„SAJOER KAMPOENG"
Af en toe zullen wij in Tong Tong
een portie brieffragmenten opnemen
"zonder aanzien des onderwerpt"al
leen om U een idee te geven van wat
er alzo aan post binnenkomt bï] Tong
Tong. Dus: wat er vaak bï] onze lezers
omgaat, zowel in het dagelijkse leven
als in hun gedachten.
Eerst piekerden we nog over een
"met zorg samengestelde brede varia
tie", maar later besloten we geen en
kele maatstaf aan te leggen en er een
"sajoer kampoeng" van te maken, waar
dus van alles in gaat wat bij de hand
ligt.
Wie deze rubriek leest, maakt ge
woon kennis met zijn mede-abonnees
T.R.
In m'n rimboe-tijd bij de Bataafse Pe
troleum Maatschappij op Sumatra het
ik Meranti-bomen gezien, waarvan dc
stammen met vier man niet te omvatten
waren. Maar aan de afhangende lianen
heb ik ook wel eens heel kleine orchi
deeën opgemerkt: het hele grote naas
het nietig kleine, net als de rotspar
tijen en de kleine meertjes in Zwitser
land en dan kunnen we (als we willen!)
verstaan: "Al ben ik een nietig schep
sel: Hij houdt mij in het oog!" Harry
"Ons blad is één grote getuigenis
van levende liefde en genegenheid en
achting tussen mensen van geheel ver
schillende rassen en gewoonten. Dit nu
is in deze tijd en in deze wereld van
onschatbare waarde, een unicum. Mijn
vader, een rasechte Totok, werd ge
boren bij Franeker. Zijn enige wens
was om begraven te worden in Indië.
Mijn moeder is geboren te Japara. Zij
leerden elkaar kennen in Patjitan. In
welke groep anders dan in onze groep
heeft zo'n daadwerkelijke volkeren ver
broedering plaatsgehad?
Ons blad is niet alleen het enige
Indische blad ter wereld, het is ook
het enige blad dat de liefde en ver
broedering zo onverbloemd belijdt. Het
is daarom ook het progressiefste blad
ter wereld!" C. Noordenbos
Bij de eerste blik op de foto op de
voorpagina (TT 15 aug.) ging er een
schok van herkenning door mij heen...
Als je nog verder was gaan speuren
naar dat o, zo wonderschone plekje
op aarde, de zelfaangelegde binnen
weg ingeslagen bij de gardoe, van des-
sa Ngantang komende, links van de
weg, dan had je daar aan de voet van
de Watoe Koeroeng, die vanaf de
grote weg lijkt op een omgekeerde
koeroengan ajam of koeroengan boe-
roeng, of hoe je zo'n stuk vlechtwerk
uit die heerlijke tijd in Indië noemen
wilt. Het was toen in die vreselijk moei
lijke tijd, de malaise jaren, kort vóór
de Japanse bezetting, dat mijn beide
ouders en ik daar voor een poosje
kwamen logeren bij mijn oom, tante
en neef! (mijn man nul). Nu, wat
de gevolgen waren van die logeerpartij
kan een ieder echt Indischgast wel
raden! Wat een vooruitziende blik van
de zijde van mijn beide (later schoon
ouders), om hun huis, dat voorheen
jachthut van de familie geweest was,
om te toveren in een oerdegelijke "for
tificatie"! A. v. d. Rest
Mijn djait b.v. huilde tranen met tui
ten toen ik wegging, en ik had een
langganan bibih tènong met allerlei
heerlijke koekjes, ze kwam elke dag,
tegen de tijd dat de kinderen uitge
hongerd uit school kwamen. Toen die
bibih koewèh hoorde dat ik weg zou
gaan zei ze: "Adoeh njah moeda, bibih
di tinggal, kan mati!"... Jos.
Mijn broer uit Holland zond mij een
bundeltje "Tong Tong" die mijn man
en ik met zeer veel genoegen hebben
gelezen.
Ik las iets over de bruine bus, voor
bruine mensen. Hoewel ik regelmatig
stort bij "Care" en er altijd bij zet:
Voor Indonesia, hoop ik toch, dat U
deze cheque van 10,voor de brui
ne bus wilt aanvaarden. U begrijpt, een
Ned. pensioen AOW uitbetaald in
dollars! maar wij hebben zoveel zege
ning, en zijn er dankbaar voor. Mag
ik U daarom deze cheque aanbieden.
