motor). Later werd, vooral na Ger- rits ongelukkige dood (jachtongeval) de bekende Bandoengse B.M.W.-dea- ler van Demmeldraadt (met een van Demmeldraadt Special J.A.P. motor in Velocette frame) Java-kampioen en was zijn "moesoeh" vooral Halbach (Norton). Zijspanraces waren vooral voor de Sturler, compagnon in de motorzaak van Gerrit op Kaliasin. Ja, er werd wat geraced daar op die grasbaan van Sawahan. Toch werd er getraind en de motoren uitgeprobeerd op de weg Wonokromo (voor de leerlooierij) Sidoardjo, een weg met ongeveer 15 km vlak naast de spoorbaan van Sb.- Bangil-Malang. Dan boog de weg zich wat af om dan weer een km of 5 naast de baan te komen. Onze "moesoeh" was de trein van 5 voor 2 uit station Goebeng, die een tien minuten later met een snelheid van 80 km per uur Wonokromo langs kwam en dan zo zijn snelheid opvoerde tot 105 km/ uur. En daar gingen we dan: we, dat waren Piet Matzen (A.J.S.), Jan Molenkamp (Motosachos, later H.D. 750 cc.), From melt (Norton), Ketjen (Matchles), Jan Meyer (Norton), Boet Langenberg (H.D. 350 cc.), Koppen (H.D. 500 cc. cylinder) en ik weet niet wie nog meer. Ik zelf reed op een 500 cc Norton '29 een met platte tank zoals dat toen heette. Langzaam werd de trein gelapt. Dan kwam de grote bocht en als we dan weer langs de baan kwamen, had de trein ons een heel stuk ingehaald en begon de strijd opnieuw. Nu echter niet lang, want we waren zo in Sidoardjo, waar we zwaar vaart moesten minderen tot de Porong brug (gauw een cent, liefst een gobang, over de railing gegooid, dan kregen we vast geen ongeluk) en dan nog even door tot Pandaan en Kasri, waar N.V. Azië Zwitserland Technisch Bureau HENNEMAN Handel Mij. Sinds 1916 SANITAIRE INSTALLATIES, TEVENS GASFITTERS ELECTRISCHE-, CENTRALE VERWARMINGS- EN specialisten in onderhoud en vernieuwingen van installaties in reeds bestaande huizen. Volledige garantie, prijs offerten. Atjehstraat 68-72 Den Haag Telefoon 55 03 00 (3 lijnen) 18

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1969 | | pagina 18