DRIE SOERATS MET
KERST
1 januari
De eerste dag van het Nieuwe Jaar
1970 zijn Lilian en ik naar het Zuider
park geweest, 's Morgens vroeg voor
een frisse natuurwandeling. En voor het
voederen van vogels. Weer of geen
weer. Dat doen we minstens eenmaal
per week. Zo ook nu.
De stad was stil en het park was
totaal uitgestorven zo vroeg, nota bene
op nieuwjaarsdag. Het vroor dat het
kraakte, maar de zon was op: het nieu
we jaar begon waarlijk mooi!
Nooit waren er op de grote midden
vijver (voor driekwart bevroren) zóveel
eenden, talinkjes en meeuwen. Ze
haastten zich naar ons toe en met grote
zwaaien begon Lilian brood- en vis-
brokjes te strooien. Ze wist niet hoe
erg ze me daarmee deed denken aan
dat overbekende schilderij van Millet:
"De Zaaier".
Ook viel me toen wéér op hoeveel
stadsmensen in Europa (vooral de "cul-
turelen") bij dat schilderij alleen den
ken aan artistieke kwaliteiten, maar
zelden of nooit begrip hebben van de
mooie symbolische betekenis ervan:
"tot nieuw leven brengen", "voor vol
gende generaties zorgen", "één mens,
die zijn plicht doet, behoedt honderden
medemensen", enz. enz.). Ook is over
het algemeen het voer strooien voor
vogels alleen maar een vermaak.
Er was ook op deze dag op geen
stukken na genoeg voor alle hongerige
vogelmagen, maar misschien waren we
met honderd broden ook tekort geko
men. Net als met de honger in de hele
wereld: wij offeren altijd te weinig.
Maar dat doet er ook minder toe.
Het feit was genoeg dat deze vogels
in ons geen jagers of hoenderkwekers
zagen, maar vrienden. Dat over het al
gemeen hoe wreed de mensen ook zijn,
zij tóch altijd hulp van elkander blijven
verwachten als zij in nood zijn. Met
andere woorden: dat de helpende
mens groter en sterker is dan de do
dende mens. En dat het er maar héél
weinig hoeven te zijn om goed te ma
ken wat anderen verkeerd doen.
In onze gedachten verdiept keken
Lilian en ik naar de vogelgemeenschap,
waar de rust in terug keerde toen ze
zagen dat alle voedsel op was. Het
werd weer helemaal stil in het park.
In die stilte deden vingers en oren
steeds meer pijn in de vrieskou. We
wandelden terug naar de auto. We lie
pen steeds harder, want het was dek
sels-deksels-deksels koud! We reden
weg naar huis. De thermometer wees
12 graden vorst. De zon leek heel erg
ver.
Maar het was toch heus 1 januari en
de zon was werkelijk op de terugweg
naar ons toe.
CARLOS XAVIER BERNARDO
Dit nummer van TT was reeds
ter perse, toen ons het heugelijke
nieuws bereikte van de geboorte
van de eerste en langverwachte
zoon van prins Hugo Carlos en
van prinses Irene, die ondanks
het feit dat ze zich in het buiten
land heeft gevestigd, toch altijd
een warme plaats in ons hart
heeft behouden. Graag spreken
wij hierbij onze welgemeende en
eerbiedige gelukwensen uit aan
de ouders en de gehele Konin
klijke familie.
Een levend bewijs, dat Indische Nederlanders,
die in Amerika een nieuw bestaan hebben ge
vonden, niet zonder meer Amerikaan zijn ge
worden, is deze foto. Door het aanknopen van
vriendschapsbanden met Indonesiërs, die in
Amerika studeren of werken, worden nieuwe
bruggen gebouwd met het "Land van Her
komst". REGELMATIG ontvangen wij zulke
foo's van lezers uit Amerika. Bovenstaande
groepsfoto, genomen voor zijn huis in Metai-
rie, La., samen met Indonesische vrienden,
werd ons toegestuurd door onze abonnee de
Heer Schuier.
