jt
Ned.-lndische zegels
uit de oorlogstijd
JÉ
HEIPÈÜ'YÖNEI
strijdende troepen belemmerd
wordt, zal het voortdringen der
verschillende colonnes zoo moe
ten geregeld worden, dat de
troepen elkander geen verliezen
berokkenen door eigen vuur.
Het geschiede dus systematisch
van vak tot vak, na zorgvuldige
voorbereiding. De infanterieaan-
voerders zorgen daarbij hunne
troepen goed in de hand te
houden.
Bij het betrekken der bivouaks in
de bewoonde oorden moet aller
eerst voor eene behoorlijke com
municatie worden gezorgd door
zooveel mogelijk de scheidsmu
ren op te ruimen".
Zooals ik hierboven zeide, had de Ge
neraal, alvorens de vijandelijkheden te
openen, den 12den September eene
laatste sommatie tot den radja van
Badoeng gericht. Deze sommatie bleef
echter onbeantwoord en weldra ver
namen wij dat de radja van Badoeng
en van Tabanan tot den krijg hadden
besloten; geloovend aan hun goed
recht en getrouw aan hun adat, wilden
zij met den adel en hun gevolg liever
sterven, dan het hoofd in den schoot
leggen. Het kwam ons tevens ter oore
dat een voorstel, door den vorst van
Bangli aan de bovengenoemde radja's
gedaan, om hunne gezamenlijke krach
ten in zijne bergen te concentreeren,
ten einde daar met meer uitzicht op
goed gevolg eene voor ons afmattende
guerilla te voeren, geen bijval had ge
vonden en zoo moest dan het pleit
voor de versterkte plaatsen in de vlakte
worden beslist. Op den 14 den Sep
tember, twee dagen na het verzenden
van het ultimatum zoude des morgens
de landing der troepen plaats vinden;
den 13 den was iedereen derhalve
bezig met zijne laatste schikkingen. De
Generaal bracht een paar uren door
aan boord van de Koningin Wilhelmina,
waarop zich de Regeeringscommissa-
ris, de heer Liefrinck, bevond. Steeds
door zag men stoombarkassen en sloe
pen heen en weer trekken en zoowel
buiten als binnen de schepen had men
het druk, hetgeen o.a. bleek in de
"longroom" van de Both, waar aan de
lange tafel nog vele werkzaamheden
werden verricht. Intusschen kwamen
aan boord van ons schip de resident
van Bali en Lombok, de heer de Bruyn
Kops, de assistent-resident de heer
Schwartz, kapitein Schutstal van Wou
denberg, die aan den staf was toege
voegd en de kunstschilder Nieuwen
kamp.
Zooals men weet, heeft deze laatste,
bekoord door de Balische natuur en
kunst, geene moeite ontzien om in
Indië op te treden als pionier op artis
tiek gebied; hij heeft er daardoor
krachtig toe medegewerkt om de aan
dacht te vestigen op de veelzijdige
schatten, welke voor zoovelen onop
gemerkt waren gebleven. Het doel waar
hij naar streefde, zette hij op de vol
gende wijze in zijn werk "Bali en Lom
bok" uiteen: "Wat ik beoog met het
maken van dit boek, is de oogen te
openen niet alleen van hen die wel in
Indië zijn geweest, maar er de wonde-
dere schoonheid van natuur en kunst
niet wisten te ontdekken en in zich op
te nemen, doch ook vooral van dege
nen die nooit het geluk hadden Insu-
linde te mogen aanschouwen en die
desniettemin luide de meening verkon
digen: "Indië kan niet mooi zijn met dat
eeuwige groen en die altijd brandende
zon; daar is voor een kunstenaar niets
vandaan te halen".
Het is ongetwijfeld een loffelijk streven
van den heer Nieuwenkamp, dat hij op
het terrein der schilderkunst zulke
dwaalbegrippen tracht tegen te gaan
en dat streven kan als voorbeeld des
te meer aanspraak maken op sympa
thie, wijl op zoo menig gebied onver
schilligheid jegens Indië, of onkunde
ten aanzien ervan, eene afbrekende
critiek ten gevolge heeft, die vooral in
den mond van Nederlanders pijnlijk
treft. Ofschoon de schilder zelf ver
klaart dat niet alles wat de ziel door
leefde in teekening kan worden ge
bracht, heeft hij toch de groote poëzie
van het Balische landschap meester
lijk weten op te vangen. Dikwijls sla
ik "Bali en Lombok" op, om mij door
zijne afbeeldingen weer voor den geest
te laten brengen wat ik ter plaatse
gevoelde. Een zonnig vergezicht over
uitgestrekte sawahs, de eenvoudige
schets van een landelijke weg, wekken
met onweerstaanbare kracht tal van
herinneringen op, en lange tijd blijf ik
er soms op turen, evenals ik op vele
plekken der beide eilanden langen tijd
door de heerlijke omgeving geboeid
bleef.
(slot volgt)
V1LMA
Jeugdherinneringen uit Jogja f 3,90
0,90 porto.
Kent u ze nog?
VS "T.. J
JXst |||k
Ons allereerste "shock"-gevoelens, veroorzaakt
door de overrompeling van het moederland op
10 mei 1940, maakten spoedig plaats voor de
verheten overtuiging: We MOETEN en KUN
NEN wat doen. Deze reproducties die ons het
Spitfirefonds in herinnering brengen en de
sluitzegel, met de wapens van Nederland, het
oude Batavia en Suriname, getuigen van onze
toenmalige vastberadenheid.
"KOONTJOO-KOONTJOO"
Weet U wat een van de slogans is,
waarmee men in deze moderne tijd bij
voorkeur overstapt op andere ideeën?
Deze: "If you can't fight them, join'm!"
(Als je ze niet langer bevechten kan,
wordt dan maar "koontjoo" van ze!).
Het komt enorm veel voor, niet alleen
bij kleine en grote individuen maar
zelfs bij grote politieke partijen en
hele naties en volkeren!
Misschien denkt U: maar dat is toch
stom? Want zo verzwakt men toch
beide partijen? Daar heeft U precies
gelijk in- maar dan begrijpt U ook beter
dat we zo zoetjes aan één levenloze
brei worden.
21
