Student in Indonesië
Straten kregen vroegere
namen terug
men algemeen de indruk dat de Ko
ningin dit eveneens wilde. Wanneer de
Ambassadeur Scheltema er een eind
aan moest maken, zoals op Kemajoran
gebeurde, begreep men dat om het
program met zijn reeks van op elkaar
aansluitende delen te kunnen afwer
ken, er een tijdslimiet in acht moest
worden genomen.
Op Kemajoran was er nog een heel
vlotte dame, die terwijl ze de Koningin
een hand gaf, een kniebuiging maakte.
Als de Koningin dat van te voren ge
weten had, zou ze gezegd hebben, dat
dat niet meer hoefde. Hoewel dit eer
bewijs al honderden jaren gebracht is,
en nog steeds in zwang is aan het
Engelse hof, heeft Koningin Juliana
de kniebuiging allang afgeschaft. Dit
werd medegedeeld aan de dames van
de Indonesische delegatie tijdens de
Ronde Tafel Conferentie in 1949, toen
het Koningin Juliana behaagde deze
delegatie te ontvangen. Dit is één van
die door Koningin Juliana aangebrach
te veranderingen in de traditie van het
"Oranjehuis", waardoor dit huis demo
cratischer is geworden en dichter bij
het volk is komen te staan.
In een kort gesprek dat het de Vor
stin behaagde te voeren met mijn
vrouw en mij tijdens het bovengenoem
de diner, zei Koningin Juliana dat er
veel onvergetelijke en ontroerende
momenten waren bij dit bezoek. De
Vorstin heeft ook gelegenheid gehad
om de Goenoeng Agoeng op Bali te
zien, die net werkte en "met z'n vuur
speelde". Schertsend gaf ik. er com
mentaar op en zei dankbaar te zijn dat
de goden op Bali haar komst zegenden
door een heel speciaal punt aan het
program toe te voegen.
Er is gevraagd waarom in de kolonia
le tijd er nooit een Nederlands Staats
hoofd een bezoek aan Indonesië heeft
gebracht. Ik weet daarop geen ant
woord. Maar ik ben van mening, dat
dit bezoek goed getimed was, niet te
vroeg en niet te laat. Ik vrees dat als
het Nederlandse Staatshoofd in de
koloniale tijd in Indonesië was geko
men of in de tijd toen zij nog Hoofd
was van de Nederlands-Indonesische
Unie, de ontvangst niet zo geweest
zou zijn als nu, vrolijk en spontaan.
Het is duidelijk dat de ontvangst die
de Vorstin ten deel viel, een idee ervan
geeft hoe goed de betrekkingen tussen
Nederland en Indonesië tegenwoordig
zijn; het was niet zo maar een feeste
lijke ontvangst. Dit is een duidelijk
bewijs dat zowel in Nederland als in
Indonesië niemand het hoeft te betreu
ren dat de koloniale tijd achter de rug
is. De huidige betrekkingen zijn de
best denkbare betrekkingen. Moge dit
zo blijven.
Wij Indonesiërs zijn gewoon te zeg
gen "tidak kurang suatu apa", als we
een gebed of verwachting of (heil)
wens uitspreken, waarbij wij mentaal
bereid zijn tot aanvaarding, ook als
wat plaatsvindt ons niet goed uitkomt
of vér blijft van wat wij gehoopt had-
In een brochure van het Katholiek
Studenten-centrum "Margasiswa" te
Djokjakarta, dat ook, een studenten
pastoraat onder zijn vleugels heeft,
lazen wij o.m. het volgende:
Gisteren was de aap er vandoor en
waren plotseling tien vissen verdwe
nen die bedoeld waren voor een
practicum dierkunde. Het lag voor
de hand deze twee feiten met elkaar
in verband te brengen, maar zo een
voudig was het ook weer niet.
De aap was wel op zoek naar voed
sel maar zocht het bij de buren die
kwamen klagen; en de vissen waren
opgegeten door de 6 studenten die
ons studentencentrum 'Margasiswa'
in Jogjakarta bewonen en bewaken,
want die hadden ook honger.
Wat wil je als je van 25,per
maand moet leven?
Dit als illustratie dat ons studenten
pastoraat niet zonder problemen is,
al zijn het andere vragen dan in Eu
ropa. Bij conferenties van studenten
pastores blijkt dat ook in Oost-Azië
de knelpunten in ieder land weer
anders liggen.
