Wie helpt Vic Boldy?
Batavia in oude
ansichtkaarten
ook nog een Nederlands pensioen
heeft, krijgt het ABP-pensioen in Ne
derland betaalbaar gesteld en kan dus
zijn guldens-pensioen laten overmaken
naar Indonesië, maar zijn Indisch pen
sioen wordt in rupiah's uitgekeerd.
Nog gekker is het, wanneer hij een
Nieuw-Guineapensioen heeft, waarin
een stuk Indische diensttijd is geïncor
poreerd. Het totale Nieuw-Guineapen
sioen wordt in Nederland betaalbaar
gesteld, onbeperkt d.w.z. de Indische
diensttijd wordt mede vergolden met
het Nieuw-Guineapensioen. Niettemin
kan er een Garantiewetdeel van het
pensioen in zitten. Een kwestie van
broekzak-vestzak, een binnenkamerse
aangelegenheid. Maar als hij zich ves
tigt in Indonesië wordt het Garantie
wetdeel in rupiah's uitbetaald en de
rest het beperkte Nieuw-Guineapen
sioen in guldens.
En dan te weten, dat zowel het ABP-
pensioen als het Indisch pensioen en
't volledige Nieuw-Guineapensioen on
der het beleid van Binnenlandse Zaken
vallen.
Ook het hier uitgekeerde AOW-pen-
sioen wordt in guldens overgemaakt
naar de koers van de dag.
Een lachertje, als het niet zo triest
was.
Lapmiddelen, die een wijziging van
de Garantiewet willen voorkomen, maar
die gelijkertijd de Garantiewet onder
graven.
Het wordt hoog tijd, dat aan deze
onverdraagzame toestand een einde
komt. En eveneens is het onbegrijpelijk,
dat geen van de Kamerleden het initia
tief heeft genomen, om de Regering
t.a.v. deze materie tot andere en betere
gedachten te brengen.
De Redactie tekent hierbij aan
De Voorzitter van de Ind. Pensioen
Bond, de heer C. A. Ch. van Uythoven
is een bekend deskundige, op wie de
leden van de IPB uitermate zuinig moe
ten zijn.
Discriminatie is nog lang niet de Ne
derlandse wereld uit, als het in de
kraam van bepaalde politieke groepe
ringen te pas komt. Nu terzake.
van Uythoven: "Het motief om de
oude toestand te handhaven is verval
len, nadat ingevolge de overeenkomst
van 7 december 1966 tussen de Neder
landse en Indonesische Regering de
Nederlandse Overheid zich heeft neer
gelegd bij éénzijdige verbreking van de
RTC overeenkomst door de Indonesi
sche Regering. Deze verplichting is als
het ware "afgekocht" middels schuld
delging. De Indonesische Overheid
heeft niets meer uitstaande met de be
taalbaarstelling van Indische pensioe
nen aan Nederlanders".
Wij vragen ons echter af wat er is
gebeurd met de beleggingen van de
Indische pensioenfondsen in Neder
land. Heeft de Nederlandse Regering
er zich over ontfermd of niet? Ging het
niet om een som van enige honderden
miljoenen guldens? (de locale fondsen
200 mil. plus de Burgerlijke plus de
militaire).
De Indonesische Regering was
krachtens de RTC overeenkomst de
wettelijke opvolgster van de Ned. Ind.
Overheid en was als zodanig verplicht
de achterstallige salarissen (Knil plus
Gouv. Marine) te betalen.
Nu de RTC overeenkomst eenzijdig
werd verbroken lag het in de rede, dat
de Nederlandse Regering ook die ver
plichting had overgenomen, nietwaar?
Voor de leden der Kon. Marine was het
geen probleem, als de discriminatiemap
op de Regeringstafel wordt gedepo
neerd.
De Nederlanders uit Indonesië zijn
niet vechtlustig, al bedoel ik daarmede
niet, dat wij een pisoblati moeten trek
ken.
LAATSTE KANS: De komende Ka
merverkiezingen in april van dit jaar.
Maken wij gebruik van onze democra
tische rechten of blijven we thuis?
