1
OVER NATUUR EN ONNATUUR
Spontaan Initiatief
VILMA
Wij lezen in het ,,Alg. Dagblad":
Ir. P. A. v. d. Pol, die in Wagenin-
gen promoveerde tot doctor in de
landbouwwetenschappen, poneer
de o.m. deze stelling:
,,De huidige kwaliteitsklassen van
de Nederlandse appelen en peren
zijn eerder gebaseerd op het ont
breken van fouten dan op de aan
wezigheid van kwaliteit. Kwaliteits
onderzoek en verbetering van de
kwaliteitsnormen zijn dringend ge
wenst".
Hoe merkwaardig dat het levenspa
troon van de "nette burger" in Neder
land nu al door de natuur overgenomen
wordt! Dat eeuwig bijschaven in
schoentjes, pakjes, maniertjes, dat eeu
wig zoeken naar gave kunst en gave
goaltjes, het net zijn boven alles dat
geeft de burger eigenlijk iets kramp
achtigs, iets geforceerds, iets van
"eeuwig boven zijn macht grijpen'. En
hoe kleiner en hoe burgelijker man,
hoe volmaakter hij zijn wil!
Deze burger heeft nooit dóór gekre
gen dat ook de natuur onvolmaakt is
- want men wil nu met kweekplanten
de natuur overtreffen (en zielloos ma
ken, maar dat heeft men niet door!).
Het is een oude kwaal van Holland, die
we in veel minder mate vinden bij Frie
zen, Groningers, Zeeuwen, Limburgers,
Vlamingen, enz. Het heeft een eeuw
geleden gestalte gegeven aan de "litte
ratuur" van de Rederijkers met hun
eindeloos bijgeschaafde, geaaide, ge
likte, vervolmaakte metrum en rijm,
maar de gedichten waren zielloos en
leeg. Wat een tijdgenoot over dit "dich
ten" deed schrijven:
maar evenwel nochtans en desal
niettemin, het leven was er uit en kwam
er niet meer in!"
Het ergste is echter dat in het over
de hele maatschappij liggend patroon
van eindeloos "model" willen zijn, men
na veel gevit en "zoutleggerij op alle
slakjes" op den duur terecht komt bij
de roddel, die als patroon No. 2 over
de hele maatschappij ligt, nummer twee
eigenlijk alleen een indirect gevolg van
nummer éénEn is tenslotte om in
elk geval de schijn (van volmaaktheid)
te redden de levenshouding opgebracht
van de hypocrisie.
Nu hoop 'ik maar dat men mij tóch
nog wel begrijpt als ik vaststel dat de
"Hollander" niet zo slecht is als hij
hier afgeschilderd lijkt. Alleen het con
stant werken met verkeerde idealen
(van volmaaktheid) maakt hem tot een
chronische foutenmaker en een chro
nische "onder-de-maatblijver".
Het „A.D." gaat dan nog verder:
Dezelfde Ir. Van der Pol zegt nog
iets zéér waars: ,,De verwaarlozing
van de eigenschap ,,geur" bij tuin-
bouwprodukten, is een typisch
voorbeeld van de vervlakking van
deze tijd".
Het is één van de eerste dingen die
elke Indischgast in Nederland opvalt:
bloemen en vruchten zijn geurloos hier.
Hoe rijk aan geuren is dan de Indone
sische bloemen- en vruchtenwereld!
Menige koop van aanlokkelijk uitziende
vruchten wordt in Indonesië nog steeds
geweigerd met het bescheid: "Ah, ku-
rang harum
Eerlijk gezegd weten wij niet of er
een direct verband bestaat tussen geur
en smaak, m.a.w. dat het juist zou zijn
dat een smaak goed- zou zijn als de
geur goed is. Ook hebben wij horen
zeggen (en we weten niet of het waar
is) dat bloemen en vruchten hier op de
duur alle geur verloren hebben sinds
de p'lantbodem niet meer natuurlijk is,
immers volgestopt met kunstmeststof
fen, en het groeiproces inferieur ge
worden door overmatig gebruik van
insecticiden
Altijd, als de onnatuur (hoe mooi
ook) de natuur verdringt, ontstaan te
korten. Hoe mooi de enorme gekweek
te tulpen en orchideeën ook zijn, In-
dischgasten die "in de oedik of in de
oetan" woonden, hebben er instinctief
een afkeer van. Zoals van alles wat
"te" is. Waarom willen wij dan altijd te
braaf zijn en te puntgaaf en te model?
T.R.
Beste mensen,
De brief van een moeder uit Indone
sië aan haar dochter mevrouw Jahanna
geboren Rausnars in Tong Tong van
15 juni 16e jaargang nr. 23 op blz. 14
'heeft mij en mijn gezin zo aangegrepen,
dat ik dit ga uitzoeken.
Verder wil ik mij beschikbaar stellen
om dergelijke "problemen" helpen op
te lossen.
Als gemeente-ambtenaar werkzaam
op een afdeling bevolking, burgelijike
stand ca. is het voor mij niet moeilijk
om achter de adressen van personen
te komen, omdat de werkwijze en alles
wat daaraan vastzit mij bekend is. Via
de diverse gemeentebesturen en zono
dig via de Rijksinspectie van de be
volkingsregisters is iedereen die in
Nederland woonachtig is, op eenvou
dige wijze te achterhalen, mits je de
weg maar weet. (Ook ambtenaren in
Nederland - en helaas in 't bijzonder
de jongeren onder hen - zijn liever lui
dan moe - waardoor het nog al eens
voorkomt dat een leek van het alom
bekende kastje naar het nog meer be
kende muurtje wordt gestuurd).
Ik stel jullie dan ook voor deze brief
in Tong Tong te plaatsen, ledereen die
problemen heeft met het opsporen van
de woonplaats van familieleden of ken
nissen, kan mij hieromtrent benaderen.
DIT V.W.B. ADRESSEN HIER IN NE
DERLAND, WAARBIJ HET DOEL ON
DER GEEN VOORWAARDE COMMER
CIËLE BELANGEN MAG ZIJN.
Voor personen die in Nederland
woonachtig zijn en mijn hulp inroepen
zijn de daaraan verbonden kosten aan
leges, porto, telefoon en schrijfkosten
verschuldigd. Voor personen wonende
in Indonesië doe ik dit geheel koste
loos.
Dit aanbod komt misschien wel wat
laat, maar ja, beter laat dan nooit en
b.g. brief heeft me zo te pakken, dat
ik me nu voor dit doel en voor derge
lijke probleem gevallen graag wil en
ga inzetten, met de hoop het contact
tussen ouders - kinderen, vrienden en
kennissen weer te kunnen herstellen.
Vriendelijk dank en de hartelijke groe
ten uit Dordt,
H. E. Vreede
H. E. Vreede
Burg. Struijkstraat 49
Dordrecht. (Telef. 01850-60882)
Voor het initiatief van de heer Vreede
dank en hulde! Dank niet alleen na
mens de redactie van Tong Tong, maar
vooral ook namens die door dit spon
tane aanbod wellicht familieleden of
vrienden zullen terugvinden, naar wie
zij jaren vergeefs hebben uitgezien.
Moge deze edelmoedige "hulpverle
ning" het succes hebben, dat zij ver
dient! Red. Tong Tong
Jeugdherinneringen uit Jogja f 3,90
f 0,50 porto.