Toen ikzelf in 1965 in Indonesië
kwam en vanzelf mijn weg vond tot
arme studenten in de kampong, vond
ik af en toe leefomstandigheden die
door Europese studenten van de daken
geschreeuwd zouden worden als "he
meltergend onrecht", waaruit dan po
litieke groeperingen munt slaan.
Maar Indonesische studenten die het
studeren als een vóórrecht beschouwen
kunnen tegen een stootje en accepte
ren moeilijke levensomstandigheden
met groot stoicisme.
Pas als wij hier in Europa lezen van
steeds hogere eisen van studenten,
beseffen wij hoe "in de watten gelegd"
de Europeaan is, vergeleken bij zijn
gekleurde broeders waar ook ter we
reld. Maar dat dus over het algemeen
de gekleurde student afstudeert met
een beter gefundeerde maatschappe
lijke kennis en begrip van levenswaar
den dan de Europese student. Het is
NIET waar dat een schraal bestaan de
studie-capaciteit vermindert. De Azia
tische student is geharder en gezon
der dan de gemiddelde Europese stu
dent en hij heeft meer mensenkennis.
T.R.
den.
In verband met dit hoge bezoek
kunnen wij zeggen dat het bezoek van
Koningin Juliana ten einde is en heeft
plaats gevonden "tiada kurang suatu
apa" (in goede welstand, er ontbreekt
niets aan, geheel in orde).
Uit "Abadi" van 9-9-1971.
Djakarta, 7-9-1971
Er is een kentering, althans in Ban
doeng, opgetreden in de emotionele
neiging die overal in de Indonesische
grote steden na 1945-1948 viel waar te
nemen om historische straatnamen, die
vaak ook bepaalde wijken markeerden,
om te dopen en de namen te geven
van Indonesische helden-, rebellen- of
schrijversfiguren. We herinnerden ons
bij de lezing van het hierna volgende
bericht een bekende naam uit het vroe
gere Bandoeng-, de Naripanweg, die
later werd omgedoopt tot de wel goed
"revolutionair" klinkende, maar niet
historische en weinig praktische (niet
best in het kader van de geplande wijk-
indeling passende) naam: Djalan Kar-
jawan, d.i. de Straat van de werkende
Stand. Het hier bedoelde bericht luidt
als volgt, wat de motivering betreft:
Een aantal straten in de gemeente
Bandoeng, waaraan de namen waren
gegeven van nationale figuren of hel
den, kregen met ingang van 6 oktober
j.l. weer de oude namen terug.
In het besluit van B W van Bandoeng
wordt als reden genoemd, dat gezien
vanuit de structuur van het plan voor
de stadsontwikkeling en uitbreiding
het geven van namen aan straten in
overeenstemming behoort te worden
gebracht met de reeds vastgestelde
indeling van de stad in bepaalde wij
ken (zoning, met een Amerikaanse
term). Deze indeling houdt rekening
met de situatie in de gemeente in z'n
geheel.
Djl. KH Wahid Hasjim wordt weer Djl.
Kopo; Djl. KH Hasjim Ansjari - Djl. Pa-
sirkodja; Djl. KD Ardiwinata - Djl. As-
tanaanjar; Djl. HOS Tjokroaminoto
Djl. Pasirkaliki; Djl. Dujeh Suharsa -
Djl. Gardudjati; Djl. Wisnujudo - Djl.
Gunung Bukit Djarian; Djl. Karjawan -
Djl. Naripan; Djl. Sidik Djojosukarto -
Djl. Karapitan; Djl. 'Ki Mangunsarkoro
- Djl.Lodaja; Djl. Akip Prawirasuganda
- Djl. Tamblong; Djl. Sisimangaradja -
Djl. Tjitjendo; Djl. Pattimura - Djl. Ta-
mansari; Djl. Sutan Sjahrir - Djl. Mér-
deka; Djl. Arief Rahman Hakim - Djl.
Tamansari; Djl. Dr. Sam Ratulangie -
Djl. Tjihampelas; Djl. Abdulmuis - Djl.
Pungkur; Djl. Dr. H. Abdul Fatah - Djl.
Makmur.
Het zal alle Bandoengers ongetwijfeld
veel genoegen doen, dat zovele dier
bare namen weer teruggekomen zijn.
En wij weten niet of dit voorbeeld ook
elders in Indonesië gevolgd zal wor
den, maar ook daarvoor hopen wij dat
altijd het dierbare behouden mag blij
ven!
7
