IE V-Kweekschool voor 10de Maal Bijeen
DE „GOUDEN AANRAKING"
Indische Jongen Uit
Bojolali Promoveert
Voor de tiende maal hielden oud
leerlingen van de Bandoengse I.E.V.-
Kweekschool hun oer-gezellige reünie.
Wie ervan genoten hebben, spreken
liever van "familie-reünie", want de
sfeer op deze echt-lndische koempoe-
lans is inderdaad die van één grote,
gelukkige familie, waar alle lief en leed
gedeeld wordt.
Deze tiende werd gehouden op 8
mei 1971 in de Van Zwijndregtschool
aan de Houtrustweg in Den Haag.
Na de opening door Joan Haye, die
helaas opnieuw twee minuten stilte
moest vragen voor de nagedachtenis
van hen, die ons ontvielen in het afge
lopen jaar, gaf hij het woord aan de
heer W. Nieuwenhuijse, een van de
oud-pedagogiekleraren.
In een korte, krachtige toespraak
stak hij menig nog in vol bedrijf zijnde
schoolmeester een hart onder de riem,
toen hij het had over de veranderen
de tijden. Sommigen onder ons vinden
aan het lesgeven en opvoeden in deze
tijd "niets meer aan". De heer Nieu
wenhuijse hield ons voor, dat hij uit
zijn 50-jarige onderwijsloopbaan één
ding vooral had vastgehouden, nl. dit,
dat in iedere jeugd een verlangen naar
goedheid bestaat, hoe of ook metho
den, manieren of mentaliteiten zich
wijzigen. Dat verlangen voedsel te ge
ven, is het waardevolle van het beroep
van schoolmeester.
Met bijzonder veel genoegen eindig
de hij zijn toespraak met de herinne
ring aan wat 7 mei in Amsterdam had
plaatsgevonden. Aan de Vrije Univer
siteit was de heer A. I. Eijsenring in
een intelligente en slagvaardige verde
diging gepromoveerd tot doctor in de
sociale wetenschappen. Een spontaan
applaus beloonde de spreker en bracht
hulde aan de jonge doctor.
Daarna feestte men tot ver na mid
dernacht door en dat is een prestatie,
als je weet, dat de reünie om 13.00
uur was begonnen!
Er waren dan ook heel wat attracties
bedacht en de feestenden lieten zich
niet onbetuigd. Diverse gezellige ker-
mis-activiteiten kon je beoefenen, zoals
raak (of mis) schieten in een echte
schiettent, ringwerpen, "voetballen",
fotootje laten maken bij "Lan Fong",
je de toekomst laten voorspellen enz.
enz.
Voor het eten werden er "Beelden
uit de kinderjaren van de Kweek" ver
toond. In een selectie uit enkele hon
derden hem toegezonden foto's liet
Boet Mathéron het verleden herleven.
De oudste tot dia omgetoverde foto da
teerde van 1923 en er waren ook beel
den bij van de scholen aan de Papan-
dajanlaan (nu Djalan Gatot Subroto)
en de Van Riebeeckstraat (nu Djalan
Tjenteh), opgenomen in februari 1971!
Deze laatste foto's werden door foto
graaf A. Kosasih van de Djalan Ban-
teng 114 te Bandung gemaakt op ver
zoek van Rudi Ros, hoofd van een
school in Rotterdam. (Spraken we in
het begin van dit artikel niet terecht
over één grote, gelukkige familie?
Toen het 9 mei geworden was, ver
lieten de laatsten de reünie met het
vaste voornemen, volgend jaar wéér
present te zijn.
Melding dient nog gemaakt te wor
den van twee bijzonder sympathieke
zaken. Tussen de uitreiking van de ver
schillende prijzen door werd nog be
kend gemaakt, dat er een kostelijk
bloemstuk bezorgd was van "Tong-
Tong". De toevoeging op het kaartje:
"Ik wist altijd al, dat Indische onder
wijzers tot méér in staat waren." sloeg
zeker op de unieke prestatie van Dr.
Bram!
Het tweede bloemstuk verraste ons
nóg meer: dat werd aangeboden na
mens de Jajasan Pendidikan "Gita
Kirtti" (GIKI) uit Soerabaja. De Ketua
hiervan, de heer Dr. M. Soetjajoh
in Soerabaja bekend als "Oom Joop"
had via een allerplezierigst contact
met Boet Mathéron gehoord van onze
tiende reünie en stuurde deze attentie.
