7 SPOOKHUIS KIOSK 't Was in de tijd, lang, lang geleden, dat mijn ouders een plantage zochten, om voor zich en hun kinderen een toe komst op te bouwen; dat hun een kof- fieonderneming aangeboden werd. Die lag tussen Bojolali en Semarang, zeer gunstig aan de verkeersweg. Voor de koop gesloten werd, bedong mijn Moe der echter dat ze eerst enige tijd in 't huis mocht logeren. Want, zoals ze altijd zei, wilde ze voor geen geld er gens wonen, waar ze niet "krasan" was. Hoe verstandig dit besluit wel was, bleek later, nadat mijn ouders in 't overigens mooie huis, merkwaardige dingen hadden meegemaakt. O.a. had den ze de gewoonte om, voor de djon- gos de petroleumlamp had aangesto ken, samen rustig in de voorgalerij wat te schemeren. Zo gebeurde 't ook de 2e dag van hun verblijf aldaar, dat ze opeens, naar mijn Vader dacht, de postbode op zich zagen afkomen. Maar vlak voor z'n stoel gekomen, was de gestalte even plotseling verdwenen als hij gekomen was. Op een avond kwam een grote steen naast mijn Vaders stoel terecht. Maatje begon zich al onbehagelijk te voelen, maar Papa stelde haar steeds gerust, sprak van verbeelding, toeval, enz. enz. Maar de vreemde gebeurtenissen bleven aanhouden. Deuren gingen van zelf open en dicht en toen baboe op een avond een lampoe templek naar de slaapkamer bracht, doofde de vlam zonder enige aanwijsbare reden. Natuurlijk hadden de bedienden al gauw in de gaten, dat er iets mis was, want ook zij hadden last van vallende stenen en komende en verdwijnende gestalten. Alleen hun verknochtheid aan' mijn ouders maakte dat ze niet "en bloc" er vandoor gingen. In de slaapkamer van mijn ouders brandde de gehele nacht een lampoe templek. geen cent van m'n nalatenschap in handen durf te geven. Je maak er toch maar ongelukke mee. Daarom draag ik je op, mijn bezit onder de armen te verdelen". Goed, vader, zei ik, maak je maar geen zorgen. Ik maak het in orde, zoals je wenst. En toen heb ik m'n woord gehouden en toen-ie dood was, heb ik de éne halve nalatenschap onder m'n linker- en de andere onder m'n rechter arm genomen. En nou ziet u het resultaat". Daarop bood hij ons een borrel aan en we dronken op het resultaat van zijn "ARMENZORG" Lodewijk Maatje hield helemaal niet van donker. En op een avond, mijn ouders waren net naar bed en sliepen nog niet, zagen ze de deur van hun kamer langzaam openzwaaien en ging meteen de lamp uit. Mijn Moeder verklaarde toen reso luut dat ze geen dag langer wilde blij ven en 't heeft mijn Vader veel moeite gekost, haar over te halen 't nog één dag te proberen. Mijn totok-Pa stond n.l. nogal sceptisch tegenover zulk soort dingen. Maar de volgende avond..., mijn ouders zaten aan tafel, toen ze beiden van uit de voorgalerij mijn Vaders naam luid en duidelijk hoorden roepen. Natuurlijk was er niemand te zien, hoe snel mijn Vader zich ook naar de voorgalerij spoedde. En toen zich dat enige keren herhaalde, heeft hij de eigenaar geschreven, dat hij van de koop afzag. Later, als ik met mijn ou ders naar Semarang reed, wees mijn Moeder altijd de ruïne van 't eens door hun bewoonde "Spookhuis" aan. 't Dak was reeds ingestort, alleen de muren met de glasloze ramen stonden er nog. 't Geheel maakte zo'n sinistere, onheilspellende indruk, dat ik er altijd met angstig ontzag naar keek. We zijn er nooit achter gekomen, waarom 't daar zo spookte. Ook de eigenaar wilde er niet in wonen. Inder tijd had hij mijn ouders niet ingelicht, waarschijnlijk hoopte hij tegen beter weten in, dat ze niets zouden merken. Hij heeft 't huis nooit aan iemand kwijt kunnen raken en 't laatst, dat ik 't gezien heb, was voor de oorlog. Toen waren ook de muren ingestort en ble ven er alleen enige steenhopen over. M.R.S. TONG TONG DUBBEL ONTVANGEN Het komt vaak voor dat U als nieuwe abonnee ons blad twee maal ontvangt. Dat komt zo. Wij geven uw adres op aan de adres- seer-inrichting. Kan hij het voor de nieuwe editie "halen", dan ontvangt U het krantje met ge drukte band. Intussen zenden wij zelf U ook een exemplaar toe om zeker te zijn dat U het eerste nummer niet zult missen. Eén te veel is beter dan helemaal niets. NIET retourneren, geeft U het maar als proefnummer weg, of leg het bij uw dokter of tandarts op de leestafel. Een paar dagen terug moest ik na jaren weer eens naar het station. Was te vroeg. Drentelde wat heen en weer. Bleef net als vijf, tien, twintig jaar geleden wat langer staan bij de lectuur-kiosk. Mijn leven lang heb ik altijd grote drukte gekend rondom kiosken op per rons, maar het viel mij op dat het vrij leeg was bij deze kiosk, en dat de kraam niet zo uitbundig volgehangen was met lectuur als anders. Pas deze keer viel me de onpropor tioneel grote hoeveelheid pornografie, naakt-sensatie en sex op, die overigens wel alle lectuurverkoop-punten in Eu ropa min of meer "siert". Het viel me op, omdat ik op het station altijd wel wat van m'n gading vond in de serieuze sector. Op z'n minst wel een pakkende detective pocket of een "gewone" Saturday Evening Post (met een omslagprent van Norman Rockwell) die je gewoon iets gewoons leerde, dat op ongewone wij ze belicht tóch wel boeiend was. Maar het was voor de gemiddelde "snuffelaar" nu niet mogelijk om rustig wat geschikts uit te zoeken, zonder voortdurend te struikelen en zelfs af en toe geschandaliseerd te worden door obscene prenten en titels. Men kon het aan de gezichten der reizigers merken; liever maakte men een paar rondjes extra om, dan hier te neuzen. Want het is nu bijna alles SEX, in alle soorten grofheid en smakeloos heid, zonder iets verfijnds of boeiends. Zelfs de wetenschap en de kinderop voeding, de mode en de religie, alles wordt bij de haren in de sex gesleurd. Ik weet niet of ik werkelijk enige er gernis bij mezelf bespeurde. Opeens zag ik alles namelijk zoals het gezien behoort te worden: als uitwerpselen van een ongegeneerde en zieke maat schappij: Nét een mens...maar wat voor een mens? T.R. Hoofdpijn, spierpijn, op de tocht gezeten? Een helpende hand en een beetje Mupa wrijven de mi sère weg. MUPA balsem, het beste vervangmiddel van onze ou de obat matjan. Geeft geen vlekken, wel warm, maar ruikt niet zo lang In potjes van 3,25 en handige vakantie-blikjes van 0,80 plus 0,25 porto. Houdt Mupa in uw tas, komt altijd van pas! Tong Tong, Prins Mauritslaan 36, Den Haag. 19

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1970 | | pagina 19