WIJ EN ZIJ andean pamper II AVENDO Zoals in het artikel onder dit hoofd in de Tong2 van 15 april gezegd werd, woonde de familie Retel Helmrich ook aan Pandean Lamper. De daarin ge noemde namen Vera v. Lützow, jon gens Boyer, Evy Gout, meisjes van Leeuwen waren mij wel bekend, allen vrienden en vriendinnen. Twee huizen van ons af woonde de fam. Fisscher met zoon en dochter, waarvan de zoon nu in Rotterdam woont. Tegenover ons woonde Nenni von Balluseck en naast ons aan de rechterkant Hans Meelhui- zen. Op de parapallan (viersprong) Pandean Lamper Karreweg Pe- lerangan en (naam vergeten) stond links van de weg een groot half-bilik huis, bewoond door de (dikke) heer Jacobs, die vanwege zijn vele perkoe- toets, die hii erop nahield, Jacob Per- koetoet werd genoemd. De genoemde club O.C. (Onze Club) werd door de meisjes Retel Helmrich opgericht. Ze was niet alleen dans- en toneel- en muziekclub, maar ook fiets club. Talrijk zijn de fietstochten ge weest naar de djambu-klutukbossen, richting Kaliwungu. Daarbij hadden we allen dezelfde soort hoeden op, strooien hoeden met een groen en wit bandje. Andere clubleden heetten: Eveline David, Zus Wagelmans, John Wagel- mans, Marinus Deinges Bruyninga- Parmentier, de Thompson meisjes en jongens, Satoor de Rotas, Aurelius Jordaan. Op Pandean Lamper liep altijd een bedelares, gek, vanwege het verlies van haar baby. Ze had steeds 4 of 5 Europese jurken over elkaar aan, de een lang, de ander kort met altijd een hoed, dan zus dan zo. Ze was onge vaarlijk. Op een keer, dat onze ouders voor een koude neus naar Salatiga waren, kwam mijn Oom voor een weekje op ons passen. Hij was bijziend, maar een scherpschutter in tjèlèngs schieten. Mijn oudste zuster, een brandal, ver kleedde zich op een avond als die gek ke bedelares, die gekke Lena werd ge noemd. Ze ging toen in de keuken in een hoekje op de grond zitten. Wij wa ren natuurlijk mee in 't complot, om mijn Oom voor de gek te houden. Wij naar hem toe: "Oom, gekke Lena is in de keuken, ze wil niet weg." Mijn Oom begeeft zich naar de keuken en ziet het hoopje menselijke ellende voor gekke Lena aan. Hij: "Djaloh opo, mbok? Menopo tekoh kinnih?". Gekke Lena geeft geen antwoord, en wij hou den ons goed en mijn zuster proest (onhoorbaar) in haar lompen. "Ajoh ah, gnuloh wae, aku tah persenni" en mijn Oom geeft haar een gulden. "Mulèh wae, mboh, sah iki peteng", en hij pakt haar schouder beet en helpt haar half overeind. Wij z.g. ook helpen. Mijn arme Oom zag in de half donkere keuken niet wie de dame was. En de bedelares ging, na een kwar tier subatten, mej^schuifelende schre den de keuken uit, het zij-erf op en floep verdween in het paviljoen, waar wij, 3 meisjes woonden. We hebben natuurlijk een plezier gehad van jewel ste, dat mijn Oom er zo ingelopen was. Gezien zijn drift, hebben we hem, ook later, nooit verteld, hoe we hem bij de neus hadden gehad. Onze clubvrienden en -vriendinnen waren weieens verliefd op elkaar (één huwelijk is er van gekomen later, n.l. van Mies Pechler en Vic Thomson), maar wij waren toen toch niet zo (slecht), dat we met elkaar naar bed gingen, hoor, zoals hier meisjes en jongens van 15 en 16 jaar al doen, en wat niet slecht gevonden wordt. Nee, dan was onze Indische jeugd van an der, deugdelijker hout gesneden. F. Retel Helmrich. (Rotterdam). In de Tong Tong van 15 april No. 19 vroeg inzender S. zich af wat de naam Advendo (scholierenvereniging in Semarang) ook weer beduidde. M. Busselaar schrijft nu: A.D.V.E.N.D.O. betekent: Aangenaam Door Vriendschap En Nuttig Door Oefening. Ik maakte de eerste opvoering van A.D.V.E.N.D.O. in de Semarangse schouwburg mee. Bij de Bloemendroom fungeerde o.m. Flora en Mien van Leeuwen en Feetje Busselaar als bloemen en Nancy van Hek en ik meen één van de Knuppel tjes als vlinders. Leendert van Hek c.s. voerden het stuk "De Keizer van Japan" (Tjong kina tjong) op, terwijl Borgman een solo zangnummer weg gaf. Het werd een zeer geslaagde avond. Enige bijzonderheden: Flora van Leeuwen trouwde met Ir. Ta- renskeen en Mien is getrouwd met Paul Michel. Evy Gout is getrouwd met Gravenhorst. Leendert van Hek en Nancy (mevrouw Langerhorst) zijn e- nige jaren terug in Den Haag overle den. Feetje Busselaar woont als mevr. van Drongelen te Helmond. Elza Knuppel is getrouwd met een Soerabaiase voetballer, de naam is mij ontschoten. Ja, die goede oude tijd komt nooit te rug! We moeten maar het beste maken van de rest van ons leven. Aldus de heer Busselaar. Wij voegen er gaarne aan toe dat één van de beste dingen die we kunnen doen, is: zoveel mogelijk optekenen in Tong Tong wat vergeten dreigt te worden. In later jaren komt de Indische Historie onge twijfeld terug en dan zal men blij zijn dat een blad als Tong Tong zoveel naarstig heeft opgetekend. Ontvangen een briefkaart van het echtpaar Willemsen, op reis door Por tugal, deze woorden van een portugees dichter, Pessoa: "Voorzover de men sen niet teveel met toeristen in aanra king komen, zijn ze tevreden, ook al moeten zij hard werken. Ze zijn vrien delijk en zij vinden zonder moeite, waar wij ons hard voor moeten inspan nen..." Terugdenkend aan tal van dorpsta fereeltjes in Coin, dicht bij de Indische nederzetting Miralmonte in Spanje, ver der terugdenkend aan wat ik aan schouwde in arme dorpjes in Mexico of Indonesië, zie ik hoe waar deze woorden zijn. Beeldfragmenten blijven bij: een werkman trots op een gamme- lende fiets, twee grijsaards aan het dammen buiten op straat met steentjes op een krassen-carréetje, een boerin zingend achter haar ezeltje - gelapte kleren, blote voeten of sandalen - maar alles stralend van levenslustigheid en kracht. Nadenkend weet je welk verschil met ons: zij altijd in de frisse open lucht, tanend in de zon, terwijl wij altijd binnenskamers zijn: zij met pri mitief maar levend voedsel, wij met blikjesrommel, vaak fijngekookt en uit gekookt; zij met harde meubels en veel lichamelijk bezig zijn, wij met zachte meubels en vingerwerk. Wat beroerd, hè? Denkend aan onze grootouders en hun drang om hard te werken voor méér beschaving en méér comfort - en kinderen die er uiteinde lijk aan kapot gaan! MOESSON BOEKHANDEL TONG TONG f 4,15 0,50 porto 12

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1971 | | pagina 12