LANGS
TIJGER
PADEN
HET GELUK VAN HET JAGEN
Zondagsjager
lex Denninghoff Stelling
moessOn
WJlfL
i n'
Met een geweer meer of minder bleef voor
de soldaten de buit het belangrijkste doel
en zo'n vreemde eend in de bijt werd kame
raadschappelijk getolereerd. Er was er één,
ik zal hem Piet noemen, die alleen voor de
lol meedeed, maar die bij ons zelfs bij
zonder welkom was. Ten eerste behoefde
ik geen einden te fietsen, omdat Piet er
niets voor voelde om zich moe te maken.
Dus gingen Lettinga en ik met hem mee
in zijn auto, ook de honden. Ten tweede
kon je rekenen op een tractatie, want Piet
wist, dat wij nauwelijks aan eten of drinken
dachten, als we achter de zwijnen aanzaten.
Hij zorgde er dus wel voor niet van honger
en dorst om te komen door middel van een
dikke boengkoesan heerlijke lemper, door
zijn zorgzame ega klaargemaakt, een ther
mosfles met koffie en een veldvles met
water. Ten derde gegarandeerd je-lah-je-rot,
want Piet was een moppentapper.
Toen de militairen op patrouille waren, gin
gen we, dit waren Lettinga, Piet en ik met
de honden, op een zondag morgen per auto
naar Birim Rajeu. Lettinga en Piet posteer
den zich in een rubbertuin van de bevolking,
ik leidde de honden het aangrenzende bosje
van de andere kant in en bleef zelf aan de
rand staan. Even later begon Poetih te blaf
fen, het zwijn nam de benen en verscheen
op nog geen tien meter van Piet af. Die
schrok zich een aap en loste met zijn
dubbelloop een schot, maar Knor ging er
vandoor. Dit was slechts kort uitstel van
executie, want ik kreeg de vluchteling toch
te pakken. Een verse wond door een loper
in de voorpoot was niet door mij, maar
beslist door Piet veroorzaakt. "Ja", zei hij
trots," als ik hem niet geraakt had, hadden
wij hem nooit gekregen", waarop Lettinga
lachend uitriep: "Piet, je kan beter lemper
vreten". Deze waarheid leidde naar een
tractatie op lemper en koffie onder de rub
berbomen. Verdiend toch?
Toen de soldaten op een keer naar Aloer
Merbau fietsten, reden Piet, Lettinga, ik en
de honden in de auto ze achterna. Het was
maar acht kilometer naar 't zuiden. Er sneu
velden in dat terrein vier zwijnen, maar Piet
had geen kans gekregen een schot te los
sen. Op weg terug naar de auto passeerden
we een stukje moeras met een klein open
water aan de kant van de weg. Aan de over
kant van de plas stonden twee mandars op
ruim tien meter afstand ons argwanend aan
te kijken. "Die zijn voor jou Piet", stelde
Lettinga voor. Piet wilde graag zijn capa
citeiten als schutter demonstreren met een
prachtkans op zeker succes. Terwijl de
twee purperkoeten bleven staan en de an
dere jagers geïnteresseerd toekeken, stopte
Piet een hagelpatroon in de loop. Hij plantte
zijn voeten als een dienstplichtige matroos
model neer, drukte de kolf tegen de stoere
schouder en vuurde. Er klonk een hoest, drie
meter verder regende het hagels in het
water en de blauwe vogels vlogen verschrikt
"De jacht behoort tot het zuiverste repertoire
van het menselijk geluk"
lOSé ORTEGA Y GASSET
weg. We schoten in de lach, want de
schutter, die zeker een oude patroon ge
bruikt had, stond ook nog verbouwereerd
te kijken. "Hé Piet", vroeg Lettinga, "heb
je een st gedraaid"?
Piets vrouw wilde op haar verjaardag met
de vrienden ergens in het bos picknicken.
Lettinga en ik waren ook uitgenodigd en
op voorstel van Piet moesten de geweren
en de jachthond Poetih mee, ergo wij geen
wit, maar het bekende groene pakje aan.
