vervolg: "De Philippijns-Amerikaan"
Reclame: juffertjezonnend in bikini voor mooie bruine kleur.
1934. De leider van de 2500 leden
tellende plaatselijke bond van arbeiders
in de conservenindustrie herinnert zich,
dat alleen al de Westkust er 75.000
herbergde, dank zij Hawaiiaanse sui
kerplanters en Californische kwekers
en grondstoffenverwerkers, die, nadat
de Uitsluitingswet van 1924 Chinezen
en Japanners de toegang verbood,
overschakelden op goedkope Philip-
pijnse arbeidskrachten.
De meeste Philippino's werden aan
genomen voor een loon van 15 ct per
uur voor veldarbeid en 25 dollar per
maand in de conservenindustrie in
Alaska. Ze waren geen Amerikaans
staatsburger en konden het ook inge
volge de wetgeving niet worden. Als
vreemdelingen was het de Philippino's
verboden om onroerend goed te kopen
en waren ze uitgesloten van de vrije
beroepen en huwelijken met blanken.
"Tengevolge van al deze discrimi
nerende bepalingen wettelijk, sociaal
en economisch", zegt Navarro, voor
malig president van de Philippijnse ge
meenschap in Seattle, "was de kaart
van Californië gewoonweg bezaaid met
Philippijnse ghetto's langs de spoor
wegen, die een prooi waren voor ra
cisten en leden van Comité's van
Waakzaamheid voor de Bescherming
van Blanken (tegen kleurlingen).
Maar deze immigranten vochten te
rug. In het begin van de jaren dertig,
behoorden ze tot de eersten, die vak
verenigingen en verenigingen tot we
derzijdse bijstand, broederschappen en
gemeenschaps-organisaties stichtten,
die erin slaagden de lonen te verho
gen en de levensomstandigheden ter
plaatse te verbeteren.
"Jonge Philippino studenten gingen
ook met hun tijd mee. Op iedere uni
versiteit en college, waar ze studeer
den, verenigden ze zich met andere
ontevredenen om het sociale, econo
misch en politieke systeem van het
land te veranderen".
Heden ten dage zijn geweld en ver
storing van de openbare orde tegen
strijdig met de denkwereld van de
Philippino. Toch waren werkstakingen,
posten, demonstraties en soms geweld
voor de Philippino's 35 jaar geleden
aan de orde van de dag. Maar rellen
en opstootjes staan bij de Philippino
van 1970 niet in een goede reuk.
Toch blijft hun "gevestigde" status
onhoudbaar, onderworpen aan onver
wachte en vaak ongemotiveerde maat
schappelijke boycott, dwang, intimida
tie, bedreiging en uitbuiting door de
blanke bureaucratie.
Deze Philippino's zijn wellicht geen
"oreos" of "bananas", zoals negers en
andere Aziaten hun collega's die een
donker uiterlijk en een blanke mentali
teit hebben, aanduiden.
Deze Philippino's zijn "coconuts",
die vegeteren in de blanke gemeen
schap met een ghetto mentaliteit of die
hun bruine broeders in de steek laten,
die hun hulp nodig hebben. Zo is een
hernieuwde strijdbaarheid tegen geves
tigd racisme onvermijdelijk, indien de
genen, die iets bereikt hebben, niet
opkomen voor degenen, die hierin niet
zijn geslaagd.
"Tenzij de Philippino zijn blind ver
trouwen in de blanke laat varen en
zelf zijn eigen weg baant voor het ver
krijgen van maatschappelijke verbete
ringen in de 70-er jaren, vrees ik, dat
we derde klas staatsburgers blijven",
zegt Michael A. Castillano (31) ver
tegenwoordiger voor de Seattle Urban
League in het project dat zich bezig
houdt met het scholen van arbeids
krachten.
"Discriminatie van de Philippino be
staat wel degelijk als we proberen om
buiten de ons toegewezen rol te gaan,
zoals die door het establishment ons
toebedacht is. Zie naar het aantal van
ons in posities die niet overeenkomen
met onze opleiding. We hebben ons bij
na neergelegd bij het lot om werk als
hulpkellner en andere handenarbeid
te accepteren, tengevolge van invloe
den van binnen en van buiten, die deze
ongewone omstandigheden veroorza
ken.
"Huidskleur is de ruggegraat van het
rassenvooroordeel in de Verenigde
lees verder volgende pag.
Spelevaren bij de Sangihé-eilanden boven Menado (samen met de Talaud-eilanden een brug
vormend tussen de Philippijnen en Indonesië) die tot de mooiste en meest paradijsachtige be
horen van Indonesië. Saaie klappertuinen? Somerset Maugham noemde ze bossen van fonteinen.
En wie alleen maar economisch denken wilbossen van copra-bankpapier Met speciale
groeten aan lezer Sarapil! Foto afgestaan door Mevr. Thess Mantiri)
15
