TIJGERBALSEM
POLYCORN" OBAT-MATJAN
Drie verhaaltjes
Sommige verhalen die je in je jeugd
gehoord hebt en waarvan je vaak de
juiste context niet meer herinnert, blij
ven je je leven lang bij. Omdat ze "uit
zichzelf" mooi of aangrijpend zijn of
omdat ze "iets te vertellen" hebben?
Je weet het niet. Hier een paar voor
beelden van zulke "bij-blijvertjes" van
de zesde klas L.S.
Tijdens de Grote Revolutie van Fran
krijk, waarbij de Franse adel werd af
geslacht en uit propvolle gevangenis
sen karlading na karlading edellieden
werd afgevoerd naar de guillotine,
werden op een dag weer de namen
afgeroepen van de volgende groep die
onthoofd moesten worden.
Toen een bepaalde naam werd afge
roepen, traden er twee heren naar
voren. Geirriteerd checkte de beul bei
der namen en voornamen, maar werke
lijk: beide edellieden heetten zo en
een leeftijd was niet vermeld. Tja,
slechts één van de twee moest de
beul hebben en de heren moesten zelf
maar Uitmaken, wie het slachtoffer
moest zijn. Daarop ontspon zich een
discussie tussen de beide veroordeel
den. De oudste zei: "Ik ben toch al
oud en zal spoedig sterven Gaat U
maar, U heeft nog een heel nuttig leven
voor de boeg." Maar de jongeman ant
woordde: ,,U heeft al een heel leven
met veel beproevingen achter de rug.
Waarom zouden we U Uw oude dag
niet gunnen?" Aangezien zij beiden niet
tot een vergelijk konden komen, ver
loor de beul tenslotte het geduld en
voerde beiden af naar de guillotine.
Verhaal uit.
Tijdens een der vele kleine veldsla
gen tussen Oostenrijk en Italië viel het
onverschrokken gedrag van een tam
boer op, die telkens als de Italiaanse
troepen teruggedreven werden, zijn
compagnie weer voorging om ze al
trommelend weer ten aanval te leiden.
Toen ten leste de overwinning behaald
was en de Oostenrijkse troepen terug
geslagen waren, zocht men de trom
melslager, maar hij was nergens te vin
den. Pas toen men alle lijken der ver
slagenen onderzocht, vond men hem
terug. Hij leefde nog en men bracht
hem direct naar het veldlazeret, waar
de dokter constateerde dat zijn onder
been verbrijzeld was en direct geam
puteerd moest worden. Dit gebeurde
en toen een nieuwe dag opging, lag
de tamboer doodsbleek en verzwakt
maar behouden op zijn 'krib en vernam
men dat hij pas vijftien jaar oud was.
Toen die dag de bevelvoerende gene
raal op de zaal kwam waar de jeugdige
tamboer lag, liep de generaal recht
streeks naar hem toe en onderhield
zich enige miniuten met hem. Daarbij
biggelden de generaal de tranen over
de wangen en ten overstaan van zijn
staf nam hij zichzelf de medaille voor
moed van de borst en spelde hem de
jonge tamboer op de borst. Verhaal
uit. Ik geloof dat het verhaaltje heette
"De Sardinische Trommelslager" en
misschien zullen vele moderne mensen
dit verhaal en het vorige "sentimen
teel" vinden, zoals zovele stoere mo
dernen het "hard zijn" adoreren (rus
tig thuis bij een kopje koffie) maar
sentimentaliteit hóeft geen weekheid
te zijn.
Nummer drie. Abd-el-Kadr, Emir van
Algerije, streng bestrijder van de Fran
se koloniale legers in Noord Afrika,
gaf tenslotte de ongelijke strijd op en
werd verbannen naar Damascus, waar
de emir gehuisvest werd in een met
lusttuinen omringd doch ommuurd kas
teel en het hem aan niets ontbrak.
Maar in Libanon ontbrandden periodiek
hevige gevechten tussen de Christe
nen en de Mohammedanen in de stad
en bij één van die rellen vluchtte een
groep Christenen naar het "hol van
de leeuw Abd-el-Kadr", klopte aan en
werd binnengelaten, waarna de poorten
weer gesloten werden. Op dat moment
naderde de bende achtervolgers de
poorten van des Emirs verblijf, rammei
de de poort en eiste toelating teneinde
af te rekenen met de Christenen. Ein
delijk vlogen de deuren open en trad
de Emir zelf naar buiten, met getrokken
zwaard en klaar om zich elk moment
op de binnendringers te werpen. De
aanvallers deinsden terug, terwijl de
Emir hen toeriep: "In de Naam van
Allah eist de Profeet van mij dat ik
allen bescherm die op mijn erf mijn
gast zijn. Ik zal dat doen als men mijn
gasten aanvalt." De bende trok af.
Verhaal uit.
Eerlijk gezegd snap ik nog steeds
niet, waarom deze drie verhaaltjes tel
kens weer aankloppen aan mijn her
innering. Heb ik ze destijds gelezen in
grote emotie? Of zijn het toch wel de
Moraliteiten in het algemeen die steeds
vragen om aandacht, nu overal de mo
raal steeds verder inzakt en Immorali
teiten de Grote Mode zijn? Als wérke
lijk een stem weerklinkt in deze ver
haaltjes, is het zeker de Stem eens
roependen in de Woestijn, nu ongeli
miteerde wraaklust zelfs door pacifis
ten "unverfrohren" wordt gepredikt...
WAROENG SOEBOER
„MAKAN ENAK" en MURAH
Bij „Soeboer" steeds verse toe
voer
U eet koninklijk in de Koningstr.
16, Rest. en Toko Indisch eten,
kant en klaar om mee te nemen
in uw eigen pan of in onze dozen!
Bami, Nasi goreng, Nasi Rames
(voldoende voor twee personen).
Met kip. Ook ter plaatse te ge
nieten! Geopend van 12 uur tot
10 uur 's avonds. Ook zondags
van 12 uur tot 10 uur. Grote be
stellingen worden thuis bezorgd.
tTel. 60 41 42. Elke dag vers. Niets
[uit blik of plastic!
WIJ ZOEKEN EEN GOEDE KOKKIE!
'4 Dinsdag gesloten
Op 29 april j.l. overleed, oud 71
jaar mijn enige broer
Anton Marie Jantinus
ROELOFSMA
Zijn levenspad ging niet over
rozen. Moge hij in deze incarnatie
zoveel Karma hebben afgewerkt,
dat hij verlost is van het Wiel van
reincarnatie en zijn Ziel het Pad
naar de Euwige Vrede en Rust
nu aanvangt.
Mies Roelofsma
mede namens zijn
oudste zoon
Hans Roelofsma
Christchurch Nw.
Zealand
en onze volle neef
C.L.E.F. van Swieten
Auckland Nw Zealand
Met grote droefheid geef ik U
kennis, dat na een kortstondige
ziekte voor mij nog onverwacht
is overleden, na voorzien te zijn
van het H. Sacrament der Zie
ken, mijn innig geliefde man,
broeder, behuwdbroeder en Oom
Johan Jacob Heinrich Kamper
in de ouderdom van 75 jaar.
A. Kamper-Meijer
Kampen, 18 april 1972
J. H. Kokstraat 33
99
Een geopend potje Tijgerbalsem in kleding of boekenkast enz. geeft
maandenlang bescherming tegen het binnendringen van motten, motten-
larven en andere insekten.
Dit middel voorkomt de nadelen van aantasting door insekten.
14