Dit stond met geweer en jachtmes in da
mesgezelschap immers manhaftiger dan in
een zondagspakje in de rimboe. In drie
auto's gingen we op weg, richting Koeala
Simpang. Piet loodste ons ergens een zij
weg in naar de oliepalmonderneming Me-
dang Ara, waar we aan de rand van de
plantage een geschikt plekje vonden. In de
schaduw van de kelapa sawit werden de
meegenomen tikars uitgespreid en de ma-
kanan en minoeman uitgestald. Het werd
een stevige smulpartij, maar men zegt:
Sial, als je satee babi eet, voordat je op
de zwijnejacht gaat.
Na de maaltijd zouden de heren dus een
kijkje nemen in een dicht bij gelegen pluk
oetan. Met vier geweren omsingelden we
dit terrein, terwijl Lettinga en Poetih er in
gingen. Terwijl ik daar ergens zo'n beetje
stond te suffen, joeg Poetih een zwijn op.
Thans slechts 4,f 0,90 porto
Door dit kabaal vloog een boshaan in mijn
richting op. De prachtige vogel streek in
een nabij staande boom neer, kreeg mij in
de gaten en begon alarmerend te kakelen,
wat ik natuurlijk helemaal niet leuk vond.
Het zwijn ontkwam zonder moeite, want
blijkbaar had niemand er voor gevoeld met
een volle pens een eindje verder te lopen
om het terrein goed af te sluiten. Ik dacht:
Beter één boskip in de hand, dan tien in de
oetan. Ik opende de dubbelloop en stopte er,
verschrikt, 'n hagelpatroon in. De haan werd
buit, maar ik moet er eerlijk bij vertellen,
waarom ik eventjes geschrokken was. Een
zwijn had me ongehinderd kunnen passe
ren of van de sokken lopen, want toen ik
het geweer opende, waren de kamers leeg!
Door het nagenieten van het feestmaal en
de grappen van Piet had ik helemaal ver
geten de dubbelloop te laden! Dit heb ik
natuurlijk aan niemand verteld, maar als Piet
dit misschien leest, mag hij me gerust uit
maken voor zondagsjager.
V. de Vries
Betekenis der woorden.
Boengkoesan pakje, bundeltje.
Tjelleng wild zwijn
Lemper rolletje gekookte kleefrijst, ge
vuld met gebraden, gepluisd vlees, (abon),
of gedroogde, gezouten garnalen (ebi). Het
geheel gewikkeld in jong pisangblad en
even geroosterd boven een houtskoolvuur.
(Motto: itoe dianja)
Loper rond, loden kogeltje met diameter
van 6 t/m 9 mm.
Mandar soort watervogel-goudsnip.
Kelapa sawit oliepalm. Lett, klappers van
dezelfde boom, of een boom van dezelfde
kleur.
Tikar fijn gevlochten zit - of ligmat (pan-
dan)
bidmatje tikar sembahjang.
Makanan eetwaar.
Minoeman dranken.
Sial! tegenspoed hebben
Oetan bos.
GHB
ABU SAID, i'bn Abi'l-Chair (967-1049);
een der eerste vertegenwoordigers van
de extremistische pantheïstische rich
ting in de mohammedaanse mystiek.
Zij komt tot uiting in een aantal ge
dichten in het Perzisch, die aan hem
worden toegeschreven.
Medemens.
Indien de mens verlangt dicht bij God
te komen, moet hij Hem zoeken in de
harten van zijn medemensen. Hij moet
goed spreken over allen, of zij nu aan
wezig zijn of niet; en als hij beoogt een
licht te zijn om de anderen te leiden,
moet hij, als de zon, aan allen hetzelfde
gelaat tonen. Vreugde te brengen In
één enkel hart is beter dan vele tem
pels te bouwen; en één enkele ziel
door goedheid tot Uw slaaf te maken,
is meer waard dan aan duizend slaven
de vrijheid te schenken. De ware hei
lige zit temidden van zijn medemensen
en hij staat op en eet en slaapt en
koopt en verkoopt en geeft en neemt
in de bazaars onder de andere mensen;
en hij huwt en heeft gezellige omgang
met anderen; en niet één ogenblik ver
geet hij daarbij God.
Op de zondagse drijfjachten met de militairen van Langsa gebeurden natuurlijk dingen, die 'n
leuke afwisseling brachten in het routinewerk. Voor mij was het na zes dagen werk tussen
de schoolmuren al een heerlijke afwisseling om in die Atjehse wildernis rond te zwerven.
Maar er gingen meermalen gasten mee, die ook even zo'n tjelleng dachten neer te knallen.
Mulek dese!
17
