I ONTDEK JE PLEKJE PASAR MAbAM ËU AMSTERDAM "Dagje in Gendjeran" heeft heel wat herinneringen losgemaakt, natuurlijk bij de rasechte Soerabajanen, die het plekje van vroeger in geur en kleur herontdekten (TT. no. 17) Rita Schenkhuizen schreef erover: "Wat is Gendjeran modern geworden, maar met recht, want het was een beeldig plekje en een uitverkoren plaats voor ons om een fietstocht of wandeltocht met de padvinderij te ma ken, heerlijk! Maar je beschrijft droge paden, maar ik reed of wandelde langs bloeiende uitgestrekte velden "heide" een soort paarsig-rood gras dat het in het brakke water zo goed doet. Dan verderop, de paarsbloeiende gendje ran in grote moerassen (waterhyacinth), vandaar de naam van het plaatsje. Ettelijke blekoks als witte, slanke exo tische bloemen staken scherp af tegen het paars en groen. Heb je ooit gendje ran gegeten? (daar gaat die liefde weer!). Ik heb het in Bandoeng leren eten, met petis, ontjom en lombok over de gereboeste gendjer (niet de bloemen; alleen stelen en bladeren), zalig! Het strand was omzoomd door man grove bomen en andere bomen waar van ik de naam niet weet, met eigen aardige vruchten als een gehoornde kop van een banteng. Klapperbomen, siwalan palmen. Ja, het was er in de Jappentijd erg gevaarlijk, maar toch ben ik er vaak naar toe geweest om geld en voedsel te brengen naar arme families die er woonden. Op zulke momenten denk je niet aan gevaar, je bent ervan overtuigd dat God je goede bedoelingen beschermt." (Ja, die gendjer heb ik wel gezien. Ik was er in de droogste maand van de oostmoesson, alles was kurk-kurkdroog, op heel Java. Toch zag ik hier en daar op een vochtige plek op het veld nog een eenzame paarse hayacinth. Aan opeten dacht ik op dat moment niet! LD) W. Grashuis: "Ik geef je gelijk Lilian dat je niet van koepang en saté kerang houdt, want ook ik als rasechte Arek Soerobojo moest er niets van hebben.Uit het ar tikel kon ik opmaken, dat je voordien nog nooit koepang hebt gegeten of zelfs van het bestaan afwist. Weet je hoe deze gekweekt wordt? Ik heb het altijd geweten, daarom mijn afkeer van het product. Toen ik in '52 op Ngagel kwam te werken, kon ik dit proces dagelijks van nabij bekijken, i.e. langs de waterkant van de kali. Daar stonden goeboeks, bewoond door bamboengs (onwettige occupanten) die van de kweek leefden. De diertjes zetten zich namelijk af op gedebok pisang, oude pisangstammen die ze naast elkaar in de stroom legden. De stroom werd meestal wat afgedamd zodat de koe pangs zich wat makkelijker konden vastzetten. (Verdere details uit de brief van de schrijver zal ik U bespa ren, want wie zich nog kan voorstellen wat er in de kali ronddreef en wat dus ook de voedingsbodem voor de koe pang vormde, zal misschien geen moed kunnen opbrengen zelf die lekkernij eens te proberen I I L.D.) Als je van Gendjeran de kustlijn volgt naar het N. kom je bij het Marine Etablissement aan de Oedjoeng, als je dan de kawatafrastering volgt, kom je op de weg naar Pegirian en bij het voormalige krankzinnigengesticht uit. Van hieruit kan je linksaf via Sidotopo voor langs het station Sidotopo en Si- dokapasan weer op de viersprong Si- dokapasan - Sidodadi - Gendjeran - Ka- pasan komen. Via Kapasan kwam je dan weer op de viersprong Kapasan- Kapasari - Ngaglik - Cannalaan. Via Ngaglik kwam je weer op Tambaksari terecht en weer bij het uitgangspunt. Ik volgde altijd de Cannalaan, waar vroeger de Jaarmarkt en nu de T.H.R. (Taman Hiboeran Rakjat) staat, omdat we voor de oorlog in de Seroeniestraat woonden en na de oorlog aan de Djalan Ambengan. Zo zie je Lilian, dat jouw artikel weer allerlei herinneringen bij mij heeft los geweekt uit mijn jeugd en politietijd omdat ik dat ressort juist zo heel goed ken: uit mijn jeugd de tochten met meisjes naar Gendjeran en via boven genoemde weg weer terug bij Pegirian via Njamploengan en Benteng Miring via de Ferwerdabrug naar de Tandjung Perakboulevard, die oversteken en dan naar Seaside, dat gedeelte van Soera- baia's strand Bovenstaande foto genomen in 1934 van de Landraad van Demak werd ons toegestuurd voor plaatsing in Tong Tong door Mevrouw L. Haighton-Blanckers-Pasqué, destijds A.t.b. bij de Landraad. Voorzitter van de Landraad was Mr. H. M. Cohen (staande in het midden). De foto geeft goed de sfeer weer zoals die tot ons komt in de seie "Belevenissen van een rechter in voormalig Nederlands Oost Indië" Slangenkop verorberende AGA WILLAS in een slangen show met tijgerpythons. 31 mei t/m 3 juni 1973 AMSTELHAL RAI GEBOUW Inlichtingen: Alkmaar Willem Bartiusstraat 6 Tel. 02200- 1 18 65 Gehaakte beursjes, sleutelhan gerbeursjes, brilétuis en sigaret- tenétuis v.a. f 4,50. Beeldige avondtasjes in goud- en zilverkleurige tinten klein, rond genoeg voor het allernodigste f 11,50. RIJST Am. droogkokende rijst 67, Droogkokende grof gebr. 47, Surinaamse rijst - Wageningen 88,95 allen per baal 50 kg. incl. B.T.W. v. Bijnkershoeklaan 405 Utrecht - tel. 030 - 93 51 56 15

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1973 | | pagina 15