ALTIJD FIT ZIJN
EXTRA LEVENSKRACHT?
Dit nieuwe, natuurlijke antwoord kan voor u de oplossing 21jn.
VITALE POSITIEVE GEZONDHEID VOOR MAN EN VROUW
BOB MESMAN SCHULTZ
OORSPRONG VAN NAMEN
Indien u niet altijd zo fit bent als u wel wenst,
niet voldoende levenskracht bezit en u fysiek
niet lekker voelt, kan dat betekenen dat u de
natuurlijke vitaminen nodig hebt, zo noodzake
lijk voor het onderhouden van een juiste bloed-
toevoer naar de spieren van het lichaam en
naar de hersenen. Door dezelfde oorzaken
kan uw spijsvertering verstoord en uw reserve
aan energie gevaarlijk klein worden. Doe zoals
duizenden mensen in het Noorden van alle
leeftijden doen en breng de natuur terug in uw
voeding door bij uw maaltijden Aktief Capsules
te gebruiken, Aktief Capsules zijn smaakloos.
Zij combineren hoge concentraties van tarwe-
kiemen (de rijkste bron van „groei"- en „ener-
gie"-vitaminen) met andere natuurlijke vitami-
nerijke concentraties. Aktief Capsules bevatten
geen verdovende middelen. Regelmatig ge
bruik werkt niet gewoo.ntevormend. U zult
verbaasd staan over het verschil dat de ge
makkelijk te gebruiken Aktief Capsules be
tekenen voor uw energie en uw hele welzijn.
U zult zich in alle opzichten sterker voelen,
jonger en opgewekter en u zult er beter uit
zien. Een zuivere huid, gezond haar en
stralende ogen zijn het bewijs van uw terug
keer naar een vitale, positieve gezondheid.
Begin vandaag nog met het gebruik van
Aktief Capsules. Verkrijgbaar bij apotheker
en drogist, f 3,90 voor een kuur.
Min of meer bij toeval viel onze blik
op een overlijdensadvertentie in de
"Telegraaf" van 12 Januari, waarin
melding werd gemaakt van het over
lijden op 61-jarige leeftijd van Bob
Mesman Schultz. Hij is in het oude
Indië niet algemeen bekend geweest,
maar in kringen van boksers en athle-
ten zal dit bericht zonder meer een
schok gegeven hebben.
Athletiek was in Indië in vergelijking
met andere sporten "onbelangrijk",
ook al omdat de prestaties in vergelij
king met het buitenland onder de maat
waren. Maar wie de athletiek in indië
in de 20-er en 30-er jaren heeft meege
maakt, weet waarom. Deze sport ver
keerde in die jaren nog echt in het
pioniersstadium. Speciale athletiekvel-
den en sintelbanen waren er niet. En
onze athleten "liepen zich rot" op
meestal keiharde en hobbelige voet
balvelden. Geld voor duur materiaal
en goed onderhoud was er niet, zodat
er vaak geworpen werd met kromme
speren, hooggesprongen werd met ver
ouderd gymnastiekmateriaal en bam
boelatjes, terwijl b.v. polsstokhoog
springen boven de 2'/2 meter gewoon
weg gelijk stond met "te pletter vallen"
in keiharde springbakken en voor pols
stokken bamboes, zelf uitgezocht in
kali Manggarai.
Dat werd later allemaal een boel
beter, maar Bob dus (evenals onder
getekende - we waren even oud) heb
ben die "zelfmoordtijd" nog gekend.
Maar het was ook watjenoemt een
"moordtijd" van prachtige sportman
ship en kameraadschap.
Bob was hoofdzakelijk in Batavia,
maar ook overal waar onze athletiek-
ploegen interstedelijk uitkwamen, een
bekende, bewonderde en populaire fi-
'guur. Hij was voornamelijk sprinter
(100 m, 200 m, horden), maar zeker óok
tienkamper van kwaliteit. De eerste
100% in Indië opgegroeide en gekwa
lificeerde tien- (en vijf-) kamper. Die
in de voetstappen trad van Harry de
Keizer (officier, in Holland al nummer
10 op de Olympische Spelen), die
later huwde met "één van de meisjes
Kawilarang", toentertijd een begrip met
faam in de meisjesathletiek.
