éi
iW/fzS
EEN RESPECTVOL STREVEN
Met NECTAR-
essence
Geen saté zonder vuur, zonder rook. Zonder
met brandweer... Foto Vening
Gemeentereiniging? Ik sprak met een
vuilnis-ophaler. "Ach het was om mid
dernacht wel een bende hoor! Maar het
is je werk en je wordt voor die extra
uren goed betaald. Bovendien, het is
toch zeker wel wat waard als zoveel
mensen er plezier aan hebben!"
De regisseur, het comité, de werk
groepen? Reken maar dat die het druk
hebben gehad. In Nederland gaat nu
eenmaal niets "zomaar".
Hollandse dame: "Jullie hadden jul
lie bevrijding al 25 jaar geleden zo
moeten vieren, en dan èlk jaar! Mens,
wat een verschil met die bevrijdings
feesten van ons!"
"Komt dat doosje nou echt uit Indo
nesië? Ja, dan neem ik 'm wel. Maar
ik moet niet iets dat hier gemaakt is,
da's niks aan!!"
Een hippie-achtige jongeman met een
lang gewaad en zeer lang haar wil
graag dat zilveren talisman-kokertje
hebben. Hij priegelt er een zilveren
kettinkje door en hangt het om z'n pols.
De mensen om hem heen kijken ge-
interesseerd toe alsof hij een wonder
aan het verrichten is.
"Heel aardig", zegt een oud dame
tje goedkeurend, "het staat U erg
goed". Wie denkt er aan langharig
tuig?
Knettergek om zomaar in sarong en
kabaja op straat staan te verkopen.
Als het gaat waaien of regenen ben
ik zo weg, alles goed en wel. Maar het
weer blijft redelijk goed en op de eer
ste en laatste dag zelfs stralend mooi.
Ik had in ieder geval genoeg selamat
mandi handdoeken bij me om het hele
Statenkwartier droog te wrijven na een
regen!
De betjaks rinkelen voorbij, altijd ge
vuld. Kinderen maken voor het eerst
kennis met de werkelijkheid uit de ver
halen van Pa en Ma. Straks als ze
weer in lijn 10 zitten, denken ze mis
schien even terug aan dat betjaktoer
tje.
Even maar, zoals de pasar baroe ook
maar "eventjes terug naar vroeger"
voor ons allemaal is geweest.
Lilian Ducelle
jgESSP- 1
:3MT"
ir. j
Verschenen is het 4de nummer van
de 2de jaargang (juni/juli 1970) van
"Budi Daja", een blad dat ondanks zijn
relatief hoge kosten 12,50 per jaar,
en "dus" geringe spreiding) onze voort
durende achting krijgt, omdat het kop
pig verschijnen blijft uit simpele liefde
en hormat voor de cultuur van het Land
van Herkomst.
Dit nummer wordt ingeleid met een
artikel van de cultureel attaché van de
Indon. Ambassade te Den Haag, drs.
M. Setiadi Kartohadikusumo, die zijn
dankbaarheid voor het karaktervolle
werk van de initiatiefnemers niet onder
stoelen of banken steekt. Als wij dood-
simpel realiseren dat héél Nederland
met musea, archieven en bibliotheca
tot barstens toe vol documentair mate
rieel uit Indonesië geen cent en geen
seconde arbeid over heeft voor een
soortgelijk maandblad, en maar een
handjevol eenvoudige en eerlijke vrien
den van Indonesië dit werk in alle be
scheidenheid op zich neemt, dan krijgt
het huidewoord van drs. Setiadi ver
diend relief.
Kalm zij toegegeven dat elk nummer
tje maar erg klein is en weinig copy
bevat voor het geld dat men ervoor
betaalt (in vergelijking althans met vet
te dagbladen en sensatie-tijdschriften),
maar wie na een jaar de bundel opge
spaarde Budidaja's eens doorneemt,
staat verbaasd over het vele leerzame
dat bijeengebracht is. En het geld van
een jaargang driedubbel en dwars
waard is.
