m
i
mm
A
i
1
DE PERKOETOET
i
it
^^Pantunó
=S=S
ram, Su - li - ram, ram, ram,
Su
li - ram,
Whis - per - ing, "Come with us,
4-
Su - li - ram. Su - li -
ram, ram, ram.
come far a - way,
Su -
But shad-ows fly off be - yond the farth- est sea,
Tikoekoer ngarioeng goenoeng
Djapati di anak hajam.
Soekoer soekoer lamoen poendoeng
koering da tè pati hajang.
De woudduif vliegt rond de berg.
De huisduif mengt zich bij de kippetjes.
Het is goed als hij (zij) gepikeerd is
want ik heb er zelf geen zin in.
Sada ketoek, sada kemong
sada karinding eudjeung soeling
sada noe batoek, sada noe omong.
sada batoer koering oelien.
Ik hoor het geluid van kleine en grote
koperen gong,
ik hoor het geluid van karinding ijzeren
gesmeed mond-instrument)
lk hoor hoesten en praten.
Ik hoor mijn speelkameraad.
Mevr. Kees - v. Baniseth.
DS. al Fine
-t-
And when you wak- en, you'll still be here with meSu - li
As performed on Fo.kways Records. Used by permission.
Het zal omstreeks februari of maart
1942 geweest zijn ergens op een plaats
op Bangka. De Japanse militairen waren
er al, de gevreesde Kempei-tai nog
niet. Vrouwen en kinderen waren reeds
vooraf geevacueerd naar Java en wij
mannen waren zoveel mogelijk in
groepjes in woonhuizen ondergebracht.
De algemene internering moest ook
nog komen. Het leven was in die weken
nog ongewoon stil en rustig en alle
straten over het algemeen stil en ver
laten.
Op zekere middag, na het middag-
maai van 2 uur, waren alle huisgeno
ten voor de siesta ter ruste gegaan.
U kent dat allen nog wel, alle ramen
en deuren wagewijd open voor de
koelte, de klamboe van het bed hele
maal weggevouwen over de hemel van
het ledikant.
Mijn gastheer en ik waren languit op
het grote tweepersoonsledikant gaan
liggen met wat tijdschriften en wij wa
ren beslist al weggedommeld toen ik
plotseling door luid en driftig wiekge-
klap mijn ogen opende en daar vlak
boven mijn voeten op het ijzeren raam
werk van het bed, een perkoetoet ont
waarde. Voor de rest van de hele
kamer met alles wat er in stond, had
het beestje hoegenaamd geen belang
stelling, doodrustig zat hij mij op te
nemen, terwijl ik hem toch zo met mijn
tenen had kunnen beroeren.
Wat mij geheel vervulde was een
grote bewondering, elk veertje zo gaaf
en toch zo duidelijk afgetekend tegen
de achtergrond van beige, het hele
pak zo netjes gladgestreken en ge
poederd. Heel voorzichtig schudde ik
mijn gastheer wakker en toen hij rea
geerde wees ik stiekem met een vin
ger naar het voeteneinde van het bed;
de man is dus volledig getuige geweest
van dit voorval. Dromen deed ik dus
niet en voor dronken zijn was er geen
alcohol meer,alles gewetensvol ver
nietigd immers.
Mijn verstand werd met een grote
verbazing vervuld, Bangka kende voor
de komst der Japanners geen rijstvel
den, ergo er kwamen geen deroeks of
perkoetoets in de vrije natuur voor.
Hooguit kon het een uit gevangenschap
gevluchte vogel zijn geweest, maar een
aarts-schuwe vogel als de perkoetoet
die uit zijn volle vrijheid zomaar vanuit
het felle zonlicht een duistere slaap
kamer komt binnenvliegen en alsof
het niets bijzonders is, kalm en bedaard
binnen"voet"bereik van een mens komt
zitten? Toch niet te geloven?
Mijn gastheer en ik bleven de vogel
roerloos aanstaren, kan het zijn een
minuut, twee of langer? Wij weten het
niet, op zulke momenten staat de tijd
werkelijk stil. Totdat het beest plotse
ling alle spanning uit zichzelf verbrak
door met een overdreven diepe bui
ging van kop en krop en waaiervor
mig uitgespreide staartveren zijn oer-
te-koek-koek-koek-koek liet horen, tot
driemaal toe, kort achter elkaar. En
alsof daarmee zijn zending volbracht
was, vloog het beest weer met driftig
en luid wiekgeklap het raam uit naar
buiten.
Met een sprong was ik het bed uit
en rende ik de tuin in om in de bomen
op het erf nog een glimpje van het
beestje te zien, maar helaas hij bleek
doorgereisd te zijn, mij achterlatend
met een grote innerlijke verwondering.
In de afgelopen jaren heb ik dit voor
val aan vele vrienden en bekenden ver
teld, met in mijn achterhoofd een on
uitgesproken hoop dat misschien ie
mand iets zinnigs er over zeggen zou.
Men vindt het algemeen interessant,
maar de stellige en besliste bood
schap die het vogeltje met risico van
eigen leven mij bracht, heb ik tot op
de dag van heden nog steeds niet
verstaan.
V.
Naschrift v. d. Redactie: Misschien
was het een losgeraakte of losgelaten
perkoetoet die jaren lang in een huis
gewoond had en nu instinctief weer
naar een huis vloog dat op het oude
leekWie heeft overigens gehoord
van een perkoetoet als boodschapper?
21