Later ging Bob naar Holland om te
studeren voor M.O. gymnastiek, en
één van de eerste berichten van zijn
prachtige athletische kwaliteiten en
vooral zijn fighting spirit kwam al spoe
dig, toen hij op atheletiekwedstrijden
in Brussel op de 110 meter horden de
Amerikaanse wereldkampioen Miller
versloeg, nota bene met een nog on
volgroeide "Indie-stijl", die destijds
"sailor style" werd genoemd, waarbij
de hordenloper niet krachtig kappend
stapte over de horden, maar er als een
voetzoeker overheen zeilde als het
ware. Later trok Bob zich uit de wed
strijdsport terug om zich geheel aan
zijn studie te wijden.
Hoewel hij nooit in wedstrijden uit
kwam in Indië, was hij toch ook een
bokser van eerste rangs klasse, en
trainden bij hem thuis ettelijke andere
boksers van naam, onder andere Gör-
litz en Bamberg. Maar iedereen ook
zónder klasse, die bij hem om een rob
bertje "nokken" kwam, was welkom.
Ook Tjalie heeft daar menige "bultzak-
klopperij" meegemaakt! Wat waren wij
jong en sterk! Toch maakte Bob zelden
de indruk van zo'n "mannetjesputter"
te zijn, want hij was de vriendelijkheid
en jovialiteit in persoon met letterlijk
iedereen.
Van Bob als bokser zullen alleen
sommige ex-bewoners van het 4de en
9de Bat (krijgsgevangenkamp te Tjima-
hi) zich wat herinneren. Toen Bob een
wedstrijd bokste tegen Lt. Rhaesa,
eveneens een amateur bokser met een
pracht-techniek. Een wedstrijd die me
nig applaus verwierf, door de beheerst
heid en toch ook hardheid, waarmee
deze twee experts elkaar onder han
den namen.
Na de oorlog verdween Bob naar
Holland en meteen "voorgoed uit het
gezicht". Maar bij de historie van het
oude GOEDE Indië hoort hij zonder
bedenking. Als sportsman en als
vriend. Ook de Indonesische athleten
van I.A.V. en de H.I.K. zullen hem niet
vergeten zijn.
T.R.
Naar aanleiding van de redactionele noot:
Djamboe-bol kan moeilijk "monjet" ge
noemd worden, toch?" (midden-in het art.
"De beer sprong op het dak enz. (T.T.
1-11-71 wil ik gaarne het volgende weer
geven:
De naam Djamboe-monjet spreekt eigenlijk
voor zichzelf, want deze vrucht dankt die
naam aan de onderkant van de vrucht (dus
buiten het vruchtvlees) hangende pit, die
veel gelijkenis heeft met een apen-kopje.
In midden-Java heet deze vrucht Djamboe-
mété en welke ingezetene van midden-Java
kent niet de hartige "mété-goreng", bij de
hollandse notenbars verkrijgbaar onder de
naam "cashew"-noten (afkomstig van het
Indiase woord Cachouw-apple).
Maar waaraan is nu de naam Djamboe-bol
ontleend? Van de oud-regent van Kendal
(wiens beide zoons tijdens hun H.B.S.-tijd
bij mijn ouders in de kost waren) vernam
ik de volgende verklaring: Waarschijnlijk
werd een eenvoudige dessaman of tani, bij
het bekijken van de onderkant van deze
vrucht, getroffen met de "overeenkomst"
met een: bol (javaans voor aars anus).
En inderdaad wordt deze indruk wel gewekt
door de hardrose kleur en het litteken, dat
de stamper heeft achtergelaten.
En zo kreeg de naam Djamboe-bol dus
"burgerrecht". M i. een treffend voorbeeld
van eenvoud en oprechtheid.
Botjah Semawis
Toch vermoeden wij dat de gentleman van
Kendal ernaast was, want zowel volgens
sommige Javaanse en Indonesische woor
denboeken is aars in die talen "dubur" of
"djubur". Overigens heeft dus inderdaad
de Indonesische naam "bol" niets te maken
met het Hollandse woord bol, want dat is
in het Indonesisch "bola". Misschien kan
een taalkundige ons inlichten? - Red.
5
