AAN DE BALK
ADRES GIKI
Het adres voor het ver
zenden van boeken, tijd
schriften, kleren etc.
voor de G.I.K.I. luidt
Dr. M. Soetjahjo,
Wakil Ketua Jajasan
GIKI FOUNDATION
Djalan Diponegoro 67
Soerabaia
Indonesia.
DE O BAT
Het zijn vaak de simpele en naam
loze daden die in dit leven zorgen voor
onverwachte fleur en opgewektheid.
Bij Tong Tong komt er geregeld iets
in een envelop van naamloze vrienden,
van 2,50 af tot f 25,— toe. Geen
naam of aders van de afzender. Soms
in een gefrankeerde brief zodat we
weten dat de gift van buiten Den Haag
komt. Het woord "gift" klinkt eigenlijk
misplaatst hier. Het heeft in wezen
namelijk niets te maken met een "gel
delijke bijdrage" en het heeft evenmin
iets te maken met "ik geef U iets".
Het zijn eigenlijk een soort "levens
tekenen" net als een ster in de nacht,
die zo maar uit zichzelf licht afgeeft in
de donkerte, maar daardoor een een
zame dwaler in de nacht een brokje
troost en moed en soms zelfs oriën
tering geeft. Soms zijn ze "in het wilde
weg" persoonlijk en direct, b.v. "een
ringgit voor Tjalie privé om fruit te
kopen". In een eerste impuls vind je
dat gewoon gek! Je denkt aan vruch
tenbloemstukken die men bij zieken
laat bezorgen, weetjewei van die
vrachten van tien of twintig pop met
een keurig visitekaartje en een beter-
schapswens. Dan is zo'n ringgit zó
kinderachtig "onder-de-maats"...dat je
alleen maar aan je kindertijd kan den
ken om zo'n daad thuis te brengen.
Aan Si Nés die je passeerde op de
fiets en je onverwachts een kedong-
dong toegooide: "Eé, lus jé!" en al
weer weg was. Of Prullie die je op
school in de pauze zo maar een paar
stukjes nangka toe stopte, zonder
"perliep" of zo.
Kortom, van die daden die je al
vroeg leerden dat de wereld Goddank
niet helemaal uitgerekend was en voor-
wat-hoort-wat, en alles precies op z'n
plaats en z'n tijd. Het is in sommige
opzichten dus toch wel goed als de
"kindertijd" terugkomt!
Sommige van die giften schenen
"door het Lot voorbeschikt" te zijn,
zoals dat wel eens heet. Ik herinner
me een gift omstreeks Pasen van
f 25,van iemand die naamloos bleef
en geschreven had: "Je weet vast wel
iemand die je er deze dagen wel een
plezier mee doen kunt". Ik legde de
brief even opzij en ging verder met
het doornemen van de post. Ook het
BOS-orgaan was erbij en daarin het
bericht van een Steurtje die het in
Indonesië plotseling erg moeilijk ge
kregen had. Wel, dat 25-je kon meteen
door naar de BOS! Directe aansluiting
voor het geluk! Er is bij Tong Tong
(helaas) altijd wel een doel of doeltje
voor een goede daad!
Er is dus altijd wel een goede be
stemming voor zoveel "afrondingen-
naar-boven" van giro's en postwissels,
waarbij elk bedrag tot elke cent nauw
keurig is geregistreerd tot b.v. 43,11,
waarna wonderlijk genoeg 50,
wordt overgemaakt met als sluitvuur-
werk een zorgeloos "rest hou maar!"
Met soms tussen haakjes nadrukkelijk
erachter: "Voor Tong Tong zélf lol Niet
voor bus dit of dat!"