Moge de Here het Werk van "de brui
ne bus" rijkelijk zegenen.
M. Schnitzler-v. Zijderveld,
Ontario
Ik vind Tong Tong een goed blad
en ben blij dat ik onze Directrice van
ons bejaarden Tehuis ook tot abonné
kan maken, waar ze nooit in Indië is
geweest. Hopende dat nog velen aan
het blad zullen meewerken.
mej. E. C. van Vreeswijk
In "Tong Tong" no. 4 van 30 augus
tus j.l. ontdekte ik mijn verhaaltje, ge
titeld "De Brug". Zond onmiddellijk
een extra-exemplaar aan "de baas",
die er in voorkomt en nu al lang AOW-
er h.t.l. Kreeg. p.o. een briefkaart, met
veel dank (2x), enz. en een P.S.: "Nam
een abonn. op TT.; blijkt een heel aar
dig blad te zijn geworden".
Ik wilde dit even vertellen om twee
redenen:
1)een ingewikkelder manier om een
abonné te winnen, ben ik nog niet
tegengekomen!
2) je bij al je moeilijkheden deze
waardering van een totok voor ons
aller blad en vooral jouw schepping
niet te onthouden.
Dus: Poekoel teroes, boeng!
P. Stolk
Zo zijn wij in september driemaal
een weekend "boven" geweest, en
daar, Tjalie, daar zou ik je kunnen la
ten voelen, waarom ik veel liever hier
blijf, dan naar Holland te komen.
In zijn ruwe eenvoud is de jachthut,
die het meest afgelegen ligt, en dus
gemeden wordt door de Tunesiërs, en
dus door ons geprefereerd wordt, vol
komen geriefelijk. Er is een haard
(want de winters zijn er koud), en brit
sen met matrassen; er staat een kook
plaat met een gascylinder, kookgerei,
stallampen; er is een gecapteerde
bron... Wat wil je nog meer!
De vaste regelmaat is: bij aankomst
het kamp klaarmaken, en al om 4
5 uur 's middags op de uitgekozen
plaats (in overleg met Mohammed)
posteren. En maar loeren op alles wat
beweegt, en de camera met de 300 mm
telelens klaarhouden. In het stikdonker
om 8 a 9 uur terug in de hut, eten en
nog wat kletsen bij een glas wijn,
slapen. Om 4 uur 's morgens weer er
uit, posteren en observeren tot 6 7
uur; inspectie van de sluippaden, waar
alle takjes en overhangende struiken
weggewerkt moeten zijn, om geruis te
vermijden; inspectie van het hooi in de
voederruiven en van de wildakkers en
bronnen, en overal letten op sporen.
'r. E. J. v. Alphen de Veer
Tunesië
Hallo Bung, apa chabar? Semoga
sehat, waalfiat. Amin! Hier thuis op het
ogenblik naar wens. Maar 'n tijdje te
rug tjilaka tigabelas, m'n vrouw blaas
ontsteking, m'n kleine masuk angin in
het oog en ikke sendiri buikgriep. Mas-
sa-allah wat een rare ziekten je hier
niet op kunt lopen door een beetje
maar onvoorzichtig te zijn kalau ha-
wanja dingin. Gua sekarang djadi ge
meente ambtenaar (werk bij de stads
reiniging als tukang montir mobil) met
Welvaartsvast pensioen, katanja! Waar
dat op mag slaan mag joost weten.
Aku masih botja angon op de sf.
Tjepiring in het Kendalse. Tussen haak
jes aku ini kelahiran in een kleine
gubug nabij Sf. Tjepiring, waar m'n
vader als 3e machinist de stoomloc's
bestuurde en onderhield.
Ik ben later als schoolgaande jongen
nog naar m'n geboorteplaats terugge
keerd, maar wat er van m'n geboorte
huis overbleef waren alleen de pisang
bomen in volle bloei en de sf. Tjepi
ring in het midden van de massa giling
maal campagne). Ik heb er wel even
stil gestaan op dat plekje grond dat
voor mij zo kramat en dierbaar was,
16