In dit laatste nummer staan b.v. een
collectie voortreffelijke tekeningen van
de bekendste wajangfiguren van "Ne-
derland's enige dalang" Flohr en een
uitstekende verhandeling over "Dansen
van Bali" van de hand van Ni Loh Putu
Surya, die vele reeds kennen van dan
sen op diverse Pasar Malams en in
het Congresgebouw. Wij hopen dat er
nog meer artikelen van haar hand ver
schijnen, waaruit Indische meisjes, die
graag Indonesische dansen leren wil
len, veel kunnen leren.
Het spijt ons te lezen dat redacteur
Van Delden zijn werk heeft moeten
neerleggen en dat E. Flohr wegens een
hartinfarct tijdelijk heeft moeten rust-
nemen. Maar des te warmer wensen
wij de "teroespoekoelaars" alle verde
re succes toe. Wie het blad (en een
nobel streven) steunen wil, neme een
abonnement bij de administrateur Mr.
J. E. Textor Grieve, Veluweplein 46,
Den Haag. Postgironummer Budidaja:
1477375, Den Haag.
Vervolg van pag. 3
redacteur heeft. Er is geen geschikt
"kader" meer, omdat blijkbaar mensen
die in de trant denken van de Wereld
kroniek niet meer bestaan of elders
een zóveel beter betaald broodje heb
ben, dat werk bij de Wereldkroniek niet
aanlokt.
Is dat eigenlijk niet verontrustend in
deze rijke moderne tijd, dat er geen
mensen meer gevonden worden, die
voor het hele gezin kunnen denken, en
er een ambitie in scheppen een blad
te maken dat de Eerste en Belangrijk
ste Cel in elke maatschappij, Het Ge
zin, de Familie, in stand helpt houden?
Nieuwe ideeën ontwikkelt van gehecht
heid en creatieve interesse? Waardoor
gezinsleden kennisnemen van eikaars
uitzonderlijke ideeën en ze leren be
grijpen? Het is misschien wel een van
de ergste gevaren die de mensheid in
de komende jaren bedreigt: dat die
kleine sympathieke Levens-cel die
"Gezin" heet, meer en meer verbrok
kelt...en het verdwijnen van zulke
schijnbaar "onbelangrijke blaadjes" als
Wereldkroniek, is een verontrustend
symptoom. Maar wie ziet het nog?...
Afsluiten van een oude tijd is on
verbiddelijk met alles, maar als dit ge
beurt zonder dat nieuwe visie wordt
geopend voor de andere bestaansmo
gelijkheden van een fundamentele oer-
structuur, dan wordt vreselijker leed
geboren dan met het "verlies van zo
maar een blaadje". Wat Tong Tong be
treft: wij zijn "Een laatste begripsvolle
blik op Indonesië", en eens zal zo'n
blik de laatste moeten zijn. Maar waar
blijft het nieuwe jonge Oog op Indone
sië in de Toekomst? Hoe immers men
sen ook veranderen kunnen, de onaf
zienbare rijkdom van Indonesië's na
tuur- en levensbronnen blijft bestaan
tot heil van nieuwe generaties.
Deze moderne tijd van beton, staal
en plastic, van chemische surrogaten
voor natuurproducten, is levenlozer dan
velen begrijpen kunnen. De bronnen
van nieuw leven, die de Tropengordel
altijd voortgebracht heeft, zullen spoe
diger dan ooit opnieuw hard nodig zijn.
Maar ze moeten blijvend gezocht en
herontdekt worden. Daérom willen wij
dit blad levend houden, NIET om de
Tempo Doeloe, NIET om het kolonia
lisme!... maar wie begrijpt het? Zelfs
onze kinderen niet eens meer.
Of toch wel? Blijf praten, blijf duide
lijk maken, lezers. Ook voor hen die
nu niet horen willen. Inzicht komt altijd
later. Als WIJ maar teroes blijven poe-
koelen! T.R.
Zilveren Medaille Den Haaf 1885
Luik 1902
Gouden Medaille Den Haag 1913
maakt U voordelig Uw tamarinde- en rozen-
stroop, sorbets, gebak en zeer fijne likeuren I I
Vraag gratis receptenboekje bij Uw leverancier
of rechtstreeks aan
Pharm. fabriek "Phytol" - Afd. Nectar essence
Wagenstraat 129 Den Haag.
5
