Bij na maar Onze gezondheid Afdouwers Als hier een mama vindt, dat dochterlief in aanmerking komt voor gaatjes in d'r oorlelletjes, gaan ze naar een juweliers zaak en daar knapt de winkeljuf het op. No trouble at all. Moet je niet om komen in Amerika! Ik logeerde bij Jan, Eef en hun schattige dochtertje in San Diego en op een zaterdag gingen we naar Mission Val ley om zo maar te kijken in de winkel galerij, waarvan ik alleen kan zeggen: groot en groots. Ik zat meestal te gras duinen in de boekwinkel Pickwick. Aan de ene kant wordt de galerij afgesloten door het enorme complex van waren huis J. C. Penney, waar Jan altijd zat te ngiler (kwijlen) bij de postzegelafdeling. Eef en Jennifer, nou ja, je weet wel, waarvoor die belangstelling hadden. Op die bewuste dag dook ik de book store in. Zo als het altijd ging, ver wachtte ik na enige tijd te worden "afgehaald" door Jenny, waarbij ik dan met haar verstoppertje speelde tussen de boekenrekken. Maar deze keer duurde het wel lang, totdat ik eindelijk naar Penney toeliep. Op een van de banken voor de zaak zag ik Jan zitten, min of meer gelaten kijkend. "Dit duurt nog wel een paar uur," zei hij mistroostig," ga maar bin nen kijken." Ik naar binnen en in het midden van de parterre zag ik een hele massa vrouwen en kinderen in een file staan, waaronder ook Eef en Jenny. Wat bleek? Penney had een "voordeeldag", want daar kon je voor 7,50 je oorlelletjes laten doorprikken, inclusief een paar 14 kt oorknopjes laten aanbrengen. Normaal kost het véél meer. Nou, daarom stonden ze in de rij. Het kon wel erg lang duren, vond Eef. Een eind verder waren drie kaptafels neergezet en daarbij waren drie echte verpleegsters met de ope raties bezig. Een andere deed het ad- ministratiewerk: het op een formulier invullen van gegevens over het a.s. slachtoffer. Waarom zo, deze??? Dood eenvoudig: je tekent ervoor, dat dit is uitgevoerd door vakmensen en dat je in geval van een infectie of ander ver driet aan het tere oortje de zaak Pen ney dus NIET aansprakelijk kunt stel len (het bekende Amerikaanse SUE). Het was leuk om de ingreep bij de ijdeltuiten gade te slaan. Tieners deden erg stoer, maar vonden het toch wel wat eng. Maar tenslotte bekeken ze zich erg kenès in de driedelige spie gels van de kaptafel. Kleine meisjes hielden zich erg dapper, wetende dat ze werden gadegeslagen door een kring van belangstellende mama's of bezorgd kijkende grootouders - niet te vergeten nontonners als deze kleine saja. Maar, je kunt niet uren blijven kijken en ik zocht mijn heil in een grote platenzaak. Toen ik een uur later kwam kijken, wa ren ze nog niet merkbaar opgeschoven, 1 Jennifer en ik bij het standbeeld van de Portugese ontdekker Cabrillo, die een deel van de Californische kust in kaart bracht. omdat er twee nurses aan het lunchen waren. Ik haalde voor de dorstige meis jes wat drinks en ging maar weer weg. Het wordt wat eentonig, maar toen ik na verloop van tijd weer eens kwam kijken, warempel, er zat schot in, door dat de nurses compleet waren. Maar nu moest de kleine meid HOOGnodig en Eef vroeg me, of ik zo lang haar plaats wilde innemen. Okay en zo stond ik tussen het vrouwvolk, dat me onder tussen al min of meer kende, ook van wege "those funny spéaking people". Voor ik er erg in had, was ik al dichtbij de administratrice. Hoe deze? Eerlijk gezegd begon ik het wat benauwd te krijgen. Ook de mensen in de buurt begonnen zich waarschijnlijk af te vra gen, wat die "Mexicaan" daar tussen het vrouwvolk te maken had. Waar ble ven ze nou? Ik had nog maar één klant voor me, toen ze me kwamen verlos sen. Benauwd riep ik: "Kom alsjeblieft gauw aan, voordat ze mij een beurt geven" En zij maar grinniken en de omstanders ook. Vanuit de kring van nontonners kon ik kijken, hoe Jenny onder het mes - par don - onder de naald ging. Oorknopjes aangezet en wegwezen met het trots kijkende schatje. En toen al. V. N. Moens. KAJOEPOETIH-OLIE De beste kwaliteit die we konden krijgen. Neem nu een fles (hoop dat U 'm niet nodig hebt!) want straks is het weer wachten op een nieuwe zending. 100 cc. fles f 6,50 cc. 3,25 (porto 90ct-60 ct.) Naar aanleiding van "Dit moet U doen" op blz. 17 van T.T. dd. 1-4-73, volgt hieronder mijn reactie. Als gepensioneerd chirurg interesseert mij natuurlijk onze gezondheid het meest. Daar is een zeer oud, maar ook zeer wijs gezegde, dat luidt: "Oud worden is een Godsgunst, maar daarbij fit blijven een levenskunst". De laatste jaren heb ik verzameld levenskunstadviezen van ter zake des kundigen, die ik met alle genoegen wil doorgeven ten behoeve van onze Tong Tong-familie. Hier volgt de eerste: a. Engelse onderzoekers hebben kort geleden aangetoond dat: uit meel - suiker - combinatie producten zoals wit brood, beschuit, koekjes-uit-blik, gebakjes, taarten, bonbons, chocolaad- jes, suikerwerk enz. ten zeerste bevor deren het ontstaan van o.a. hartinfarct, b. veel vooraanstaande kankerspecia listen verklaren bovenstaande produc ten (geraffineerde, gedénatureerde eet waren) zeer kankerbevorderend (Can- cerogeen). Dus luidt mijn eerste advies: Boycot bovenstaande zeer ongezonde eetwa ren zoveel mogelijk. Wie dat doet zal er tanggoeng wél bij varen, dus DOEN! Indien gewenst wil ik met alle genoe gen nog meerdere practische levens kunstadviezen geven t.b.v. onze T.T.- familie. Ajo doen! dan blijft U met de andere levenskunstadviezen tanggoeng fit, tot in lengte van dagen. Met beste wensen en hartelijke groet jes en hopelijk tot volgende keren. O. H. Kiliaan. Naar aanleiding van de fotoserie van T.T. van l-4-'73 schreef F. van Raalte uit Terneuzen ons een epistel, waaruit wij het volgende over namen: Daarom treft me ook die laatste kiek; vertrekkers of liever gezegd afdou wers van de mailboot. Elke Woensdag 12 uur vertrek Priok. De ene keer Rotterdamse Lloyd, de andere keer St. My. Nederland. Half uur voor vertrek één lange stoomfluit van de mailboot, kwart vóór twee keer en vijf vóór 12 drie keer. En dan, onder het spelen van Wilhelmus van de scheepskapel, vertrek van de kade. Hoeveel keer hebben wij niet familie of vrienden aldus weggebracht? In latere jaren kwamen de serpentines, of is dit pas na de oorlog geweest? En dan nog dit: onder een van de foto's onderschrift: "lajangan poetoes". In Soerabaia was dit tegen 1920 lajang an "pedot". De tegenpartij "menang" door gelasan njo. Saluut, saluut, saluut. 24

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1973 | | pagina 24