Fonteijn Co v/h te DJOK.JA en leuke brie DE KLEINE HERDERSJONGEN EN ZIJN KARBOUW Uit Amerika kregen wij ter inzage deze brief van een jonge Indonesiër op doorreis door Duitsland en Nederland naar de States. We plaatsen deze (toch anonieme) soerat om een indruk te geven van wat er bij een reis door Europa in een handvol waarnemingen direct blijft hangen - het geheel doet denken aan de stijl van het dagboek van Samuel Pypes. Leuk is dat deze brief geschreven werd in het Neder lands Vlamingstraat 5, Den Haag, Tel. 11 66 77 GOUDEN BRILJANTEN schakelarmbanden markiesringen krintjing hangers slangen oorknoppen colliers gezet in (6 tot 100gr.) 22 karaats goud toesoek konde peniti kabaja van 22 karaats goud MIDO 22 Karaats verlovingsringen polshorloges SEBELAH ROTAN ARMBANDEN VAN 24 KRTS GOUD (mas kertas) TJITJAK broches in 22 KARAAT goud in étui f79.50 franco huis. Beste Pang, "Wij willen Holland houden, ons Holland fier maar klein", aldus een stuk "Kun je nog zingen, zing dan mee". Holland is in derdaad mooi, de mensen zijn vriendelijk, het eten lekker, worst of kaas heerlijk, ver geleken met die van hier. Verkades etc. de croquetjes, saucijsbroodjes, soepen, enak sekali, apa lagi gerookte paling of gestoofd, bener2 enak banget, maar hopeloos zeg, geen badkamer. Je moet maar behelpen met een wastafel en mandi-mandi seperti bu- rung, je bovenlijf een beetje nat, verder niks. Drie dagen heb "half ngepet" toen bij een kennis gegaan die wel een badka mer heeft. Ampun Pang, net onze dapur van Tjikakak, je moet eerst klimmen om niet te vallen de opening boven is uitgehold en daar moet je bijna 1 meter hoog staan. Enfin, je kunt wel inzeepen en dit is, "what you call" baden op een eerste verdieping. De w.c. bestaat slechts uit een closet, wat papier, verder ook niks, maar dan ook niets. Geen fles, geen water, alles gaat met "af vegen", Katjidateuing! Pantesan ja, de mensen ruiken net als balang sangit-tumbila gestampt en dan bi- ang tjuka erbij. 10 dagen met Lourdes tour via België, Frankrijk met mooie plaatsen verder tot Ga- verni bij de Pyreneen aan de Spaanse grens. In Lourdes zelf 4 dagen. 7 dagen in Berlijn, drie dagen in Zeist in een kasteel gelogeerd en in het bosch. 2 dagen in Amersfoort bij de Dijkjes. De rest in Den Haag en grotendeels in Amsterdam. Sche- veningen mooier dan Santa Monica, Rotter dam. Het Loo even aangekeerd bij BW Ju liana en verder de kleinere plaatsen. Alle maal mooi schoon, hanja satu jang paja, niet alle huizen hebben badkamers, de w.c. bagus, closet glimmend, geen water. In een van de hotels in Frankrijk krijg je een badkamer met 5 douces, 1 van boven, 2 van opzij en 2 van onderen. Sta je onder de douches, dan word je grondig bespoten, zelfs je anoe krijgt een goede beurt, poko alle hoekjes en gaatjes disemprot. Sight seeing in Berlijn en in een week heb ik meer gezien dan de Duitsers zelf. Het was in Scheveningen, Zondag erg ramee, een echtpaar was lustig rauwe ha ringen te kauwen, zag waarschijnlijk een heel goede dames-sobat vanuit Indië voor bij komen, het wederzien was geweldig. De tamu kreeg omhelzingen gepaard met vele zoentjes en grote zoenen van beiden. In minimum van tijd was haar make up weg, kerna betjek met haringpiassen. Harum deh. In Berlijn zag ik een meneer smakelijk brood eten met als beleg babi of rauw koe vlees getjngtjang. Kanibalen, de moderne bedoel ik, eten tenminste gerookt vlees, maar vinden 100% djidji zo rauw op te Wakidjan was de zoon van een tani. Zijn vader bezat sawahs en een aantal karbouwen, die de kleine ongeveer ne genjarige jongen hoeden moest, 's Mid dags leidde hij ze naar de rivier om ze schoon te schrobben en daarna naar de kraal terug te brengen. Toen één van de karbouwen kalven moest, beloofde zijn vader hem de goe- dèl (kalf). Wakidjan was trots op zijn bezit en zorgde extra goed voor het jonge dier dat na drie jaar tot een forse karbouw was opgegroeid. Aangezien de tani nu twee stieren bezat, besloot hij één te verkopen. Eén exemplaar was genoeg voor de teelt en boven dien had hij zoveel plaats niet in de stal- Wakidjan verzette zich zeer tegen het plan van zijn vader en daarom be sloot deze heel voorzichtig te werk te gaan. Heel vroeg in de ochtend haalde hij de jonge stier uit de stal en trok, nog zonder zijn kopi toebroek gedronken te hebben, naar de vee-pasar. Onder weg besloot hij even wat te gebruiken in een warong, en bond daarom het dier vast aan een boom langs de weg. Nauwelijks had hij zijn koffie genuttigd en zijn strootje opgerookt, of hij zag peuzelen. S'lands wijs, s'lands eer. Weet je dat het in Berlijn krioelt van de weduwes? Heb je opgemerkt dat er zeer veel zoenlus- tige dames zijn die "gewoon" zijn royaal, baru kenal, zoenen uit te delen? Masi men ding di halaman kampung kita ja, b.v. Pasir- kaliki, soto van de overkant en dan rudiak ulek in een grote tjowek, bereid met veel sambel van Tidja, dat is werkelijk smakelijk en eetbaar, apa lagi met veel trasi, seminkin sedep. Met hartelijke groeten van je vrind Tjo hoe de karbouw zich losrukte en weg rende. Wat was er gebeurd? Een ka tjong was langs gekomen en had het dier zitten strelen. De karbouw, die ge wend was aan de liefkozingen van zijn kleine baas, had zich niet verzet totdat hij een orong-orong in zijn oor voel de, waar de kwajongen voor verant woordelijk was. Dol geworden rende hij alles wat hem in de weg stond om ver en vluchtte tenslotte de riettuinen in. De veldpolitie (toen nog politiedie naar geheten) werd gealarmeerd, die weldra met hun karabijnen om het riet veld geposteerd stonden. Niemand durfde tussen het riet, ook de eiqenaar niet. Intussen was de kleine Wakidjan, die zijn geliefde metgezel miste en wist in welke richting hij zoeken moest, aange komen. Voordat de politie of de om standers hem tegen konden houden, was hij in het rietveld verdwenen om na enige tijd met een gedweeë kar bouw achter zich aan, weer te voor schijn te komen. Rustig klom hij op de rug van het dier en reed huiswaarts. Er bleef de tani niets anders over dan ook naar huis te gaan en van de verkoop van de jonge stier af te zien. orong-orong de Javaanse mol (talpa javanica) een insekt van plm. 21/2 cm lang en bijna 1 cm dik, met graafpootjes; in je vuist vastgehouden kunnen ze een vreselijk brommend ge luid maken. R. F. Doelitzsch 11

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1971 | | pagina 11