Misverstand Hersteld
©Y®
Onze man in Jakarta
Dr. Emile van Konijnenburg
overleden
r.
Regelmatig bereikten ons berichten dat
op sommige postkantoren in Indonesië
Tong Tong werd geweigerd omdat ons
blad verboden zou zijn. Als daar cor
respondentie over werd gevoerd, wer
den we van het kastje naar de muur
gestuurd of raakten brieven zoek, etc.
Door al onze beslommeringen zaten we
er nooit goed genoeg achter heen,
eigenlijk ook omdat we er naief van
overtuigd waren dat misverstanden wel
uit zichzelf rechtgetrokken zouden wor
den, omdat ons blad onmogelijk scha
delijk kón zijn voor Indonesië.
Dezer dagen hebben we echter langs
diverse kanalen wél flink achterheen
kunnen zitten, en kregen we eerst van
de Indonesische Ambassade in Den
Haag het volgende schrijven:
Zeer geachte heer Tjalie,
Het spijt mij bijzonder, dat een anonieme
postambtenaar in deze voor u zo onaange
name affaire was betrokken. Inmiddels heb
ik schriftelijk contact opgenomen met de
bevoegde instanties in Indonesia, teneinde
te informeren in hoeverre de door u ver
melde kwestie inderdaad waar was, met
name of het werkelijk waar is, dat het tijd
schrift "Tong-Tong" in Indonesia taboe is.
Want voor zover ik het weten kan, is "Tong
Tong" nooit ofte nimmer verboden.
In feite wil ik u hierbij verzekeren, dat het
niet waar is, dat uw tijdschrift "Tong-Tong"
in Indonesia niet getolereerd wordt. U kent,
naar ik veronderstellen mag, het karakter
van het Indonesische volk zeer goed: het is
een verdraagzaam, geduldig en liefdevol
volk, dat zoveel mogelijk onaangenaamhe
den uit de weg gaat en niet haatdragend is.
Tenslotte moge ik u nogmaals danken voor
uw bezoek op de Indonesische ambassade
en van mijn zijde zou ik ook graag uw
bezoek willen reciproceren.
Ontvang mijn collegiale groeten en waar
dering voor u en uw familie.
Hoogachtend,
Drs. Mohammad Hatta
Hoofd van de afdeling
Pers en Voorlichting.
Kort daarop gewerd ons van de Djaksa
Agung (Procureur Generaal) van Indo
nesië, Lt. Gen. TNI Sugih Arto, het be
richt dat door de Kedjaksaan Agung
R.l. het tijdschrift Tong Tong NOG
NOOIT (belum pernah) verboden is
geweest in Indië.
Lezers in Indonesië, die in hun woon
plaats merken dat ons blad daar ge
weigerd wordt, weten dus dat er op
zijn hoogst sprake kan zijn van een
eigengereid optreden van een post-
of andere ambtenaar. Wij vermoeden
dat e.e.a. ontstaan is in de woelige
dagen na de Sukarno coup, toen al
te angtsvallige ambtenaren, tijdelijk
bekleed met buitengewone taken,
zelfstandig besluitjes hebben uitge
vaardigd en omdat die later nergens
door herroepen werden, bleven ze ge
woon van kracht!Ook in ons oude
Indië, waar bij de ambtenarij menig be
sluit totaal in het vergeetboek raakte,
kwam zoiets wel voor!
Intussen hopen wij dat Bapak Djaksa
Agung Sugih Arto toch wel een rond
schrijven over deze materie naar de
djaksa's zal laten uitgaan. Al was het
alleen omdat in een vriendelijke staat
zelfs geen onrecht-bij-vergissing kan
blijven voortbestaan. En verder weet
men ook wel: kwade geruchten ver
menigvuldigen zich altijd sneller dan
goede berichten en bezorgen vaak
grote volksgroepen totaal onverdiend
discrediet!
In elk geval is Tong Tong de officiële
top-instanties die prompt en afdoende
optraden, bijzonder dankbaar voor hun
hulp in een overigens simpele perkara.
T.R.
Mr. P. W. Jalink wordt Nederlands
ambassadeur in Jakarta als opvolger
van mr. H. Scheltema. Na de restaura
tie van de betrekkingen zijn wij tot
dusver bijzonder gelukkig geweest met
de keuze van onze vertegenwoordi
gers. De heer Schiff was zeer gezien
in de hoofdstad van Indonesië, de
heer Scheltema - die als jong ambte
naar daar al was geweest en dus de
kaart van het land min of meer kende -
bleek eveneens een uitstekende keus.
Indonesië is voor de heer Jalink een
onbeschreven blad. Zijn carriere leid
de hem langs vele hoofdsteden en ten
slotte naar het hoofdkwartier van de
Nato, maar verder oostwaarts dan de
Levant is hij nooit geweest. Hij mag
zich dus beroemen op een "nicht durch
Fachkenntnis getruebtes Urteil."
Moge het de nieuwe ambassadeur zo
wel op zijn post als in zijn privé-leven
wel gaan in dat verre, dierbare land
aan de evenaar!
J.H.R.
Dr. Emile van Konijnenburg is overle
den, 69 jaar oud.
Hij was een bijzonder intelligent en
moedig man. In de benauwde jaren
toen de verwijdering tussen Indonesië
en Nederland haast onoverbrugbaar
leek, heeft hij het uiterste van zichzelf
geeist bij zijn pogingen, in die slechte
verhouding verbetering te brengen.
Hij kwam in 1938 bij de KLM, na twee
ver uiteenlopende studierichtingen met
succes te hebben bekroond. In 1950
werd hij directeur van de Garuda. Dat
tot op de huidige dag een hechte sa
menwerking bestaat tussen de Neder
landse en de Indonesische luchtvaart
maatschappij is goeddeels zijn werk.
Na de haast volledige breuk tussen
het moederland en de voormalige kolo
nie ontwikkelde deze bijzondere man
zich tot een onofficiële diplomaat,
steeds zoekende naar wegen om een
verzoening tot stand te brengen. Werk
van die aard wordt binnenskamers en
onder het zegel van geheimhouding
verricht: vandaar dat zijn naam bij
velen onbekend is gebleven. Nederland
en Indonesië beide hebben reden, hem
met eerbied te gedenken.
J.H.R.
LANG GEWACHT EN EINDELIJK GEKREGEN!
Een allercharmanste collectie handgemaakte beursjes, bril-étuis, make
up en sigarettentasjes. In alle kleuren, versierd met de beeldigste
kralen. Diverse prijzen. Komt U Zaterdag zelf eens kijken!
Ook net ontvangen:
enkele kleurige prullemanden uit Kuala Lumpur dubbelgevlochten riet
9,50. (kan helaas niet worden verstuurd)
4 stel (10 stuks) correspondentiekaarten met leuke Indische vignetjes
en bijbehorende enveloppen voor f 7,50 (inclusief porto).
Zolang de voorraad strekt! Hierna worden ze niet meer herdrukt!
4
