Waaiers en nasi rames OUWE LOC TERZIJDE HELPEN oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo 6 Op de Pasar Malam in Alkmaar viel het ons op dat zoveel jongelui nog nooit een waaier in handen gehad had den. Zo'n Japanse vouw-waaier die je als een soort harmonika open en dicht ritst. Voor kinderen was het gewoon een lollig spelletje om ze open en dicht te flitsen (na enkel stuntelige pogin gen om ze open te trékken, waar we toch wel van schrokken). Ook jonge dames vonden zo'n waaier erg interes sant. Hiermee willen we per sé niet zeg gen dat ze zo achterlijk zijn daar in Alkmaar. Maar alleen dat op Pasar Ma- lams in Den Haag, waar nu al jaren lang waaiers gebruikt worden in de warmte, iedereen weet wat een waaier is. En daar (logisch) niet. Hier in Ne derland ziet men waaiers immers prac- tisch alleen op plaatjes en in films. Maar als we mensen zo zien hutse len met waaiers, kunnen we er ons een idee van vormen hoe ze eigenlijk ook wel zullen hutselen met Indische spijzen en snoep in elk geval hun spijsverteringsorganen. Daarom is het jammer als we zien hoe slordig er wordt omgegaan met de toebereiding van heel wat beroemde Indische ge rechten. Wat er b.v. al niet in nasi ra- mes gefrommeld wordt en hoe bekaaid de satees er vaak van af komen. Ach ja, men weet het verschil toch nieten "ze eten toch van alles", maar dit is een verkeerde instelling die later zeer onaangenaam zal "boomerangen". Breder en pijnlijker dan we denken. Op zijn minst kan het er in de toe komst toe leiden dat we inspecteurs van de warenwet op ons dak krijgen om te controleren of bepaalde minima van ingrediënten aanwezig zijn. Laat ons vooral niet aangestoken worden door de slordigheid die op de neder- landse markt t.a.v. heel wat Indische spijzen bestaat en die b.v. maakt dat mijn groentenboer die te lang blijft zit ten met voorraden tahoe of tempeh er tóch telkens maar met een ijskoud ge zicht een stuk van af snijdt voor mij. En als ik zeg: 'Man, die rommel is niet goed. Dat ruik je toch zo!", me ijs koud antwoordt: "Weet ik veel?! Ik eet die rommel zelf toch nooit! Ik heb er geen verstand van, hoor!" Het lamme is dat massa's Indisch- gasten zelf al lang geen verstand meer hebben van goed Indonesisch koken, en ook al "van alles eten" met een zalig gezicht. Het komt allemaal door een zij-aspect van elk assimilatie proces: het "water in de wijn doen": geen knoflook, geen trassie, melk i.pl. v. santen, enz. O jé, ik wil geen ruzie maken, en wie smakelijk eet zónder de wetten van smaakverhouding (ook friet de Franse keuken moet men niet ta- warren!) die bij een perfect gerecht horen, is daarin vrij. Maar het leidt on herroepelijk tot verdere verwatering en tot geknoei. Het is een oude wet, die menige beschaving ten gronde heeft gericht... T.R. Naar aanleiding van de voorplaat van 30 aug. 1969 (14e jg. no. 4) schreef Ir. J. C. Jonker ons: De foto is genomen tussen 1898 en 1911 op een stationnetje van de Wes- terlijnen van de S.S. De locomotief is gebouwd in 1886 door de fabriek Beyer, Peacock en Co. te Manchester voor de Bataviasche Oos- ter Spoorweg Maatschappij (B.O.S.), die de lijn Batavia-Bekassi in dat jaar in exploitatie bracht met acht locomo tieven. Deze lijn werd in 1898 in middels verlengd tot Krawang aan de Staat verkocht met de locomotie ven. De locomotieven kregen de num mers S.S. 268-275; bij de omnumme ring in 1911 kregen ze