fiij
m
m
Sulir,
am
R
3n ket -Qngeló
Het Soendanese Spelletje
„Prang-Prieng"
WORDS BY MA&C MERSON
INDONESIAN FOLK SONG
Introduction and coda: play gongs with
soft beater, once to a measure. Tom-toms
play with the singing, twice each measure.
Pronounce "Suliram" soo-lee-rahm.
Su - li - ram, Su - li - ram, ram, ram, Su - li - ram,
rest now, my child. As the earth a- waits the cool- ing show - er,
So sleep is wait-ing for you, my lit - tie flow- er, Su - li - one.
Su - li -
Oi
Shad - ows are tempt - ing, They want you to P^y-
Van Rose Vos in "het gloeiend hete
Phoenix" (ligt in Arizona, USA - Red.) kre
gen wij nevenstaande copy toegestuurd,
"gecopieerd uit het zangboek van de kids,
dat zij op school gebruiken. Dit lied klinkt
prachtig, door kinderen gezongen. Heb 't
nooit in Indië gehoord. Dacht dat "Nina
Bobo" 't enige slaapliedje was."
Wel, dat dachten wij ook, en we zijn met
deze door Amerikanen overgenomen ber
ceuse reuze in ons nopjes. Zoals de lezer
wel ziet: ook andere volken hebben Indo
nesische cultuurwaarden van allerlei soort
ontdekt en aarzelen niet ze naar hun eigen
cultuur over te brengen. En hier in Holland
zeggen ze dan zo vaak; "Nee hoorl Ver
geten en assimilerenl" (ook Indischgasten!)
Weer allemaal met uitgestrekte been
tjes, maar nu in een rij, zitten, op de
vloer. De middelste telt met 'n tikje op
ieder been het rijtje op en af en zij
zingen allemaal:
Prang-prieng
Sa boeloe-boeloe gading (tot aan de
haren blond of rood)
Si gadingka soenda perang (de blonde
of rooie in oorlog met de soenda)
Anggè-anggè paradjambè (geen bete
nis)
Koetjoeboeng koeroeweh doegel (geen
betekenis)
Ari moentel kana oedel (opgerold tot
de navel)
Bij deze laatste zin, buigt het laatst
aangetikte been zich onder het lichaam.
Weer zingen en aftellen, tot iedereen
op z'n knieën zit.
Dan strekt men de armen en voorover
buigend doet men net een biddende
Mohammedaan na en zegt daarbij:
Alahoe-akbar-alahoe akbar.
Het is heel grappig, als de kleintjes
met één gevouwen en één gestrekt
been in evenwicht proberen te blijven
zitten. Als ze omvallen, hebben zij en
wij allen het grootste plezier.
Weer een ander spelletje.
Ma Nonna Ma Nonna (Moeder van
Nonna)
Si sidin maoe kawin (Sidin wil gaan
trouwen)
Potong kerbo tinggi (slacht hoge kar
bouw)
Potong kerbo pèndèk (slacht kleine
karbouw)
Gamelan djanggar-djangoer (gamelan
speelt vrolijk)
Ta, mmm Ta, mmm (nabootsen van de
kendangs (tumba's))
Dit is Maleis, maar werd door kinde
ren, tenminste door ons, in Bandoeng,
bij mijn grootouders gespeeld.
Allen in een kring, met gevouwen
benen zittend. In het midden één, voor
over op knieën en ellebogen en hoofd
in de handen, zodat de ogen afgedekt
zijn. Mag niet kijken. De handen van
de anderen er omheen, open op de rug
van de middelste, met de handpalm
naar boven. Eén telt met een klein
voorwerpje, b.v. een knoop, op de
handjes af en allen zingen het versje
mee.
Op de hand, waar men eindigt, wordt
de knoop gelaten. Allen sluiten de
handen en brengen ze naar de mond,
bij 't zingen van Tè mmm.
De middelste moet raden, bij wie de
knoop is. Niet goed geraden, moet
die 't nog een keer zijn.
Net zolang, tot hij of zij goed geraden
heeft. Dan moet degene, bij wie de
knoop gevonden wordt, in het midden
van de kring voorover, ogen dicht,
hem zijn.
Het spelletje begint opnieuw en zo
door, tot 't verveelt of tot Klaas Vaak
op bezoek komt.
Dit zijn de spelletjes, die wij met zijn
allen speelden. Soms deed Moeder
mee en als Vader erbij was, zong hij
ook dapper met ons mee. Maar ik
herinner me niet, dat hij ook tussen
ons mee deed.
Dan was er nog een spelletje voor
binnenshuis, waar niet bij gezongen
werd, maar wij toch even graag deden.
Peu-peusiengan. (peusiing is een
schubdier, een miereneter.)
Een kain pandjang van Nini (Oma) op
de grond uitspreiden. van de
lengte omvouwen en daar de hoeken
weer dubbel naar elkaar toevouwen
tot een hoek, een punt. Op die gevou
wen kain, op je rug liggen en je beide
handerv in de punt steken. Je hele
lichaam werd met de kain over de
lengte gedekt, je rolde je om en kroop
op je ellebogen vooruit. Je was dan z.g.
de peusieng. De anderen aaiden over
je rug en kop, maar als ze bij je han
den kwamen, pakte je dat aaihandje
plotseling beet. De peusieng bijt dan
zogenaamd. (Zorgen, dat je aaihandje
niet gepakt wordt, is de clou, en voor
de kleintjes erg spannend.)
In werkelijkheid kan een peusieng
niet bijten. Een schubdier-miereneter
kan zich, bij gevaar, alleen maar als
een bal oprollen. Zijn schubbenpak als
enige bescherming.
Wij hebben er één als huisdier ge
had. Mijn oudste Zus, heeft hem vaak
opgerold als een bal, in een slendang
(draagdoek) meegezeuld. Hij kroop,
om voedsel te zoeken, gewoon languit
maar zodra je naar hem toekwam,
roets, wat 't weer een bolletje.
Mijn oudste Zus, was toen 3-4 jaar oud,
dus heb ik het van haar gehoord.
Al deze spelletjes zijn nu vergeten
en worden niet meer gespeeld.
Waar ze nu mee spelen?
Vecht-, moord-, en oorlogsspeelgoed,
omdat er zoveel over Vrede gesproken
wordt.
Pim
20
