BEZWEREN
DIEREN
heid lombok. Dat was het geluid van
de vallende klappers: "Gedeboeg!"
Om de smaak van de rijst zo goed
mogelijk te genieten, namen we zo
weinig mogelijk van de bijgerechten
en dan afwisselend telkens maar één
tegelijk, om daarvan ook precies de
juiste smaak te proeven.
Op deze manier was het net, of we
meerdere gangen aten, hetgeen de
eetlust nog meer verhoogde. Natuur
lijk aten we met de hand, die van te
voren "gewassen" werd door de vin
gers even te dopen in de (algemene)
vingerkom en dan het overtollige water
te "tjiprat-tjiprat" achter je stoel.
Tijdens de maaltijd werd niet gepraat,
behalve de gastheer die ons telkens
aanspoordeom de bijgerechten eer
aan te doen Dat deden we natuurlijk
niet, maar wel namen we telkens van
de geurige lekkere nasi, waarvan we
maar niet genoeg konden krijgen.
Toen we klaar waren, werd ons ook
nog soep aangeboden. Het eten
van soep na de maaltijd heeft zijn
voordelen. Het bederft je eetlust niet,
het is ook enigszins "drinken", en in
ons geval werden onze vingers door
de soep al ietwat schoongewassen,
want met de linkerhand werd de lepel
gehanteerd en met de rechter werden
de vaste stukjes uitgevist.
Na de soep werden onze vingers weer
in de (communale) vingerkom gedoopt,
maar daarna aan de algemene "Good-
morning-handdoek" afgedroogd. Ver
schillende vruchten werden opgediend
o.a. geschilde mangga, nangka, gesne
den semangka en de pisang natuurlijk.
Tijdens het dessert ontsnapte één
van de gasten een boertje en hij keek
verschrikt rond. Dit werd door onze
gastheer opgevat als de gebruikelijke
beleefdheid, waar hij op gewacht had
en hij beantwoordde dit met een op
risping van groter geluidsterkte. Dit
was het "startsein" voor de andere
aasten om ook een duit in het zakje
te doen en het leek al gauw een zaal
vol patiënten met "aerophagie", met
dit verschil, dat ze er geen pijnlijke,
maar"Eindelijkgerechtigheids-ge-
zichten" bij trokken.
Ook dit spelletje verveelde op den
duur en daarom kwamen we met de
zaak op de proppen, waaraan dit be
zoek gewijd was. In minder dan AN
DERHALVE MINUUT was de affaire tot
aller tevredenheid beklonken en we
braken op. Uitgeleide gedaan door
alle notabelen van het dorp en prak-
Ik las in Tong Tong van 30/4 het
verhaal van Jacq Vreke over de Pa-
wangs. Het deed me denken aan het
volgende verhaal waar ik, toen ik het
zag, geen verklaring aan kon geven.
We waren om 4 uur in de kam
pong van waaruit we naar de jacht-
plaats gebracht zouden worden. Er
moest nog iets met de plaatselijke
politie geregeld worden en terwijl één
van ons met alle vergunningen en
jachtacte's naar de politie ging stond
ik met 3 andere jachtgenoten op een
brug over een beekje van 2 meter
breed en 30 cm helder water. Je
kon de steentjes op de bodem 'duide
lijk zien. De brug had een ijzeren leu
ning en daar leunden wij over. Een
katjong van 12 jaar kwam bij ons
en vroeg mij om geld om schildpadden
te roepen. Wij verveelden ons een
beetje, dus eigenlijk uit verveling en
niet uit nieuwsgierigheid, gaf ik hem
geld waarmee hij naar een warong
liep en terugkwam met een pintjoek
nasi rames. Ik dacht dat hij ergens
onder of bij de brug een schildpad wist
die hij eten wilde geven. Hij liep naar
de waterkant en mompelde iets terwijl
hij de rijst met de gerechten met de
hand door elkaar kneedde. Wij zagen
niets en hij bleef geluiden mompelen.
Toen nam hij een handvol rijst en
strooide het in het beekje. Ik weet niet
waar ze vandaan kwamen, maar van
alle kanten zwommen kleine, grotere
en grote schildpadden naar de ge
strooide rijst .Wij konden ze niet tel
len, maar naar schatting krioelden daar
wel 100 schildpadden, naar de rijst
happend, door elkaar. En toen de rijst
op was zwommen ze weer weg.
Intussen waren meer katjongs bij
me dat alleen die ene katjong en nog
één persoon die beesten kon roepen.
Ik geloofde het niet en ging naar de
warong om zélf een portie rijst te ko
pen. Ik ging op de plaats van die jon
gen staan en strooide de rijst in het
water. Wie beschreef onze verbazing
toen geen enkele boeloes kwam eten.
Een paar visjes hapten er naar, maar
tisch alle kinderen, nagegluurd door
charmante "Sarina's", putten we ons
uit in allerlei dankbetuigingen voor de
gastvrijheid en tractatie, hier en daar
onderstreept door een luide "na-
boer"...
Maar, wat Pa Inggi toch niet zou
kunnen begrijpen was de dankbaar
heid voor de volkomen RELAX, ge
durende ruim een uur, die hij ons ge
schonken heeft als OBAT, als medicijn
voor lichaam en geest, in geen enkele
polikliniek of apotheek van de roeze
moezige stad verkrijgbaar.
Dr. M. Soetiahjo
beslist geen schildpadden, zelfs geen
kleine. Dezelfde beek, dezelfde soort
rijst maar een andere hand strooide
het voedsel en geen schildpad te zien.
Zou hij ook een Pawang zijn?
Naam van de kampong weet ik niet
meer, maar het was in de buurt van
Djombang.
II
Als je van Soerabaja naar Malang
over de autoweg gaat, zie je bij het
binnenrijden van Soekoredjo een wa-
ringinboom rechts van de weg staan.
Meestal reden wij door, maar op een
keer stopte Ik daar en zag op de straat
vlekken van overreden beestjes onder
de waringinboom. Het bleken platgere-
den tokehs te zijn. Ik keek naar de
boom en maakte dat ik weg kwam.
Je zag de boombast niet want de stam
was bedekt met tientallen of honder
den en misschien wel duizenden to
kehs. Wat een griezelig gezicht! Ik
was helaas te arm om een fototoestel
te bezitten, maar misschien heeft een
Tong Tong lezer daar een foto van ge
maakt? En wie weet daar meer van
te vertellen?
A. Th. Kempff
In Europese kringen zal men er zich
misschien over beraden of zo'n ver
haal een verzinsel is of niet, maar in
Indische kringen zal men zich vaak
afvragen of de verteller zoiets echt
heeft meegemaakt of het "van horen
zeggen" heeft. Aan de mogelijkheid
van waar zijn twijfelen slechts weini
gen. Omdat het leven in Indonesië
inderdaad wonderbaarlijke ervaringen
heeft gebracht aan een ieder die er
lang geleefd heeft.
Het bezweren, eventueel oproepen
van dieren, behoort ertoe. Wie heeft
zelf dergelijke dingen meegemaakt of
er in elk geval van gehoord?
Schrijf op!
OVERVERMOEID? Neem PAX's Gezond-
heidscapsules. Bevatten uitsluitend tarwe-
kiemolie - knoflookolie - chlorophyl. Ver
hogen uw energie - fitheid - jeugdigheid,
maken u weer actief! 100 caps. 6,95; 250 -
13,95; 500 - 25,95 (excl. porto ad 1,25).
U kunt bestellen:
Geneesmiddelen en kruidenhuis PAX,
Marktstraat 16, Groningen.
9
