DE BEDEVAART NAAR DAMAK
OVER DE INDO
Buddhisme in het westen
Nederland
500.000
500.000
000.000
700.000
300.000
300.000
000.000
250.000
,750.000
750.000
000.000
150.000
850.000
848.000
2000
1998
2
Naar aanleiding van het relaas over de
moskee van Demak door Dr. H. J. de
Graaff, T.T. 15 sept. 1971, schiet me opeens
een gebeurtenis te binnen, die ik onder
vonden heb.
Het was 1930. We woonden toen in Sala-
tiga en ik verbeelde mij "schrijvend me
dium" te zijn.
In mijn dienst had ik een kokkie, waar wij
allen zeer op gesteld waren; deels om haar
karakter, deels om haar kookkunst.
Op een ochtend kwam haar dochter ons
onder een stortvloed van tranen melden,
dat haar moeder niet kon komen wegens
ziekte. "Ze is erg ziek en herkent ons niet
meer," zei ze. "Als je mij de weg wijst
naar jullie huis, ga ik nu even met je mee."
was mijn repliek. En ja hoor, daar lag kokki
in ijlkoorts. Er was niemand, die haar ver
zorgde, dus gaf ik haar man orders zijn
zijn vrouw in dekens te wikkelen en in een
karretje naar mijn huis te vervoeren. De
arts, die ik erbij haalde, schreef koortswe-
rende poeders voor, maar de koorts wilde
niet wijken.
Ik was ten einde raad en zat in onze
voorgalerij te peinzen over kokki's ziekte.
Ik had een potlood in de hand, want ik was
van plan, mijn zuster daarover te raadple
gen. Opeens voelde het potlood zwaar aan
en begonnen mijn vingertoppen te tintelen.
Buiten mijn wil om, schreef mijn hand het
volgende: "Wat maakt U zich toch zorgen
over Uw kokki. Laat iemand met een fles
naar Demak gaan' en daar de fles vullen
met het water van de bron. De helft van
het water moet ze ineens opdrinken en de
andere helft over haar lichaam sprenkelen."
Gefascineerd vroeg ik: "Waar ligt die
bron ergens?" "O, dat vindt degeen wel,
die U er heen zendt, maar geef hem 21 cent
mee, want daar zal naar gevraagd worden."
Heel vroeg de volgende morgen stuurde
ik de man van de kokki, die gemakshalve
X zullen noemen, gewapend met een lege
patentfles Demak-waarts.
Op X's vraag: "Waar kan ik de bron
vinden," zei ik, dat ik dat helaas zelf niet
wist, maar dat hij het wel zou weten te vin
den. Zonder kleerscheuren bereikte X De
mak en ging vol goede moed op zoek naar
de bron.
In zijn ijver, die te vinden, kwam hij op
Kudus terecht, maar de bron bleef onvind
baar en X was in alle staten en had honger
als een paard. Op de terugweg zag hij voor
de Missigit van Demak een bibih nasi pet-
jil zitten. X zette zich'bij haar en deed zich
te goed aan de petjil. "Waar heb je die
mooie fles vandaan, mag ik die niet van
je hebben?" vroeg bibih.
"Nee, dat kan niet", zei X. "Ik moet hem
vullen met water uit een bron, hier ergens
in Demak, maar met de beste wil kan ik
nergens een bron vinden". "Ga de moskee
maar binnen," ried bibih petjil hem aan.,
"vraag of je de fles met het water van die
bron mag vullen, want daar is wel een bron."
Blij toe, eindelijk de wel gevonden te
hebben, ging X de moskee binnen. Het
eerste, dat de djurukuntji hem vroeg, was:
"Heb je 21 centen?" "Ja", zei X, "hier heb
je ze." De djurukuntji vulde de fles en op
getogen ging X naar Salatiga terug.
Goed zes uur in de avond kwam X bij
me zijn opwachting maken en overhandigde
mij de gevulde fles. Hij raakte niet uitge
praat over de mooie Moskee en de heldere
bron.
Vlot kokki de halve fles laten drinken en
de rest over haar lichaam gesprenkeld.
Een deken over haar heen, vanwege de
kou! Toen ik later op de avond naar haar
kwam kijken, sliep ze als een roos. De vol
gende morgen zag ik kokki op handen en
knieën kruipen naar de goot. Ze gaf vre
selijk over, er kwam haast geen eind aan,
maar het had haar goed gedaan en zij voel
de zich kip lekker. Na een maand deed ze
weer gewoon dienst.
H. E. Desmet
Naschrift
1. Er zijn natuurlijk lezers, die dit verhaal
tje met de nodige scepsis lezen. Maar voor
al zij, die in Indonesië hun contacten met
de Indonesische familie bleven onderhou
den, weten dat het doen van bedevaarten
(of het aansporen ertoe) in Indonesië geen
"nonsens" was. Trouwens, ook in Europa
met zijn vele bedevaartplaatsen is 't maken
van een tocht naar b.v. Lourdes een gewone
realiteit. Een student in de psychologie heb
ik eens horen vertellen, dat genezingen door
het bezoek aan een bedevaartplaats min
of meer "exact verklaarbaar" waren. Omdat
namelijk bewuste remmingen, die genezing
zouden tegenhouden, door de bedevaart
(eveneens onbewust) opgeheven zouden
worden. Zouden andere lezers van dit blad
ook soortgelijke ervaringen gehad hebben?
