Boeken Van Onderzoek Vertellingen bij de Lampoe Tèmplèk mens, komende uit de laagvlakte van Eindhoven! Heb medelijden. Minta am- poen kang! Zie je dan niet dat mijn tong achter me aan sleept en ik op m'n wenkbrauwen tippel?" Maar Niti was onverbiddelijk. "Die heuvel op me neer". Ik kwam er. Met m'n laatste krachten. Niti kapte met z'n arit blad en gras en maakte een zachte zitplaats voor me. Daarboven op de top van een heuvel tegen de zuid-oost helling van de goe- noeng Smeroe. Dit was m'n posteer- plaats. En toen ik goed en wel zat en keek... naar het panorama diep bene den me en heel ver weg, toen was al m'n moeheid verdwenen en vergeten. Mijn God, wat was het daar mooi! (Wordt vervolgd) G. H. Bartman Mandibak Gemetselde, met water gevulde bak in de badkamer (waar Hollanders tot onze ontzetting, verbijs tering, maar ook lol, strijk en zet in sprongen... Ajo, koeras disik jo Dinü!) Silvertip Zo noemen de Amerikanen de machtige grizzlybeer uit de Rocky Mountains. De haarpunten van dit dier hebben nl. een zilvergrijze kleur. Een silvertip of zilverpunt. Toen de Winchester fabriek met een nieuwe, verbeterde dum-dum patroon uitkwam, het puntje had een zilverach tige kleur, lag het voor de hand het projectiel "Silvertip" te dopen. De kogel waarmee ik schoot (Super Speed Silvertip) Gewicht: 130 grain (8,89 gram). Aanvangssnelheid: 3140 feet per seconde (957 meter per secon de) Monggo! Kom! Laten we dat doen! grimis Motregen Djago alas boshaan lahar lava (over het algemeen alles wat uit een vuurspuwende berg op de velden blijft liggen) koelo gendong 'nggih? ik zal U op m'n rug dragen ja?! (Kujjenagaanü) Door een toeval ontving ik twee ge ruime tijd terug bestelde boeken op dezelfde dag en begon ze afwisselend te lezen. De boeken: Erik H. Erikson's "Identiteit,jeugd en crisis" (psycholo gie) en een uitgave van het ministerie van CRM: "Allochtonen in Nederland" (sociologie). Door het lezen van deze twee boeken tegelijkertijd werd ik al weer overtuigd van de gebrekkigheid van de in de sociologie toegepaste methoden om door het vergelijken van aantekeningen voorheen en thans van een onderzochte groep deze onder zocht en duidelijk omschreven te ach ten. Terwijl op geen stukken na maar zelfs een idéé gegeven wordt van de identiteit van deze groep. Dit is inderdaad gemakkelijker ge zegd dan gedaan, vooral als men ken nismaakt met het boek "Identiteit", dat in 346 bladzijden geen kans ziet scherp SOERABAJA Een krokodil en eeri haai, een soera en een baja, leefden in de kali Mas. Maar er was slechts eten voor één van die slokoppen. Daarom probeer den ze op een dag elkaar op te eten. Doch dat was een te grote hap en toen ieder een paar grote wonden had Ze zouden elk een deel van 't jacht- gekregen, werden ze pas verstandig, getiied krijgen. De krokodil koos het land en de ri vier, omdat hij dan z'n schubbige lich aam zo lekker in de zon kon koesteren. En de haai koos het water, omdat hij t prettigste in de golven rondzwom en ook geen poten had om op 't land rond te lopen. De grens tussen het rijk van de haai en dat van de krokoTJil zou de modderstrook zijn, die bij eb droog valt. Eerst ging alles goed. Maar op een keer ging de haai eens ernstig naden ken. Zijn gebied was het water, maar al was het eb, dan was er in de rivier ook water, dus dat was ook nog zijn gebieden daar haalde die gulzige kro kodil nu misschien de lekkerste hapjes weg. Zo vlug hij kon, zwom hij nu de ri vier op en al gauw ontmoette hij de krokodil, die alleen zijn twee dikke ogen boven 't water had. "Hé," zei de krokodil, "je vergist je! Hier woon ik! Jij zou buiten de modder strook