In een brief had "Oom Joop" geschre
ven: "Aan promovendus Drs. Eijsen
ring ons warme proficiat met het be
reiken van uw graad. Met alle reünis
ten, die om u geschaard zijn, delen wij
gaarne in de vreugde van uw promotie,
die wij zien als een posthume hulde
aan onze I.E.V.-Kweekschool te Ban
dung." Een dergelijke fijngevoeligheid
treft diep.
Reünist.
(Wegens plaatsgebrek bekort. - Red.)
Van een abonnee kregen wij dezer
dagen een paar potlood-kokers om op
de schrijftafel te zetten. Twee simpele,
zij het smaakvolle dingen, nochtans
met voldoening en trots aangeboden,
"omdat ze zelf gemaakt waren", een
geste die we nog steeds op prijs kun
nen stellen. In deze moderne rijke we
reld, waarin ieder mens alles kóópt, en
meestal "voor weinig geld veel mooier
dan men het zelf had kunnen maken",
raakt de zelfgemaakte attentie helaas
meer en meer in onbruik. Gelukkig niet
voor Lilian en Tjalie die op dit gebied
nog erg "ouderwets" zijn. Weet u, op
dit punt geloven wij écht dat op zelf
vervaardigde zaken (dus zelfs ook op
eterijen) een aparte zegen rust. Het is
de "golden touch", die aan het een
voudigste iets persoonlijks geeft. Laat
althans in de Tong Tong kring deze
gewoonte niet uitsterven
Aan de Vrije Universiteit te Amster
dam verwierf op 7 mei 1971 de heer
Drs. A. I. Eijsenring de titel van doctor
in de sociale wetenschappen. Daartoe
had hij de resultaten van jarenlange
studie, scherpzinnige observatie en
diepgaand onderzoek neergelegd in
een dissertatie "Godsdienstpedago
gische opgaven in de prepuberteit".
Dit belangwekkende proefschrift ver
dedigde hij met succes in de aula van
het "Woestduincentrum" van de V.U.
ten overstaan van rond de vijfhonderd
mensen.
De heer Eijsenring, voor het over
grote deel van die 500 doodgewoon
"Bram" heeft zich in de halve eeuw
van zijn bestaan bij ontelbaren bekend
en geliefd gemaakt.
Na de receptie werd hem gevraagd,
of hij nu al die 500 mensen, die hem
en zijn vrouw de hand hadden gedrukt
wel kende. Het antwoord was naar
waarheid bevestigend! Zijn kennissen
komen uit alle lagen van de maat
schappij.
U had eens moeten zien, hoe tijdens
de receptie hooggeleerden hem keurig
in vorm complimenteerden en hoe hij
daarna door een ontroerde tante An
nie Kalff-van der Kamp van 84 jaar
omhelsd werd. Of hoe de dankbaar
heid van de kersverse doctor zich ont
laadde, toen Oom Jo Rugebregt Bram
in een houdgreep als van Anton Gee-
sink feliciteerde.
De Indonesische consul-generaal, de
heer Abdul Habir kreeg een heel an
dere, maar even warme begroeting. We
zagen ook nog drs. Setiadi Kartohadi-
kusumo, de cultureel attaché van In
donesië, de oud-ministers van Surina
me dr. E. Wijngaarde (volksgezond
heid) en A. A. Cameron (onderwijs),
mejuffrouw H. Idsingh van de Groning
se Therapeutische Gezinsverzorging,
onze goede vriend Wiet van Oort als
vertegenwoordiger van het Haagse
Comité dat de jaarlijkse reünie's van
oud-leerlingen van de Bandoengse
I.E.V.-Kweekschool organiseert. We za
gen Carla Meek-Eysma en Mr. lextor
Grieve van de Belangenvereniging "Uit
en thuis", de heer M. A. Panhuyzen,
directeur van het Centraal Instituut
voor Methodische Instructie van het
Bedrijfsleven en zijn naaste medewer
ker, de heer S. Lapré. De oud-pedago-
giekleraar van de I.E.V.-Kweekschool
de heer W. Nieuwenhuyse was er ook
met zijn vrouw. Verder feliciteerden
nog vertegenwoordigers van de Lions
Club, vele theologen, pedagogen en
psychiaters en andere geleerden deze
Indische jongen uit Bojolali, waarvan
ik dankbaar ben, één van de vele
"ouwe sobats" te mogen zijn.
Boet.
3
