Fonteijn Co -
KLOBOT
RICE AND HOT PEPPERS
Vlamingstraat 5, Den Haag, Tel. 11 66 77
v/h te DJOKJA
GOUDEN
schakelarmbanden
krintjing
slangen
colliers
(6 tot 100 gr.)
toesoek konde
peniti kabaja
van 22 karaats goud
22 Karaats verlovingsringen
BRILJANTEN
markiesringen
hangers
oorknoppen
gezet in
22 karaats goud
MIDO
polshorloges
SEBELAH ROTAN ARMBANDEN VAN 24 KRTS GOUD (mas kertas)
Komt U van BUITEN Den Haag?
Wij betalen, bij aankoop vanaf f 200,-
geheel terug I l
de reiskosten voor één persoon
N.a.v. No. 8: "Rokok Klobot mbako Se-
marang Gaweanné abot doewitté la-
rang" op blz. 11 van T.T. 1-5-1971 een
ware samboengan. Mijn Pa rookte in
dertijd uitsluitend rokok klobot.
De kokkie kocht op de pasar djagoeng
van een bepaalde leeftijd, niet te jong
èn niet te oud, plus speciale tabak bij
een speciale leverancier. Nèh Ranoe,
te oud geworden voor baboe, maakte
in haar kamertje Pa's rokok Klobot.
Met haar slecht ziende oude ogen en
bevende handen, maar met des te meer
Perhatian zocht ze de juiste bladeren
klobot uit, knipte ze op de juiste groot
te/lengte èn breedte en legde ze dan
op een tampah in haar kamertje in de
lucht te drogen. Als ze droog genoeg
waren geworden, nam ze het juiste
plukje tabak en rolde Pa's klobots; niet
te los, niet te vast, knipte ze op de
juiste lengte (waarvoor ze een bamboe
maatje had) maakte er dan bundeltjes
van 10 van, met behulp van een reepje
klobot. Pa rookte niet alleen thuis en
op zijn kantoor ('t Translatiebureau van
de Javaanse Taal) zijn strootjes, maar
ook op de zeer deftige recepties in de
Kraton van P. B. X (Pakoe Boewono de
Tiende), (Wereldspijker de Tiende) en
ten Gouveneurs Huize rookte hij rustig
zijn strootjes. Hij vulde dan zijn specia
le, grote tepak vol strootjes.
En nou 't gekke van dit ware verhaal.
Geregeld kwamen zijn goede kennis
sen om een stootje te ruilen tegen een
fijne Egyptische cigaret (Maspéro Frè-
res of Bouton Rouge). En later op de
avond, als de strootjes schaars waren
geworden, zelfs tegen een fijne sigaar.
Bij thuiskomst zaten er in zijn spe
ciale grote tépak vele sigaren en ciga-
retten, maar geen één Rokok Klobot.
Gek ja, of toch niet?
Zat ik toevallig met Semarang-H.B.S.
vacantie thuis in Solo, dan had ik vol
op heerlijke Egyptische cigaretten. En
dat alles door de perhatian van de ou
de, trouwe, lieve, gepensionneerde
Nèh Ranoe.
O. H. Kiliaan
Wij zijn benieuwd hoeveel lezers de
bijzondere smaak van klobots uit eigen
ervaring kunnen bevestigen. Zowel
klobot als krètèk ken (en waardeer) ik
uit eigen ervaring. Beide heb ik min of
meer door omstandigheden gedwongen
leren roken, de krètèk al heel vroeg.
Toen ik namelijk als 12-jarige nogal
vaak sjèk pijpte van Pa. En er soms
geen vloeitjes waren in de grote ta
baksdoos (ex Wiscana sigaren). De
eerste keer nam ik gewoon een ouwe
pijp van Pa, stopte hem flink vol met
shag en begon er moedig op los te
paffen. Na de eerste sedots echter
(waarbij ik ferm inhaleerde) viel ik bij
na om van de "poesingheid" en had
bijna overgegeven. Nie wieder sjek aus
der Pfeife! Als er geen mondiano vloei
tjes waren, "leende" ik krètèks van
onze kebon, rolde er fijntjes Warning
in en genoot! Sindsdien heb ik constant
krètèk gerookt als ik met eenvoudige
jagers of vissers op stap was.
Bij één dier gelegenheden viel mijn
boekje vloeitjes in de kali. Amblas!
Mijn hengelgenoot, Midoen presenteer
de me hoffelijk zijn klobots. Zuiver uit
"standsbewustheid" aarzelde ik even,
maar nam tenslotte toch een klobot. Hij
smaakte boven verwachting aange
naam en sindsdien heb ik vaak goede
klobots met plezier gerookt, vooral als
ik in de doeson was. Van tabak met
tjengkeh gekruid, heb ik nooit gehou
den, maar pure tabak (ook molèh)
waardeer ik altijd bijzonder. Op
"standsoverwegingen" heb ik nooit
meer een uitspraak over tabak geba
seerd. Toen ik later kennismaakte met
de in Hollandse kringen van snobs
overdreven geprezen Franse Gauloises,
heb ik dit bocht na de eerste trek direct
verworpen en nooit meer aangeraakt.
Sinds lang rook ik niet meer, maar
denk er af en toe toch nog met plezier
aan terug.
En mochten er lezers zijn die uit de
hoogte neerzien, hèh toh, op die vul
gaire materialen, bedenk dan dat ook
onze branieste pioniers in verre oetans
klobot en krètèks gerookt hebben -
en het niet vergaten toen ze later hoge
posities in de maatschappij verover
den. En dat tenslotte wijzelf in krijgs
gevangenschap de waanzinnigste ma
terialen met beide handen aangrepen
om er onze shag in te rollen. Het wordt
werkelijk tijd dat wij "koloniale stands
veroordelingen" vergeten en vele za
ken leren te beoordelen op hun waarde
"sec".
T.R.
Als 3e in command van een "wire
team" bestaande uit vier man en een
Jeep, werden we erop uit gezonden om
een telefoonlijn aan te leggen. Van de
Commandopost naar een 9 mijl afge
legen voorpost en telkens weer een
telefooncheck maken, naar gelang we
vorderden.
Ons ongeluk kwam, toen we een
blizzard kregen en we ons moesten
schuilhouden.
Door deze weersomstandigheden
zag de "vijand" de kans met 'n surpri
se attack onze eenheid 20 mijl terug te
slaan.
Daar zaten we dan, zonder commu
nicatie en alles ondergesneeuwd met
maar 2 dagen rations en 2 tanks benzi
ne en ondergesneeuwde jeep. Ver
dwaald als een mier in een bal-zaal.
Na twee dagen mochten we pas vol
gens reglementen de oefeningen "Non
tactical" verklaren en vuurtjes aanste
ken om de aandacht te trekken van de
"Rescue"-helicopter, die ons zou moe
ten vinden.
De blizzard bleef 3 dagen aanhouden
en men vond ons pas 5 dagen na ons
vertrek. Wat een situatie.
Nou heb ik nog nooit iets bijzonders
gepresteerd, wat militaire aangelegen
heden aanging. Maar was wat trots op
een aankondiging van the big man
Kolonel Guntharp tijdens een small pa
rade.
Private 1ste class B. of HQ- HQCo.
1ste Battle group 12th Infantry was
able to feed his comrades, lost in the
wilderness of Alaska with 8 cans of
"LACHOW" rice, corned beef and hot
peppers. They came out better fed than
the rest of the whole division."
Hier moet je echt een Indo voor zijn.
B.
11