blijven!" De haai stak nu zijn spitse snuit bo ven water en antwoordde: "Mijn gebied is 't water. Dus maak jij nu maar gauw, dat je aan land komt. En wat die mod derstrook aangaat, in de riviermonding heb ik die strook niet gezien." Zo praatten ze nog wat en toen dat niet hielp, begonnen ze weer te vech ten. En ze beten elkaar zo geducht, dat 't water rood gekleurd werd door 't bloed uit hun wonden. Op die plaats bouwde men later over de kali Mas de Roode Brug. De krokodil kreeg een grote wond bij de staart en houdt die daarom nog altijd naar links omgebogen. Toch werd de haai teruggedreven naar de zee. En om dit gevecht niet te verge ten, werd de stad, die later aan de monding van de kali Mas werd ge bouwd, Soerabaja genoemd. en duidelijk te defineren, althans sa men te vatten, althans duidelijk te ma ken wat nu eigenlijk identiteit is. Waar de schrijver in zijn voorwoord overi gens min of meer openlijk voor uitkomt. Nochtans verwachten wij in een boek dat door zijn titel de gedachte suggereert duidelijk te vertellen wie en wat nu eigenlijk "allochtonen" zijn (mensen die buiten Nederland geboren zijn en sinds 1945 in de samenleving opgenomen) en welke positie zij inne men in het maatschappelijk patroon van Nederland veel nieuws. Op de geijkte ouderwetse methode worden echter hele trossen citaten van lang geleden én recente datum opge somd zonder te komen tot een uit spraak, en men krijgt op het laatst het gevoel van grote teleurstelling dat ont staat als men voorgesteld zou worden aan een persoon, maar een collectie beenderen, pezen, vetklompen, vlees- brokken en ingewanden op tafel krijgt, waaraan bovendien het hart en de her senen ontbreken. Met de presentering: "Dat is nou de Ambonnees (Indo, An- tillaan, Chinees, enz. enz.)!" Bovendien wordt nogal kwistig ge bruik gemaakt van soortbeschrijvingen uit een tijd toen de onderzochte groep onder geheel andere omstandigheden leefde in het land van herkomst. En ook worden uitspraken gelanceerd van meer dan een halve eeuw oud, nogal vluchtig afgechequet met het verschijn sel Nu, en de opinie gesuggereerd: dat was de aard van het beessie toen; zo is het nog steeds; dus zo IS het! Het boek schijnt samengesteld te zijn met de bedoeling te ontdekken in wel ke opzichten de diverse groepen deel nemen aan het proces van individuele of collectieve integratie, van individue le of collectieve assimilatie. Wel tot een uitspraak zijn de diverse opstellen NIET gekomen. Voorzichtigheidshalve misschien? Eén ding wordt nijpender duidelijk. Door het integreren of assimileren van massa's "vreemdelingen" in N.W. Eu ropa zonder na te kunnen gaan in hoe verre zij onveranderd blijven en zijde lings of indirect de nationale identiteit "vervalsen", krijgen wij in de N.W. sector van Europa een onzuiver beeld van de diverse nationale identiteiten (de Nederlandse, Britse, Belgische, enz,; overal waar b.v. tienduizenden gastarbeiders en immigranten zijn bin nengestroomd). En krijgen wij ook een idee van wat er in vorige eeuwen aan vreemde identiteit en is binnengekomen en de oorspronkelijke structuur van de volken hebben veranderd. Het probleem is veel uitgebreider, diepgaander en misschien zelfs fataler dan een onschuldig boekje over alloch tonen doet vermoeden - en zonder ant woord heeft gelaten. Dan snijdt het boekje over de "Iden titeit" dieper hout, al was het alleen al omdat dit een oeroude vraag nieuwe perspectieven geeft: "Wie ben ik? En wat is de identiteit van mijn soort?" Prijs "Allochtonen" 14,80 incl. porto Prijs "Identiteit" 5,95 0,50 porto.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1971 | | pagina 19