Nog meer zotte rijmpjes
Het beste in het leven
BOER OP KLOMPEN
7
N.a.v. rijmpje 6 op blz. 8 van Tong-
Tong van 15-6-1971. (Boer nas kop
pen, ti does tollen).
Een djalak-rijmpje:
Een djalak pikt aan een
karbouwenstaart.
Kleuter Njootje, die naar hem kijkt,
zegt:
„Vogeltje, vogeltje, die daar pik,
Wat ben jij toch een viezerik."
De djalak antwoordt dan:
„Tjrèt, tjrèt, tjrèt boeninja djalak,
Dia bilang, tai kerbo enak.
Pik maar toe, tai ndah baoe,
Niets is zo lekker als die van een koe."
O. H. Kiliaan.
Een priesteres van de voornaamste
Griekse godin, Hera, had twee zonen.
Toen op een feest van de godin hun
moeder naar de tempel zou rijden, wa
ren de ossen die de wagen zouden
trekken, niet op tijd. Hierop trokken
de jongens zelf de wagen naar het 45
stadiën ver gelegen heiligdom. De
dankbare moeder vroeg de godin haar
kinderen het beste te schenken, dat
een mens in het leven kan geworden.
Hera liet hen tijdens hun slaap in haar
tempel sterven.
■Qen eigen tec/elje
Dit is een gezellig tegeltje, voorstellende de
ons zo bekende flamboyant, die nogal moeilijk
te maken was (in twee kleuren), maar na veel
vijven en zessen is er toch een bijzonder aardig
muurversierinkje door tot stand gekomen, dat
het op een bescheiden plekje heel goed zal
doen. Bijvoorbeeld in de vestibule om elke
bezoeker een warm en typisch Indisch welkom
toe te roepen. De voorraad is beperkt. Weet
U wat U doetKoop er twee. Eén voor Uzelf
en één voor cadeau met a.s. Kerstmis voor
goede kennissen! Normale afmetingen: li cm
in het vierkant.
In elk huis zijn altijd blauwe muurtegeltjes.
Behalve in Indische huizendaar is dit tegeltje
in vriendelijk groen en uitbundig rood een
héél apart en origineel tropisch "waarmerk"
Bij de ontmoeting van H.M. de Ko
ningin met de Nederl. gemeenschap te
Jogjakarta waren met opzet niet alleen
"paspoort Nederlanders" uitgenodigd,
maar ook WNI's die zich hoe dan ook
nog cultureel met Nederland verbon
den wisten. Ook een oude Indische
dame, gekleed in sarong en kabaja,
werd aan H.M. voorgesteld. Naderhand
werd zij aangeklampt door een Neder
landse journalist die haar vroeg: "En
Mevrouw, sinds wanneer bent U Ne
derlandse?" Volkomen overrompeld
door deze vraag wist de dame in kwes
tie niets te antwoorden. Waarop een
andere Nederlander zijn collega sma
lend dit commentaar gaf: "Je ziet toch
wel dat dit geen Nederlandse is
O Belanda, o Belanda, wanneer zul
je nou eens afleren je stamgenoten al
leen maar te herkennen wanneer ze als
een boer op klompen zijn uitgedost?
Kasihan.
Dick Geldorp
Er zijn lezers die zich er misschien aan
zullen ergeren dat sommige mensen zo zelf
bewust voor de naam "Indo" uit komen.
Laat ons hun dit genoegen voor een enkele
keer gunnen. Want ook al denkt men hier
dat de naam Indo met de volgende gene
ratie "uitgestorven" zal zijn, anderen zijn er
van overtuigd dat omstreeks het jaar 2000
die naam in volle eer hersteld zal zijn. Om
dat namelijk met vorige generaties het "ma-
loe" zijn om de naam Indo verdwijnen zal,
maar de algemeen toenemende behoefte
aan ware identiteit over de hele wereld
merkbaar zal zijn.
In T.T. no. 5 werd in het artikel "Koninklijk Bezoek" (pag. 12) melding gemaakt van het
bezoek dat H.M. de Koningin en de Prins brachten aan het Blinden Tehuis te Bandoeng.
Op de foto directie en vertegenwoordigsters van "Blindenzorg Indonesid'zittend in het midden
Mevr. J. Mantiri, staande rechts Mevr. Sumarjo, met Mevr. Kadarsan de bouwsters en stuwende
kracht van "Blindenzorg Indonesië'.
Drie Indo's verwelkomen Hare Majesteit de Koningin bij haar bezoek aan de Nederlandse
Bibliotheek, Karta Pustaka, te Jogjakarta. Van links naar rechts: Mevr. Sim-Piontek, secretaresse
van de bibliotheekMajoor Loes ColdenhofKorps Wanita Angkatan Laut; Pater Dick Geldorp,
vice-voorzitter van Karta Pustaka.