V.l.n.r. de Heer de Gruiter (anak Ngawi, ook
woonachtig in Metairie)Dr. llijasak Ali (Lt.
Kol. van Gezondheid, Djakarta)Dr. Made
Kartaharta, de Heer Marsaman Ministerie van
Sociale Zorg, Bandung)de Heer Schuier (a-
nak Kediri), Dr. Liem King Liang (Havenarts
van Priok, studeerde in 1950 af van de HBS
Semarang).
PASARDAGEN 1970
Knip dit kalendertje uit of neem het
over op Uw gewone kalender. Eenma
lige plaatsing!
April
z
m
d
w
d
v 3 Ie
z 4 pa
5 pon 12 kli 19 pa 26 wa
6 wa 131e 20 pon 27 kli
7 kli 14 pa 21 wa 28 Ie
1 wa 8 Ie 15 pon 22 kli 29 pa
2 kli 9 pa 16wa 23 Ie 30 pon
10 pon 17 kli 24 pa
11 wa 18 Ie 25 pon
Mei
3 Ie 10 pon 17 kli 24 pa 31 wa
4 pa 11 wa 18 Ie 25 pon
5 pon 12 kli 19 pa 26 wa
6wa 131e 20 pon27 kli
a 7 kli 14 pa 21 wa 28 Ie
v 1 wa8 Ie 15pon22kli 29 pa
z 2 kli 9 pa 16 wa 23 Ie 30 pon
Juni
z
7 Ie
14 pon 21 kli
28 pa
m
1 kli
8 pa
15wa 22 Ie
29 pon
d
2 Ie
9 pon
16 kli 23 pa
30 wa
w
3 pa
10 wa
17 1e 24 pon
d
4 pon
11 kli
18 pa 25 wa
V
5 wa
12 Ie
19 pon 26 kli
z
6 kli
13 pa
20 wa 27 Ie
Bij de honderden nieuwjaarswensen
was er ook één van een lezeres die het
geluk ten deel viel met Kerstmis weer
in Djakarta te zijn en toch niet vergat
direct ook een kaart naar Tong Tong
te sturen:
"Ben gisterenavond hier in het ou
derlijk huis in Djakarta aangekomen
en kan zelf ook maar nauwlijks ge
loven dat ik hier zit. Heb deze dag
reeds manisan, asinan en tjendol naar
binnen geslurpt en vond vooral de
asinan heerlijk..." Liz
En we vinden allemaal dat wat Liz
gehad heeft, een Kerstmis THUIS, het
heerlijkste kerstfeest is dat we hebben
kunnen wensen, hoe mooi en rijk kerst
feesten elders ook afgeschilderd mo
gen worden!
"I'am not wishing you peace and
happiness (because these are vain
wishes) but "guts" to tackle another
year..."
wenst Marijke Steevensz die (zoals he
laas alleen maar weinig lezers) beseft
hoe ontzaglijk moeilijk de bestaans-
strijd is van Tong Tong in deze steeds
meer aftakelende wereld. Ze moest
eens weten dat ik nog steeds dit werk
gaande houd op weinig meer dan die
oude wapenspreuk van St. Cyr: "Tou-
jours l'audace! Toujours l'audace!" En
toch is dat erg veel, weet je... I'll tackle
and tackle again!
Uit een heel andere hoek komt deze
bedaarde wens in keurig handschrift:
"Ik dank U uit de grond van mijn
hart voor de toezending van Tong
Tong... Ik geniet van de hele in
houd...Alles wat ik in ons blad lees
doet mij herinneren aan de vele men
sen, gewoonten, gebruiken en voor
vallen in de Indische jaren, die mij
steeds dierbaar blijven...Ik bid voor
U, opdat het met Uw gezondheid
goed moge gaan". Zuster Theresia
En dit is om vele redenen een wens
die mij erg getroffen heeft, omdat ik
WEET dat hiermee veel ander POSITIEF
denken achter Tong Tong staat en ons
helpt overeind te blijven.
4
