PASAR BAROE-SCHOOL
i
In ons blad is de naam van de School
met de Bijbel bij de Sluisbrug te Wel
tevreden (Pasar Baroeschool genoemd
naar de straat waaraan zij lag, Gang
Pasar Baroe) al ettelijke malen ge
noemd. Dezer dagen kwam een oud
leerling bij ons op kantoor stappen met
een foto van de zevende klas van deze
school in het schooljaar 1914-1915. Deze
ex-leerling heet nu meneer L. H. Sprey
en op de joto zit hij op de voorste rij,
derde van links.
Schuins achter hem, in het midden,
staat 't schoolhoofd de heer De Groote.
In later jaren, 1920-1921, had hij een
sik gekweekt, waaraan hij in die jaren
de bijnaam Pah Djenggot ontleende.
Ten onderscheid ook van een andere
onderwijzer op diezelfde school, de heer Lorjé,
die Pah Lontjèr werd genoemd.
Maar op deze foto had de heer De
Groote alleen nog een snor en hij heeft
vast ook een tijd in zijn leven gehad,
dat hij ook nog géén snor had. Uit die
tijd belde een andere ex-leerling ons
op, die ons vertelde dat deze meneer
De Groote van deze lagere school af
na een kwekelingtijd, onderwijzer was
geworden. Dat kon toen nog. Wat een
verschil met deze tijd nu men als on
derwijzer academisch opgeleid wordt.
De foto werd op het schoolerf ge
maakt voor de woning van het school
hoofd op dat schoolperceel. In onze
herinnering 't gebouw reconstruerend,
denken wij dat deze bijbelschool ge
start is in een gewoon Indisch woon
huis, waarvan het grote erf langzamer
hand met steeds meer klasgebouwen
werd volgebouwd. Totdat op het laatst
één groot scholencomplex ontstond.
In die tijd waren er (zoals de foto
laat zien) vaak flink opgeschoten jon
gens op de lagere school. Vaak af
komstig van ondernemingen vér van
de bewoonde wereld of uit de buiten
bezittingen zonder scholen. Men ziet
er dus ook verscheidene een toetoep
dragen. Ik herinner me dat deze grote
knapen vaak gevaarlijk konden spelen
op het schoolerf. Haasje over, diefje of
gala-asin dat de krikil in het rond
vloog. Kloppartijen waren bijna boks-
gevechten van halfzwaargewichten! En
werden meestal uitgeknokt in het Wïl-
helminapark dat vlak bij deze school
lag.
Sommige gelaatstrekken komen ons
zó bekend voor, dat wij geloven dat er
nog lezers zijn die zichzelf van dit
plaatje herkennen zullen.
Erg benieuwd'.
P.S. Het doet ons plezier ook nog een brief
kaartje ontvangen te hebben met de medede
ling dat het betoel De Groote moet zijn, van
de heer Wuis, ook onderwijzer aan de Scho
len Met den Bijbel, die nog steeds even onbe
rispelijk en vast schrijft als vijftig jaar geleden.
Pan-tas-tischl En een apart compliment zeker
waard. De heer Wuis citeert uit het "Gedenk
boek van de Ver. v. Chr. Scholen 1887 - 1937"
dat onder het portret van I. Wde Groote had
gestaan: "De stoere werker, die de Pasar Ba
roeschool tot ongekende bloei bracht." Dank!
de dingen; ontstaat een persoonlijke
vrijheid en een vrije ontplooiingskans.
Vanuit die houding pas, zal de mens
leren overwegen, waar de grenzen der
behoeften liggen, wat wezenlijk waarde
heeft voor het totale menszijn en wat
niet hoeft en niet mag, ook al kan het.
Dat is het beeld van de mens, die
zijn intellect beheerst i.p.v. dat het in
tellect de mens beheerst.
Al jaren lang probeer ik dat de on
derwijswereld duidelijk te maken, maar
niemand reageert erop (We kunnen
elkaar de hand geven Tjalie!) Men zou
dan immers zijn status en zijn "belang
rijkheid" moeten prijs geven.
Tong Tong heeft echter niet vergeefs
al die jaren getuigd. Men zou nu een
aantal jongeren moeten aantrekken,
die de achtergrond van ons denken
aanvoelen en die met behoud van de
naam Tong Tong dit denken overdra
gen op de westerse wereld van van
daag, met haar problemen.
Het zou geen Indisch blad meer zijn
in historische zin, maar een universeel
tijdschrift, dat leiding biedt aan de tal
loze zoekende jongeren (en anderen!)
en dat in het oud Tong Tong een schat
van illustratief materiaal zou aantreffen.
Zo zou het levenswerk van Tjalie
voortleven.
Th. van der Sloot.
5