2. Er zijn altijd Semarangers geweest ,die
van de roem van de merkwaardige moskee
van Demak gehoord hebben, meestal ook
omdat er genezingen aan vastgeknoopt
worden. Maar ook, omdat er supra-normale
waarnemingen gedaan zouden zijn. "Reeële
mensen" zijn geneigd hiermee te spotten,
maar wie ouder wordt en zich realiseert,
dat het Leven ook het Bovenwerkelijke
omvat, hebben altijd met grote interesse
naar deze verhalen geluisterd, ook al om
dat men weet, dat het Aziatische leven
veel meer bestaansfacetten kent dan het
Europese - Red.
Naar aanleiding van het artikel over "Roy"
zal U het volgende misschien interesseren:
Het Oshawa-diëet wordt ook hier door
mensen gevolgd, o.a. door ondergetekende.
'Er zijn boeken over verkrijgbaar. In Am
sterdam bestaan - zover ik weet - twee
Macrobiotische restaurants.
Buddhisme vindt men ook hier - (onder
getekende is "Buddhiste" in die zin, dat zij
de Satipatthana -meditatie beoefent).
Er bestaat niet alleen een Stichting, die
een overkoepelingsorgaan is van alle soor
ten Buddhisten in ons land (Theravadda,
Zen, Tibetaans, Buddh., etc.), maar in de
"Kosmos" in Amsterdam geeft een Thera-
vadda-Monnik uit Singapore meditatie-les
aan jonge, daarin geïnteresseerde mensen,
die (indien zéér geïnteresseerd) naar het
('n!) Meditatiecentrum in Engeland gaan
voor enkele weken, voor verdere verdieping.
Mevr. L. M. de Man
Inderdaad is het Buddhisme in zijn vele
vormen méér verspreid in Nederland (en
Europa) dan men denkt. De verspreiding
gebeurt echter niet op de over het alge
meen luidruchtige wijze van proselieten
werving bij diverse godsdiensten. In feite
is luidruchtigheid en reclame-voering deze
rustige mensen totaal vreemd. Dus kan het
ook gebeuren dat topfiguren in denkwereld
en maatschappij, die in Buddhisme en b.v.
Soefisme een bekende naam hebben, als
zodanig in de buitenwereld nauwelijks be
kend zijn. Door hun ingetogenheid en haast
ascetische eenvoud kunnen zij op deze
nerveuze en materialistische beschaving
een goede invloed uitoefenen.
Dat meditatie ondanks de uiterlijke kalm
te een vergaarder is van grote physieke
vermogens, hebben objectieve metingen
bewezen, verricht door onderzoekers van
Harvard. Er zullen in de komende jaren, bij
het falend materialisme hier, steeds meer
Buddhistische beginselen in studie komen
in het Westen. - Red.
In verband met de huidige financiële
crisis bent U wellicht geïnteresseerd
in het volgende:
:ill!lll]l!!llllli;!llllllllllll!!l!lllllll!llllllll!lll!lll!lllllllllllllllllll!lll!lllll!llll!llll!l!ll!]!ll!lll!l!l!llllllllllllllllllllllllllll!llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll!lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll!!llllllllll!lllllllllll»!
is in geen jaren op wetenschappelijke wijze wat geschreven
(Wel amateuristische opinies). Daarom zijn wij blij op een J
klein, maar knap essay de hand te hebben kunnen leggen. J
Het heet
INDISCHE NEDERLANDERS
„Een ontheemde Bevolkingsgroep zonder Toekomstbeeld".
en is van de hand van Drs. G. L. Cleintuar.
Prijs f 2,50, porto 0,25
Al is het dus een klein boekske (56 pag), wij zijn er trots op,
het te mogen uitgeven in onze eigen Moesson-serie van de
Uitgeverij Tong Tong.
iiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiS
Bevolking van Nederland 12
Mensen van 65 jaar en ouder 3
Blijft over om te werken 9
Mensen van 18 jaar en jonger 3
Blijft over om te werken 5
In rijksdienst 1
Blijft over om te werken 4
In militaire dienst
Blijft over om te werken 3
Gemeentelijke overheden,
studenten enz. 2
Blijft over om te werken 1
Mensen in ziekenhuizen,
gestichten, enz.
Blijft over om te werken
Werklozen, invaliden,
souteneurs, enz.
Blijft over om te werken
In gevangenissen
Blijft over om te werken
Jij en ik zullen daarom veel harder
moeten werken. Vooral jij, want ik heb
er nou schoon genoeg van om dit lui
zige land op mijn eentje te runnen...!
17