Dinosaurus Tong Tong.
Het is inderdaad waar, als je bedenkt hoe "machtige" kranten en weekbladen
ouder en beroemder dan onze Tong Tong worden opgeheven of met elkaar een
fusie aangaan, sta je versteld over het bestaan van ons blad.
Onder "de stem der wereld" blz. 15 van TT.-nr. 7 vraagt Tjalie zich af hoe lang
TT. het volhoudt. Lang, heel lang Tjalie, als de lezers(essen) van het blad dit
maar willen. Door niet te kankeren en het abonnement opzeggen als jullie later
noodgedwongen het abonnementsgeld misschien weer moeten verhogen.
Waar blijven we anders met onze begrippen van trouw, branie en ondernemend?
(vooral dat eerste.)
Ik zou wel eens willen weten hoeveel
lezers(essen) zich serieus hebben af
gevraagd: zal ik TT. missen als zij niet
meer verschijnt? Ik kan het niet missen,
wil ik je wel vertellen. En omdat ik
hoop het voortbestaan van TT. ermee
te realiseren, zend ik je bij deze een
tientje voor een kwartaal abonnement
op TT. t.n.v. Mw. N. S. - v. R.
Ik meen op deze manier abonné's te
kunnen aantrekken door ze een kwart
jaar lang op mijn kosten TT te laten
lezen. Hopen maar dat mijn voorbeeld
goede navolging vindt. Geen één blad
ter wereld neemt geregeld de "opstel
len" van haar lezers op in haar num
mers dan alléén Tong Tong. Opstellen
en verhalen die simpel en menselijk
zijn. Zo werd bereikt dat wij één grote
familie vormen, waarvan de leden
om beurten wat te vertellen hebben.
Si Klaas met zijn dongèngans, Bartman
met zijn heerlijke tjerita's over allerlei
zaken naast zijn jachtverhalen; meneer
Schardijn onze "deskundige" die zo
veel leerzaams weet te schrijven. Plan
tersvrouw, enz.
Sorry, maar er zijn er zóveel dat de
vermelding van alle namen teveel
plaats zou vergen. Daarbij te weten
dat die familiekring de hele aardbol
omspant - en dat dus al die inzendin
gen worden gelezen in al die families
apart, is op zichzelf al een hartver
warmende gedachte.
Het is niet weg te cijferen dat TT. ons
in feite samenbindt als één grote fami
lie. Indien TT. zou komen "te vallen",
dan zou tegelijkertijd ook die familie
band worden ontbonden; de familie
uitéén vallen als bladeren in de wind.
In de tijd"dat TT. als Onze Brug het
levenslicht zag, kostte een briefporto
twaalf cent. Dat werd al gauw vijftien
cent. En wij maar mopperen. En wat
kost een brief verzenden nu? Logisch
dat de verzendkosten van bladen e.d.
eveneens omhoog gingen. Al erg ge
noeg dat TT. haar medewerkers (sters)
niet dat inkomen kan bieden waar over
al elders meer betaald voor wordt. In
feite bestaat TT. al door de zorg van
mensen die onbaatzuchtig het werk
doen, jaar in, jaar uit met maar een
minieme beloning. Zij spenderen hun
tijd en energie aan het helpen-in stand
houden-van-ons-blad. De anderen die
daaraan meehelpen zijn abonné's zoals
u en ik en duizenden anderen. Laat
ons dus redelijk zijn; wat niet kan, dat
kan niet. NI. het voortbestaan van TT.
te laten afhangen van telkens verhoog
de posttarieven e.d.
Daarom beste mede-abonné's: bent u
werkelijk niet in staat de onafwendbare
verhoging binnen afzienbare tijd van
het abonnementsgeld op TT. te missen,
dan houdt alles op. Dan houdt TT. op
te bestaan binnen afzienbare tijd.
Maar ziet u kans dat wél op te brengen
het gaat ten slotte om TT.'s voortbe
staan dan geeft u daarmee ook TT.
meer "levenskans" for another year.
Dan hebben u en ik, wij allen tezamen,
daadwerkelijk ons best gedaan TT. te
behouden voor onze grote familiekring.
En behalve voor dié, ook voor de toe
roenan van al de leden daarvan; de
toeroenan die straks in een wazig ver
verschiet nog TT. nrs. kunnen naslaan
in de archieven van 's Rijks Instituten.
Daarom vind ik persoonlijk, die initia
len onderaan de inzendingen zo ridi
cuul. Noem ik misplaatste bescheiden
heid, vooral omdat üw toeroenan later
niet zal weten dat het was, een voor
vader van ze (voormoeder desnoods)
die het ingezonden stuk geschreven
heeft.
Voorts gewaagde Tjalie over het week
blad Look als over "deze dinosaurus
onder de bladen". Nu moet je weten
dat dit dier en zijn verwanten zij
waren koudbloedige dieren, reptielen,
in de verte verwant aan de krokodil,
slang en hagedis zo'n 140 miljoen
jaren geleden leefden. De grootste
onder de dinosaurussen waren de gi
gantische brontosaurussen, onschul
dige planteneters. Hij was ruim 23 me
ter lang en woog 30 ton of meer tijdens
zijn leven.
Ik heb zijn baloongs en die van zijn
verwanten gezien daar, in het Ameri
kaans Museum of Natural History te
New York. Het was nl. altijd mijn liefste
wens geweest de overblijfselen van
deze giganten van dichtbij te zien. On
voorstelbaar facinerend gewoonweg,
bij het zien van die reusachtige skelet
ten eraan te denken dat dat eens heeft
geademd, geleefd, gebruld als de don
der misschien.
Ik zeg je, dat ik aan 1 dag niet genoeg
had daar rond te dwalen en mijn ogen
de kost geven.
Wat ook bijzonder indruk op me maak
te waren de skeletten van paarden.
Jawel, onze bekende djarans van nu.
Deze paarden waren in de tijd toen die
giganten nog over de continenten
Het geraamte van een Tyrannosaurus (een soort Dinosaurus) het grootste vleesetende op het
land levende dier, dat ooit bestond, in het American Museum of Natural History in New York.
4
