Siardusi
11e Pasar Malam
Tong Tong
Hij moet worden
de boel meestal uit elkaar viel, na
heerlijke nasi rawon gegeten te heb
ben in de beroemde warong van Nih,
een tenger Indonesisch vrouwtje, die
haar Pappenheimers verduveld goed
kende (als je begrijpt wat ik bedoel).
Ik keerde meestal naar Sb. terug, veel
al in gezelschap van Piet Matzen, of
ging met Jan Molenkamp mee naar
Batoe, naar het hotel van zijn moeder
"Mon Desir". Wat een tijd was dat
toen.
Geen lange leren jas, gewoon in losse
blouse, met wat krantenpapier tussen
body en blouse. Regen? Niks erg, je
werd zo weer droog.
J. J. DEN OUTER
P.S. Ik heb nooit geweten dat een
Semaranger harder gereden had dan
een Soerbajaan (Gerrit de Raadt) of
het moest zijn met een "motor moloh".
Noot Redactie. Ja, ajo, jullie bouw-
makers van Soerabaja (al meen ik dit
goedkeurend, lo!) vertel jullie ook van
de Soerabajase "roaring twenties and
thirties"! Wat een tijd, ja, mannen!
Dat je naast je studie nog hartgrondig
kon genieten van motorrijden, jagen
en boksen...tsk-tsk-tsk. Die lui van
nou weten niet wat leven is! T.R.
met o.a. THE HEARTS OF SOUL,
THE BLUE DIAMONDS, THÉRÈ-
SE STEINMETZ, DE NACHTSI
RENEN, THE GARUDA'S met
TANTE PIM, TRIO TIMUR, THE
MOHALA MAIDS and MIN
STRELS, SONORA PANAMA-
RERA, THE ANTILLES STEEL
ORCHESTRA en nog vele, vele
andere
In een van de Tong Tongs 'n maand
of wat terug las ik een memoriam over
Harry Brown en terwijl de radio op de
ze regenachtige zaterdagochtend de
schlager "Stardust" door mijn zitkamer
laat glijden, moet ik opeens een beetje
weemoedig aan hem denken.
Brown of Braun zoals hij meen ik
zijn naam moest schrijven, zat ook in
het „Kale Koppen Kampement" en had
al gauw verscheidene musici om zich
heen verzameld.
Er mocht van Nippon zaterdagmiddag
en zondagavond muziek worden be
oefend.
Harry was in Bandoeng al van de
laagste klassen van de HBS al bekend
om zijn prestaties met de saxophoon.
Hij blies geregeld geïnspireerde soli op
de Temesiasavonden die door Tjie Bo-
gaards werden geleid.
Later zwierden wij rond op de 'swing'
van zijn (Brown's) Sugar Babies
met onze meisjes, verloofden en later
echtgenoten. Dus wij wisten dat
Braun goede muziek wist de produce
ren, maar de jam-sessions in het kamp
waren onvergetelijk. Hij en zijn part
ners speelden toen de muziek om de
muziek zelve en niet om een dansgra-
ge meute in beweging te houden.
Zaterdags na het middageten begon
het al in barak 15 waar Harry logies
was toegewezen. Onnodig te zeggen
dat zijn pension tot de nok vol liep en
er omheen druk werd geluisterd.
Dan kwam de zondagavond als na
de kerkdienst het oefenterrein vol
stond. Het was dan gezellig babbelen
en lachen totdat Brown opstond en de
beginmaten aanstampte. In de nu ver
wachtingsvolle stilte klonken helder de
aanvangsharmonieën die dan even la
ter uiteen vielen in de verschillende
improvisaties. Klaterend in een bonte
schakering van dartelende klanken
joeg Harries klarinet, machtig gesteund
door de in close harmony swingende
saxophoon, trompet, trombone en gi
taar zijn kleurrijke thema-opvatting de
vanwege de verduistering blinddonke-
re nacht in. Soms zong er iemand bij,
en we voelden voor die korte uren dat
we vrij waren.
Tegen het eind van de avond kwam
zijn uiterste pogen, zijn boven zichzelf
uitreikende prestatie: „Stardust".
Dat begon hij solozacht begin-
ned in blue's maat en terwijl de ande
re muziekinstrumenten in absolute een
heid van klankkleur aangromden slin
gerde Harry zijn eenzame klacht de
ruimte in. Dan was hij niet meer die
tengere povergeklede krijgsgevangene,
maar de belichaming van het wilde naar
vrijheid snakkende Indische tempera
mentdan werd hij werkelijk een
ster.
Nu is hij er niet meervergaan
tot stof"Stardust".
F. H. van Loon
IEDERË DAG
op de grandioze
24 t/m 28 JUNI 1969
HOUTRUST DEN HAAG
Zo kranig zag Miel Ondang er 35 jaar ge
leden uit toen hij als wegrenner kampioen
werd. Maar denk vooral niet dat hij nu als
"ouweheer" is afgevoerd.
Hij woont nu in Thousand Oaks, dicht hij
Los Angeles, en trapt er met een Amerikaans
wieler-clubje nog steeds flink op los. Om
de andere dag zo'n dikke dertig miles! En
Indischman in hart en nieren is hij nog steeds,
ook al is hij dan Amerikaan. Lid van de
Soos, abonnee van Tong Tong en absoluut
onverbeterlijk liefhebber van alle Indische
kostjes. Zijn vrouw Gerda zorgt er overigens
wel voor dat hij die niet vergeet! Miel en
Gerda, poekoel teroes maar!
Het werkwoord worden komt nor
maal alleen voor in combinatie met iets
anders, bijv. hij wordt geslagen, hij
wordt weer beter, hij wordt onze baas,
dat wordt niks, enz. Het dient dus of
als hulpwerkwoord of om de overgang
van de ene toestand naar een andere
aan te geven. Staat het dus nooit op
zichzelf om een handeling of activiteit
aan te duiden? Dat dacht u maar; in
ons oude Indië was alles mogelijk, dus
ook dit. "Hij wordt" betekende in mijn
prille jeugd, dat iemand bij het krijger
tje of verstoppertje spelen de rol van
achtervolger resp. zoeker vervulde.
Over het schooiert schalden dan ook
ondanks protesten van de onderwij
zers herhaaldelijk de kreten: "Ajo, jij
moet wórden!" of "Wie wordt nou
sèh!"
Weet U nog?
CdG
SANATURN-REKSTOK
versterkt de buik- en rugspieren.
Bestrijdt rugklachten en trage spijsverte
ring. Verbetert het figuur.
Overal toe te passen.
f 42,50 f 5,10 B.T.W. - Vraag folder bij:
MEDICOR - Den Haag A2
v. Hoeylaan 28 - Tel. 070-850093
19
