Nieuw
LANGS
TIJGER
PADEN
HET GELUK VAN HET JAGEN
Vamu Ketjap
GESLAAGD!
Lex DenninghofF Stelling
moessOn
Vamu Nederland
BOZE TANTE
"De jacht behoort tot het zuiverste repertoire
van het menselijk geluk"
JOSé ORTEGA Y GASSET
Toen ik in juli 1936 in Langsa (Atjeh)
te werk gesteld werd en een onderdak
bij de bosarchitect Job Thenu gevonden
'had, maakte ik al gauw kennis met de
gepensioneerde sergeant Lettinga en
zijn jachtmakkers. Dat waren Ambon-
nese en Menadonese soldaten van het
KNIL-kampement met hun vier jacht
honden. Door deze groep, naar de
animo variërend van drie tot acht man,
werd onder leiding van "baas" Lettinga
intensief op wilde zwijnen gejaagd voor
de eigen menage en voorde pecuniaire
opbrengst.
Lettinga had een Winchester .32 Spe
cial, terwijl de militairen oude Beau-
mont-geweren van de kantine huurden,
waarbij zij vijf patronen de man konden
kopen.
Ik maakte kennis met aanvoerder.-drij-
ver Sapakoea en Soeisa, Manoehoe-
toe, Manoepoeti, Oeliselang, Koe'hoe
en Terok.
Toen ik voor de eerste keer meeging,
wilde Sapakoea natuurlijk nader kennis
maken met de nieuweling en diens
Sauer dubbelloop kaliber 20. Rustig
fietsend achter de tippelende honden,
trokken we op een zondagmorgen in
zuidelijke richting naar het jachtterrein.
We waren met z'n vieren, omdat de
anderen wacht hadden of op patrouille
waren. Na een voldoende rust voor de
honden bij Aloer Merbau, fietsten we
een lage heuvel op. Op deze hoogte
zagen we een bruine witkop arend in
een niet zo hoge klapperboom zitten.
Sapakoea vroeg me, of ik de roofvogel
wilde schieten, ik snapte direct zijn
bedoeling, n.l. de prestaties van de
nieuwe jachtgenoot moesten getest
worden. Met inzet van mijn prestige
wilde ik dat met alle genoegen doen,
dus stapten we af. Zo'n stilstaande
schijf met een lading hagel raken was
natuurlijk geen kunst, maar nauwelijks
had ik onder het belangstellende oog
van de Ambonnees een hagelpatroon
in de linkerloop geschoven, of de vogel
ging op de wieken. Een moment weifel
de ik om te schieten, maar het volgen
de ogenblik werd de arend a.b.w. uit
de lucht geplukt Hij tuimelde in de
struiken!
"Baik betoel menir, senapan bagoes"!
riep Sapakoea enthousiast uit, m.a.w.
dit tentamen had ik cum laude gedaan.
Ja, wat dacht je, ik had niet voor niets
op snippen getraind op Rantja-èkèk bij
Bandoeng! Sapakoea mocht even met
het wapen manipuleren. Dit was wat
anders dan dat luchtafweergeschut van
hem.
We reden verder en na een volgende
'heuvel bestegen te hebben, waren we
op het jachtterrein. Dit was een rub
berplantage op een heuvelrug gelegen,
begrensd door bosjes langs de voet
en moerassig terrein in de omringende
vlakte. De verkeersweg liep er dwars
door heen.
Volgens een aanduiding van Sapakoea
moest ik ergens achter een waroeng
beneden aan de rand van het moeras
posteren. Gezien de bochtige moeras-
rand en de begroeiing leek het mij een
moeilijk uitvoerbare opdracht.
Na enig gescharrel vond ik een hoger
gelegen plaats tussen rubberbomen met
beter zicht, maar hierdoor kwam ik iets
te ver van de rawahrand te staan. Ver
achter de heuvel hoorde ik de honden
aanslaan en er dreunden twee schoten.
In de daarop volgende stilte vond ik
me hier eigenlijk voor Piet Snot staan.
Plotseling hoorde ik -iemand in die wa
roeng schreeuwen en daar zag ik een
zwijn de helling afkomen. De strategie
van Sapakoea was toch goed!
Het beest zocht zijn weg langs de
rand en deed het gelukkig kalm aan,
want de honden waren nergens. Ik kon
hem door de open beplanting niet
benaderen en de vluchteling kon ieder
ogenblik verdwijnen. Dus een sChot
gewaagd enhet zwijn tuimelde om-
re
ar
Sterk verlaagd in prijs
Thans slechts 4,1- f 0,50 porto
ter kennismaking
van f 3,90 tijdelijk voor f 2,90
per fles van 500 cc.
witte dop sedang (gewoon)
gele dop manis (zoet)
rode dop asin (zout)
Wateringen. Tel. 01742-3280
ver! Ik holde de helling af, maar een
genadeschot was niet meer nodig. Daar
kwamen de honden achter het verse
spoor aan. Dit eerste zwijn van mijn
Langsa-lijst bleek slechts door éé>n lo
per tussen de ribben getroffen te zijn.
Sapakoea kwam haastig en nieuws
gierig aanlopen. Toen hij de honden
in een kring zag staan blaffen, terwijl
ik er met het geweer aan de schouder
gehangen bij stond, werd zijn gezicht
een en al tevreden glimlach, Ik voelde
me als een scholier, die voor zijn exa
men met meer geluk dan wijsheid ge
slaagd was.
V. de Vries
Van een lieve maar strenge Tante
kreeg ik op m'n twaalfde jaar een lesje
dat ik nooit vergeten kan. Eens kwam
het gesprek op een gemeenschappe
lijke kennis, waar ik behoorlijk wat op
aan te merken had: "Hij is elke zater
dag mabok!" Tante keek mij aan. Toen
zei ze: "Maar je weet ook dat hij elke
zondag een rolletje benggols (halve
stuivers) klaar legt en geen enkele
bedelaar met lege handen wegstuurt.
Dat weet je toch?" "Ja", zei ik. "Nou
hou dan verder je bek!" zei Tante,
stond op van de gezellige tafel met
stroop en tingting en ging weg.
Zo gortig als deze Tante het deed,
zo doen wij het niet in gezelschap van
waanwijze, zedeprekende kennissen.
Wij luisteren "tactvol" toe. Alle mo
derne, beschaafde mensen zijn beleefd
en tactvol. En op deze aardige manier,
beetje voor beetje, doen we keurig
mee aan de verdere afbraak van de
wereld onzer kinderen.
T.R.
19