Hebben ook wij niet gevochten zij
het voor eigen rekening voor het
behoud van Nederland en de Demo
cratie? Het is jammer, dat de Neder
landers uit Indonesië er kennelijk niets
voor voelen door een eigen Verbond
een zelfstandige vertegenwoordiging in
het Nederlandse parlement te bemach
tigen. Of moet de Ind. Pensioen Bond
in de toekomst zonder politieke hulp
strijden voor het behoud van toegeken
de rechten?
Anders gezegd: ons pensioen is ons
BEZIT, tijdelijk ingehouden van ons in
"Het Land van Herkomst" verdiend sa
laris. Als eerste gegadigde voor het
eventueel terug te verdienen bezit
komt dus Indonesië in aanmerking.
Maar thans delen Amerika, Australië,
Canada en vele andere landen in ons
bezit zonder er ooit een cent voor ge
offerd te hebben, terwijl de eerste
rechtmatige recipiënt volgens alle op
vattingen van billijkheid en recht Indo
nesië hoort te zijn. Als wij verder den
ken aan de directe nuttige gevolgen
van uitbetaling volgens het volle pond,
wanneer enkele duizenden "oudjes" er
gebruik van zouden maken: 1. verlich
ting van het huisvestingsprobleem hier,
en 2. een gezonde "injectie" van "ont
wikkelingshulp" in Indonesië PLUS
aanmerkelijk verbeterde betrekkingen
tussen Indonesië en Nederland, staan
wij verbaasd dat Nederland dat toch
prat gaat op recht, en eerlijkheid zon
der discriminatie deze misstand niet al
lang recht getrokken heeft. Al is de In
dische gemeenschap niet erg fanatiek
en overdreven loyaal, dat geeft de Re
gering het recht niet om beslissingen
te nemen ten koste van deze qroep.
Red.
De Heer Vic Boldy vraagt, wie hem
helpen kan aan foto's van Hotel Beau
Sejour in Buitenzorg, het oude Oranje
Hotel in Soerabaia en Hotel Homan in
Bandoeng, zoals het er in Tempo Doe-
loe uitzag, t.w. met ijzeren balustrade.
Ook vraagt hij inlichtingen over het
adres van de volgende personen, die
hij in zijn jeugd gekend heeft:
Oscar Altman, Meta Cohen, Pauline
van Delden, Lientje de Stueers, Ma-
rietje van der Mark, Julie Cannegieter.
Het adres van de Heer Boldy is:
c/o Dover Leeds, Auto Supplies,
915 Hay Street, Perth, West-Australia
Bij de Europese bibliotheek Zaltbom-
mel is in de uitgebreide serie "In oude
Ansichten" nu ook BATAVIA uitgeko
men, samengesteld door Dr. H. J. de
Graaf, en ook al kost dit bundeltje
f 17,90, we zijn ervan overtuigd dat
duizenden ex-Batavianen de bundel met
plezier keer op keer weer zullen door
nemen. Onze lezers zijn van onze vas
te historische medewerker al sinds lang
overtuigd, dat hij met grote ernst, be
trouwbaarheid en toch ook wel met de
nodige humor keer op keer weer in
onze historie kan duiken om er telkens
weer met een interessante vondst mee
boven te komen. En met dit bundeltje
heeft Dr. H. J. de Graaf zich werkelijk
overtroffen.
Niet alleen wordt ter inleiding "in a
nutshell" een historie van de stad Ba
tavia gegeven, waar we prettig weer
even houvast aan hebben, maar de
vele prentbriefkaarten geven werkelijk
de hele geschiedenis van Batavia in
beelden van de stichting der stad af
tot een briefkaart van "de jongens
overzee" tijdens de politionele acties,
die tenslotte de opheffing van Batavia
inleidden!
We geven de lezer in het kort even
een paar ansichten, waaruit blijkt hoe
breed de keuze van samenstelling is:
Pasar Gambir, Toekang barang, mu
ziektent Bogor, Petit Trouville, bandjir
in de stad, kamar ketjil, waslieden en
wasplaatsen, de draagbare koffie-en-
snoep tent, ondèl-ondèl, Njai Dasima,
Loear Batang, wajang sengol en stam
boel, vele taferelen uit de Chinese
samenleving, de benteng, het paleis
van de GG, enz. enz. enz.
Koop dat boekje, ga er samen met
Uw vrienden in grasduinen en schater
lachen of vertel er spannend Uw klei
ne kinderen van, want Batavia was
een sprookje! T.R.
(Zie ook pag. 1)
19