opnieuw de nummers 1-8, maar nu in het S.S. park. De locomotieven vertonen veel over eenkomst met de machines, waarmee de N.I.S. tot 1913 de lijn Batavia-Bui- tenzorg exploiteerde. Deze waren van dezelfde fabriek en ook voorzien van een loopas voor en daarachter twee aangedreven assen. In het nummer van TT van 15 sept. komt het woord "Lais" en "laés" voor, het laatste in de bijdrage van Si-Max, waarmede bedoeld wordt een rivier en zeevis van de soort der meervallen, die wij kennen als "lélé" of "limpoek (Bataviaans), die gezouten en ge droogd als "djambal" wordt verkocht. Het eerste "lais", moet als "lahis" "gawé" (Ngoko) en "damel" (Kromo) worden uitgesproken, hetgeen bete kent: "gemaakt worden", gebiologeerd of bedwelmd raken. Het samenspel heet "sintrèn". Op de laatste Pasar Malam heeft U door de kindercrèche kennis kunnen maken met een van de facetten van het werk van de Hervormde Stichting voor Kerkelijke Sociale Arbeid. In het foldertje dat U daar kon krijgen heeft U er meer over kunnen lezen. Mocht U dit foldertje niet hebben, of inmid dels vergeten zijn: er stond iets in dames, dat echt een overweging waard is. Er zijn ontelbare gezinnen en be jaarden die hulp nodig hebben. Indi sche mensen natuurlijk ook. Moeder kan ziek zijn, bij de oudjes zijn mis schien de kinderen geëmigreerd, in beide gevallen is er vaak dringend be hoefte aan een beetje hulp. Er moeten boodschappen worden gedaan, er zijn werkjes in huis die al zo lang gedaan hadden moeten worden, maar die ge woon zijn blijven liggen uit onmacht door fysieke tekortkoming. En U met uw sterke rug en armen zouden die karweitjes zo kunnen doen. Er zijn ongetwijfeld nog dames die een paar uurtjes in de week kunnen missen. U verdient er bovendien nog wat mee ook. De K.S.A. stelt alleen de voorwaar de van een minimum aantal werkuren van 6 per week. De beloning bedraagt: Leeftijd 17-22 jaar 3,26 per uur 23 jr 3,37 per uur 24 jr en ouder 3,61 per uur (incl. vak. toeslag) We spraken zonet over Indische mensen. Wat zal het voor de Indische oudjes prettig zijn een Indische hulp te krijgen met wie ze in de korte tijd dat die er is, even kunnen ngobrol over bekende dingen. Dat uurtje kan voor die oudjes een lichtpunt zijn waar ze elke week weer naar uitkijken. Geeft U zich op voor deze gezins- en bejaardenhulp? Het adres is: Drs. A. R. van Zeeland, tel. 070-39 49 80, Prins Hendrikstraat 18, Den Haag. Ook zij die hulp nodig hebben, kun nen zich bij dit adres opgeven. Evenals het spaanse spreekwoord zegt: "Wie de rijkdommen van Indië thuis wil brengen, moet de rijkdommen van Indië in zich hebben, zo is het ook met reizen: een mens moet kennis in zich hebben, als hij kennis mee naar huis wil brengen. Samuel Johnson. Rijkdommen laten varen valt moeilijk; ze bewaken is ook niet aangenaam, en ze verwerven kost moeite: daarom moet men zich over rijkdommen niet bezorgd maken. Mahabharata. Een vervelend mens: iemand die praat als je wilt dat hij luistert Ambrose Bierce. OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOQ O EEN VERSE KIP IS EEN LEKKERE KIP 8 Dagelijks bami en nasi warm verkrijgbaar. Q 8 Nu goedkoop cocos (klapper), 500 gr. f 1,19. Q Santen per blik nu f. 1,19. g Vliesdunne emping, de mooiste kwaliteit, heel kilo slechts f. 6,90. O POELIERWAAL Dierenselaan 38 Telefoon 39 09 41 Den Haag 0

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1969 | | pagina 6