'S AVONDS VERMOEID NAAR BED? GEEN ENERGIE? Aktief VITALE POSITIEVE GEZONDHEID VOOR MAN EN VROUW Dit nieuwe, natuurlijke antwoord kan voor u de oplossing zijn. 'Hallo, Mistel Stlange Devil!" 15 CAPSULES Als u 's avonds oververmoeid bent, geen energie meer bezit, kan dat be tekenen, dat u de natuurlijke vitaminen nodig hebt, zo noodzakelijk voor de juiste bloedtoevoer naar de spieren van het lichaam en naar de hersenen. Neem daarom Aktief Capsules. Deze combineren hoge concentraties van tarwekiemen (de rijkste bron van groei"- en ,,energie"-vitaminen) met andere natuurlijke vitaminerijke con centraties. Aktief Capsules zijn smaak loos, werken niet gewoontevormend. U zult verbaasd staan over de invloed van Aktief Capsules op uw energie en welzijn. Begin vandaag nog met Aktief Capsules. Verkrijgbaar bij apo theker en drogist, 4,20 per kuur. Nu verkrijgbaar in handige doordruk- verpakking. er wel, ook die dag! Op zeker ogenblik is er blijkbaar toch overeenstemming bereikt tussen de ci viele en de militaire autoriteiten; de huishoudelijke dienst en de tijdelijk in Tjipinang opgeborgen gevangenisbe volking keerden terug, en de s.o.b. ge vangenen werden netjes geregistreerd, van hun bezittingen ontlast en nu in cellen opgeborgen. Dit bood vele voor delen: de mogelijkheid een min of meer menswaardig bestaan te leiden werden er door vergroot. Daarover een vol gende keer. Een groot deel van mijn "werkplaats-genoten" heb ik nooit te ruggezien. Het blok, waarin wij werden opgesloten telde zes cellen, die naar de goede gevangenisregel door één ofwel drie bewoners dienden te worden gevuld; in zo'n blok zaten dus nooit meer dan een man of 18. De rest van het gezelschap waarmee ik in de werkzaal was opgetrokken verdween dus uit mijn gezichtskring. Misschien wil de lezer nog weten, op welke grond ik was gearresteerd. Wel, dat was mij duidelijk geworden nadat een huisgenoot en collega van mij zich bij ons illuster gezelschap had gevoegd. In de kamer van ons oud-koloniale huis op Tanah Abang, waarin hij leefde, had hij Westerling, die hij goed kende een of enige dagen onderdak geboden, zonder medeweten uiteraard van de Hoofdbewoner. -Of de man Westerling's plannen ken de weet ik niet; hij was in de ge vangenis uitermate nerveus en dat gaf mij te denken. Ik hoorde dit alles pas in de gevangenis en in zoverre was dit mij welkom, omdat mij thans de motie ven tot mijn arrestatie min of meer duidelijk waren: de PM kon niet weten of ik misschien ook in het complot zat! Niet langer tastte ik in het duister over de redenen van het voor mij aanvan kelijk volkomen onbegrijpelijke optre den van de PM. Verhoren hadden tot dan niet plaats gehad: ook die zouden pas veel later opheldering brengen. Bijstand van de zijde van het Hoge Commissariaat der Nederlanden werd niet verleend. De onzekerheid over de gronden voor mijn aanhouding en de aard van de tegen mij in te brengen beschuldigingen was een element van grote psychische druk. Eerst later ver nam ik, dat het Hoge Commissariaat zich nadrukkelijk had gedistancieerd van de Nederlanders die in verband met deze affaire waren gearresteerd hetgeen er zelfs toe leidde, dat be kenden mijn vrouw meden. Er waren, gelukkig, uitzonderingen die zich niet stoorden aan de "wenk" van de Ne derlandse vertegenwoordiging. Maar consekwenties had deze zonderlinge houding toch en niet alleen in de so ciale sfeer. Toen mijn vrouw zich tot een haar bekende hoge Indonesische militair wendde met het verzoek zijn invloed aan te wenden om mij los te laten antwoordde hij: ,,Hoe kunt u verwachten dat ik iets voor hem doe, terwijl de Nederlandse vertegenwoordi ging niet eens voor hem optreedt?" (wordt vervolgd) J. H. Ritman Niets is zó onthullend over het denk- verval van de laatste veertig jaren als het doodgewoon herlezen wat in de dertiger jaren door onze beste schrij vers gedacht wordt, zelfs maar in zo iets vergetens als het Dagboek van J. Slauerhoff. Daar zinken al die mo derne en "opgetètterde" schrijvers van vandaag totaal bij in het niet. En zo'n handvol mijmerende gedachten of dro ge blocnote-krabbels vertellen méér over het begrip van Indonesië en de brede kijk op Z.O. Azië dan al het politiek en cultureel geschrijf van al die patroniserende oordeelvellers en die vrienden-van-lndonesië school meesters van na de oorlog. In vergelijking met al die erudietjes en pseudo-erudietjes van vandaag was de scheepsarts Slauerhoff iemand, die maar een paar jaren in de Oost was en daarvan alleen maar af en toe een paar dagen op de wal. Maar wat een verbazingwekkende intelligentie had hij en welk een originele eigen visie (niet dat verduivelde napraten van de he dendaagse „culturelen"). Vergelijk met het imposant geleuter van vandaag zulk een belijdenis als van Slauerhoff als hij wakker wordt in de tropennacht "en de nacht zal hem troosten, aaien over het hoofd en zeg gen: "Al eeuwen ben ik eenzaam in de ruimte. Denk aan mijn eenzaamheid. Vergeet de uwe." Hier heb je ineens de "Soledad" van de Mexicaanse li teratuur en het "sedih" van Indonesië. En als je moe en verveeld bent van het drumband getoeter van de z.g. progressieven over hoe het leven in de Oost hoort te zijn naar westerse so cialistische maatstaven, dan lees je bij Slauerhoff, als hij neerkijkt op de zwartglimmende, zwetende Laskaren: "Zij leven, waar de Europeaan van saaiheid sterft en niet weet dat hij sterft" En dan die straatscene in Macao van een paar minuten als Slauerhoff neer kijkt op een halfnaakte tovenaar in het straatstof die een slangetje door neus en gehemelte haalt en dan door een schijntelefoon opeens Slauerhoff op de man af toespreekt: "Hallo, mistel stlange devil. How ale you? Quite well, go to hell!" waarin we het totale mas sale conflict in Achter Indië ten voe ten uit zien staan (Staat in een heel dun boekje van amper 50 pagina's van een "voorbije" letterkundige, genaamd K. Lekkerker- ker, maar de man heeft méér mensen kennis en levenswijsheid dan de hele santeboetiek van zogenaamde letter kundigen van Nederland van de laatste kwarteeuw. Hoe snel, hoe snel valt onze beschaving! Boekje nergens meer te krijgen.)

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1973 | | pagina 15