Nog "ééns" keer "nog even Djocja" Politiek en techniek DIERENTUINEN 16 Naar aanleiding van het artikeltje op genomen in T.T. van 1 october jl., on derschrijf ik hetgeen steller (ster) daar in vermeldde over de zaken MISSET. In Djocja was de sigarenzaak gevestigd en in Semarang de drukkerij, welke laatste is voortgezet onder de naam Masman Stroink. De sigarenzaak in Djocja werd over gedaan aan de heer H. van Duin, die wijselijk de oude naam liet voortbe staan (waarschijnlijk ook voor de good will heeft betaald), immers Misset was voor de inwoners van D. en de verre omstreken (neem de ettelijke suiker en andere ondernemingen tot Klaten toe) een begrip, evenals de in D. zeer bekende oude bakkerij en banketzaak "Maison Voorhouders, later overge nomen door de heer Strijland, die om dezelfde reden ook geen naamsveran dering invoerde. De voorletter H. (van Duin) heeft waarschijnlijk de heer van Vliet op een dwaalspoor gebracht oftewel "salah Wèssel). In het stukje werden ook de grotten van Patjitan aangehaald, waarover O. H. Kiliaan (mijn oude schoolsobat, of sla ik hier de plank mis?) al eerder had geschreven. Uit mijn foto-album stel ik daarom een afdruk van mijn opname van deze grotten beschikbaar, ter eventuele re productie in Uw blad. Het cliché is "foetsie", dus graag een beetje "awas" en t.z.t. de foto gaarne retour. De grot van Patjitan is eigenlijk ge naamd de grot van Taboean en als bijzonderheid zij nog gemeld, dat wan neer op de punt van de laagsthangende stalagtiet werd geslagen (op de foto linksonder) een heel diepe, sonore, gong-toon werd opgeroepen. Van de Javaanse gids en kationgs vernam ik, dat wanneer een prins of regent zich een nieuw compleet gamelanstel wilde aanschaffen, de nieuw te gieten "bas- gong", werd afgestemd op de klank van deze (heilige) stalagtiet. Overlevering of waarheid? "nda taoe, ora weroh, boten semerep. Botja Semawis (alias Toddy) Zoals bekend mag worden veronder steld, zijn Bataks verzot op een hondeboutje, Nu was er in de dieren tuin van Pematangsianter een konings tijger, die regelmatig zijn portie honde vlees kreeg, Helaas werd deze portie hoe langer hoe kleiner, omdat de Ba- takse oppasser er ook zijn deel van nam. Aangezien dat deel hoe langer hoe groter werd, kreeg de tijger hoe langer hoe minder, die tenslotte een jammerlijke hongerdood stierf. Enige maanden geleden zag ik op de T.V. beelden van een Nederlandse dierentuin, waarvan de directeur zich beklaagde over het schandelijk ge drag van een groep jongelui, notabene onder leiding van een leraar, die zich niet ontzagen een baksteen (bakste nen?) naar een neushoorn te werpen. Ongeveer hetzelfde deed zich voor in de dierentuin van Pematangsiantar. Hier ging het om een beer, die door iemand uit het publiek met een eind bamboe zodanig aan een der ogen werd verwond, dat het arme dier dit oog moest missen. Ik heb in de dierentuin van Medan geen foto kunnen maken van de ko ningstijger. De voorkant van de kooi was n.l. voorzien van kleinmazig gaas, zulks om het dier te beschermen tegen pesterijen van een baldadig en dom publiek. Maar een goede foto maken was nu onmogelijk. Wel heb ik in dezelfde dierentuin aar dige kiekjes kunnen nemen van een paar prachtige Sumatraanse tapirs en zeldzame bango-TONG-TONGSü! GHB Ter redactie werden scherpe brie ven ontvangen over het op het stoepje roepen van het Vorstelijk Huis n.a.v. het contact met de paragnost en mag netiseur Croiset Jr., en de scheldpartij van een journalist op Premier Bies heuvel. Als U dit leest, herinnert U zich de gevallen misschien niet eens meer en het is dus niet de moeite- waard er veel aandacht aan te beste den. Alleen symptomatisch zit er nog wat (of misschien: veel!) in. Het symptoon namelijk dat vanuit bepaalde kringen Continu aanvallen op het Gezag wor den gedaan, waarbij het er minder toe doet of de aanvallen op waarheid be rusten of niet. In het laatste geval is de verdachtmaking een succesvol aanvalswapen gebleken omdat zelfs van de botste leugen altijd nog wat blijft hangen bij de domme massa. En om die domme massa is het te doen, omdat veel domme mensen natuurlijk meer stemmen kunnen opbrengen dan pientere mensen in elke democratie. Als techniek is dus elke domme, grove aanval méér waard dan elke intelligen te! Men kan zich afvragen hoe groot die "domme massa" is en in welke inkomensklasse zij zit. Daar is in deze rijke moderne tijd inderdaad geen cijfer bij te noemen, want er wordt zelfs in de laagste klassen vaak goed verdiend, terwijl er b.v. straatarme aristocraten en intelligentia zijn. Misschien zegt Prof. Edward C. Banfield het goed: "Tot de lagere klassen behoren zij, die niet ver genoeg kunnen denken en die niet in staat zijn hun driften te beheer sen". Denk hier gerust langer over; het verschaft U veel inzicht in de maatschappij van vandaag. De scheldpartij op Premier Biesheu vel geeft duidelijke indicaties: de man, die in dat blad zo van leer trok zou beslist elk woord van wat hij zei ge meend kunnen hebben, en we nemen ook aan dat hij serieus-razend was, maar dan had hij net zo goed kunnen aanbellen bij de heer Biesheuvel om hem dan de beloofde rotte eieren en tomaten in het gezicht te gooien. Dan was alles vee! échter geweest. Maar de man had er de moed niet toe en bovendien zou het effect veel te klein zijn geweest. Met een krantenartikel maakt hij bij duizenden de kachel aan. Al die verdachtmakerijen, roddelarijen scheld- en "klikspaan-artikelen" zin ken op den duur allemaal lekker naar de laagste klassen, met wie men dan later óf een lékkere rel maken kan of een nieuw kabinet op poten zetten. En dat is één der technieken van "politiek". T.R.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1971 | | pagina 16