1
fLn,
(lxji
%>f*
-r
p-^u&^"kyt^.
FONDS 60.000
Over corruptie
O***, i
pfyRÜPlAH^
<:*y-
sZ^SL.
Dit amateurisme was een heerlijke uit
vinding, niet alleen voor de Buitenbezit
tingen en Binnenlandplaatsen, maar
ook in het wereldlijke Batavia vierde
dit hoogtij en heb ik altijd genoten, van
al die repetities van mijn zusters met
hun vrienden en vriendinnen en hun
costuums-naaierijen. Zelf was ik nog
te jong om eraan mee te doen.
Volgens mijn herinnering van 60 jr.
geleden was er op Padang slechts één
groot hollands winkelbedrijf in een ver
diepingshuis, genaamd Zei'linger en
een klein echt hollands garen- en
band-winkeltje van een dame en doch
tertje, wier naam ik vergeten ben, maar
die diepe indruk op me gemaakt heeft,
omdat Moeder zei, dat wij zoveel mo
gelijk bij haar moesten kopen, daar zij
naar ons geloof over was gegaan en
het nu moeilijk had. Dan was er, meen
ik, nog "Kranich" als langganan voor
kruidenierswaren en melkerij Sadée
voor yoghurt van kiemplantjes, die in
de ijskist tussen de blokken ijs, moes
ten groeien (zich vermenigvuldigen.)
Zoals vele Indische dames was Moe
der een liefhebster van chevelures in
verschillende grootte van blad. En zo
stonden er rijen van deze fijne, wui
vende plantjes op de balustrades vóór
en aan weerszijden van ons huis en
was het een genot om het zonlicht
(van ochtend- en avondzon) door het
tere lichte groen te zien schijnen.
Beneden, vlak vóór het huis stond
een grote ton op schraag tussen de
twee aan weerszijden opgaande voor-
gelerijtrappen.
In die ton stond een rozeboom met
dikke stam, 1 meter hoog, van de vo
rige bewoners. Als hij bloeide, wat hij
2 x per jaar deed, dat wij er woonden,
was het één roze pracht. Links vóór
hadden wij nog een Kemoening en een
Djeroek nipisjboompje staan, verder
klappers.
Ja, het was maar één jaartje, dat wij
daar zaten. Toen nam vader vervroegd
pensioen en gingen we met de "Op'hir"
van de Rott. Lloyd, voor goed naar
Holland, waar ik weer mijn oude Bata
via vriendinnen van de Cas en de oude
kennissen van gymnasium Willem III
ontmoette, die hun in Indië afgeronde
studie van Mulo en H.B.S. in Holland
gingen voortzetten.
Tabée lieve allemaal, laat wat van
jullie horen aan Tong Tong en herinner
je nog even de "blonde".
Zus Hofland (Mien getrouwd met
Ir. Joop de Quant).
"Ik begrijp wel dat het niet gaat om
het geld, maar om het gebaar van AL
LE Tong Tong-abonnees maken samen
Tong Tong, dus maken ook samen een
"Herdenkingsfonds voor Indisch-lndo-
nesische Vriendschap!" Daarom heeft
Tjalie graag, dat wij ALLEMAAL mee
doen."
"...dat het NIET om het geld gaat,
maar om een levend blijk van Eensge
zindheid, in elk geval bij de Indisch-
Veel wordt er geschreven over cor
ruptie in Indonesia, maar m.i. is dat
niet waar. We moeten het meer be
schouwen als "Toeloeng-menoeloeng".
Als iemand mij helpt aan b.v. een im
portvergunning en mij dan ook een
voordeel gunt, is dat dan corruptie?
Als b.v. een ex-minister commissaris
van een handelsfirma wordt, is dat dan
oneerlijk? Of als een ex-staatssecre
taris geweigerd wordt als bestuurslid
van Scholten-Honig is dat ondankbaar
heid, "want hij heeft nooit iets voor
ons gedaan".
In 1958 werd uit mijn achterzak op
Molenvliet mijn portefeuille met papie-
gasten van Tong Tong. Want alle an
dere manifestaties van gezamenlijk op
brengst van arbeid of sympathie vallen
uiteen door gebrek aan voldoende
deelnemers om werkelijk representa
tief te zijn..."
ren en geld gestolen. Direkt nieuwe
papieren aanvragen, mijn geld was bij
zaak. Na 2 dagen kreeg ik bericht van
een aangetekend stuk, dat ik moest
afhalen aan het Hoofdkantoor aan de
Postweg. Hierbij de envelop, afzender
"goede man", dj. Ketapang 1, Djakarta.
In de envelop zaten mijn papieren. Ik
naar de politie, om te zeggen, dat ik
mijn papieren al terug had. "Mag ik
eens kijken", vroeg de politieman. "O",
zei hij, "dat is Salim, het hoofd van de
zakkenrollers in die buurt. Het geld
mogen de dieven houden, maar de
papieren moeten hier ingeleverd wor
den. Djangan bikin soesah orang".
Heeft U ooit zulke nette zakkenrol
lers meegemaakt?
W. Zandstra
"Fonds 60.000 heeft mijn bijzondere
sympathie omdat het wil denken aan
wezen. Zij wij immers niet zelf "ont
weesden" ver en voorgoed weg van
ons Land van Herkomst?"
10
