HET NIROM STUDIO ORKEST DELICADO het er bij ons moeilijk in dat deze Pe- kantjilan een kanaal is, want dit lijkt ons een ontzaglijk duur werk toe. Ge kanaliseerd zou misschien nog kunnen, maar de rivierbedding lijkt ons té na tuurlijk vanaf de Rode Brug zelf (denk maar aan de ijsfabriek verderop enz. enz.) om gegraven te kunnen zijn. Ik zelf heb als knaapje en zelfs als vol wassene later nog ettelijke malen in deze kali gezwommen en er met "tjang- kiloeng" in gehengeld (bamboelarven; vissen hiermee is een heel typische Bogorse bijzonderheid!), dus ken ik de rivier werkelijk "als mijn handschoen". Echter zijn wij dankbaar voor diverse correcties en inlichtingen, Tong Tong moet betrouwbaar zijn en blijven tot vér voorbij onze tijd! 4) Zowel het woordje "Ülèn" als "lilèr" is in geen enkel woordenboek te vin den. Wel natuurlijk het woord "sam- ber" straal. Wij vragen ons alleen af of deze naam misschien uit een of ander sprookje of legende afkomstig zou kunnen zijn. Dr. Sunier zond ons (als gewoonlijk) volledige informaties: Chrysochroa fulminans F., Prachtkever fam. Buprestidae) algemeen op de grote Soenda-eilanden, Malakka en de Philippijnen. De larven komen alge meen voor in Albizzia (moluccana Miq. Soendanees: Djeungdjing laoet), ook wel in cacao en djeroek. Wij missen overigens Tuan Doktor Sunier heel erg in Tong Tong. Zou hij niet iets aardigs kunnen schrijven over de vele kleine zoetwatervisjes die ron dom Bogor, Soekaboemi en Tjiandjoer gekweekt worden en vaak, per risje van tien aan een grashalm verkocht, de rijstmaaltijd van de kleine man zo rijk maken? Slot-notitie: wij kregen van verschil lende personen schetsmatige platte- grondjes van Bogor en zijn rivieren, maar helaas alle min of meer onzuiver. We zouden ons werkelijk rijk voelen als iemand ons een doortrekje zou sturen van b.v. een topografische kaart. Ook mag U, als U over Bogor schrijft, best wel namen noemen van promi nente Bogorianen die U gekend hebt, zoals b.v. "Ouweheer Bürer". Het zijn in zeer belangrijke mate de mensen geweest die het karakter van een stad m zijn tijd tekenden! Met vreugde las ik Bert Garhoff's herinneringen over het Nirom Studio Orkest, waarbij mij enige bekende na men troffen (salah wessel), zoals Ro zenberg en Julien Foorman, want dan gaat er een stroom van herinneringen door mij. Dan zie ik weer hoe we be gonnen zijn in het kamp tegenover sta tion Bandoeng te musiceren, waarbij ik in mijn zang van diverse Italiaanse lie deren begeleid werd door een paar ukulele's, gemaakt van klapperdoppen. Toen Setet en zijn strijkje bij ons ge ïnterneerd werd, hadden we geregeld een uitvoering en had ik het genoegen met hen te zingen. Fighting Mick met zijn geweldige knuisten en toch een zacht gevoel in zich, moest ik dikwijls tevreden stellen met een paar songs. Toen werd ons kamp overgeplaatst naar het treinkampement (militiekamp), waar de 2 graven waren van de beide doodgeschoten militairen. Ook daar hadden we ons wekelijks terrasuurtje, waar ik met genoegen aan heb mee gedaan, zo ook het toeren langs di verse barakken, totdat mijn ogen het begaven en ik geen muziek meer kon lezen. Gelukkig door een gistkuur van een half jaar weer hersteld. (Obatje van een van de hospitaaldokters; zelf in elkaar gedraaid.) Wat was ik hem dankbaar. Ook O. en O. gaf wat af wisseling en de Zondagse gezongen mis. Ik herinner mij dat in 't kamp tegen over het station Bandoeng dominee... (de naam is mij helaas ontgaan, waar schijnlijk door te veel atjie-eten) met het verzoek, of ik voor hun dienst wil de zingen. Ik heb toen voorgesteld om in contact te komen met de geeste lijken van iedere gezindheid en een gezamenlijke dienst te houden, zodat wij allen erbij betrokken zouden wor den, hetgeen gebeurde. Dit zal ik niet gauw vergeten, want wij waren een grote eenheid. Daarna naar het 15e Bat. in Bandoeng en mochten we ge nieten van het orkest onder George Pikler, waarbij ik de eer had te mogen zingen als een amateur. Namen als George Pikler, Robert Pikler, Molino en Rino, Julien Foorman, Rosenberg, die mij in het toeren langs de barakken in het 15e Bat. begeleidde op zijn harmonica. Wat een zee van herinne ringen. En als sluitingsstuk het zingen van de laatste mis buiten in de open ruimte even voor dat ik het kamp ver liet. Als erkentelijkheid mochten wij ieder een smoking uitzoeken, die er in het kamp waren. Na het kamp Radio Nirom met Boebie Lachek als begeleider, P. My en Nirom bij het raceterrein Tega- lega. Julien Foorman speelde enige maan den geleden in Las Vegas. Daarom houd ik van ons blad, want het geeft onze heerlijke tijd in het Pa radijs terug, ondanks 3 jaar Jappen kamp. Jan Ruyg, California En als je dan al die bioscoop-pagi na's leest in de kranten. En je ziet al die tijdschrift-kiosken. En je ziet zo menig TV-programma, tjokvol geladen met vrouwelijk sex, brutaal, "ke-te-veel- en", en altijd koerang adjar.en je denkt aan die GEWELDIGE "Dolle Mi- na's"... ...dan denk je aan zo'n simpele uit spraak van Shakespeare: "Frailty, thy name is woman!" En je denkt aan het woord en begrip "delicado"... En je weet: al die andere enorme zaken mogen er desnoods bij, maar als het fijnere, delicate, tedere ontbreekt in de vrouw, dan is de rest opeens niet eens vrouw meer! 15

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1970 | | pagina 15