Hoe fantastisch deze kleine mildhe
den oplopen, wezen b.v. de cijfers uit
van de Winst en Verlies-rekening van
onze N.V. over het jaar 1968: Donaties
20.000 (afgerond). En tóch was daar
reeds menige stuiver van af gegaan
voor allerlei directe noden en bijdra
gen! En eerlijk gezegd kunnen al die
preciese cijfers en bestemmingen ons
ook niet veel schelen. Het feit dat het
gebeurt bij Tong Tong als vaste goede
gewoonte, dat spreekt boekdelen. Dat
ook leeft Tong Tong nog jaren na zijn
dood voorbij in spontane hulpvaardig
heden bij duizenden ex-Tong Tong-ers.
En zal op zijn beurt ook andere men
sen goed beinvloeden.
Tong Tong is het reiskoffertje van
Tjalie, in de haast volgegooid door
Tjalie zelf, en dan keek Ma ook nog
even of zeep, tandenborstel en zo er
ook wel in waren. En dan als de blik
sem naar de trein. En als je dan laat
in de avond bij je bestemming aan
kwam, Salatiga of Ngoedjang of Rang-
kasbitoeng of zo, dan bleek Ma in m'n
koffertje ook nog de sloffen gedaan
te hebben die ik vergeten had, en een
extra paar zakdoeken, en een envelop
je met aspirientjes en een blikje tijger
balsem. Ja, zelfs een blikje hopjes voor
Tante en een paar kwatta repen voor
de neven. Zodat Tante later enthou
siast kon uitroepen: "Zo attent toch,
die Tjalie, om altijd aan ons te den
ken! Onthoud dat goed jullie allemaal!"
(tot de neefjes, terwijl Tjalie zo hard
bloosde als zijn bruine huid maar kon!).
Zie je, dat is wat Engelsen nou noe
men "concern" ALTIJD denken aan
ANDEREN! Voorwaar, één van de
hoogste vormen van cultuur, karakter
en opvoeding die er bestaat! Dat leren
wij bij Tong Tong en dóen wij bij Tong
Tong.
Anak-anak-koe, terima kasih banjak!
T.R.
ARM OF RIJK
Hoe arm de mens, die zonder God
De tocht volbrengt door 't leven
Die rijk wat aards bezit betreft
toch arm het zeil zal reven.
Hij wordt, wanneer zijn sterfuur slaat,
Een geest, die tastend verder gaat
En blind door 't al zal zweven.
Maar rijk is hij die door zijn geest
Gesterkt de tijd doorleeft,
Die arm wat aards bezit betreft.
Toch rijk de zeilen reeft.
Hij wordt, wanneer de stof vergaat,
Een geest, die WELBEWUST bestaat,
En lichtend verder zweeft.
Voor arm en rijk, voor jong en oud,
Voor ieder zal straks blijken
Of hij bij de rijke armen hoort,
Of bij de arme rijken
We ontvingen een brief van een En
gelsman. Hij probeerde zo maar in het
wilde weg een brief aan ons. Zijn
vrouw had last van spruw en hij her
innerde zich van vroeger in Indië dat
er een soort bast was tegen die spruw,
maar hij was de naam vergeten.
We konden hem schrijven dat hij
zeker bast bedoelde van de bidara
poetih en we stuurden hem wat toe.
Het was meteen raak. Hij was zó dank
baar. Vroeg ons wat het kostte. Niets.
We hadden het zelf ook maar gekre
gen. Ook dat verbaasde hem aanvan
kelijk. Obat (en vooral goede obat)
kostte immers altijd geld?! Maar hij
begreep het direct: dit was die oude
Indische gastvrijheid en hulpvaardig
heid die voor hem onvergeetlijk ge
bleven was.
Zo'n lof voor een typisch Indische
karaktertrek van Tong Tong stellen we
altijd erg op prijs. Want weet U: wat
de mensen vaak ook zeggen van ons
Indisch-zijn, we zijn er toch erg trots
op!
Eigenlijk alleen maar een vraag uit nieuws
gierigheid: wie van onze duizenden lezeressen
zou de meisjes op dit plaatje herkennen en
ze kunnen thuisbrengen in plaats en jaar?
