3000 lapjes en een zee van tijd Koopt bij TOKO TONG TONG Voor Juwelen en Uurwerken als van ouds naar We knutselen wat af heden ten dage! Kijk maar eens naar de duizenden hobby- - en knutselhoekjes die geregeld door vindingrijke geesten bij elkaar geknutseld |OS. Vclll MrCKcïl worden. Wat je al niet van lege wc-rolletjes, eierdozen, oude deksels, lege flessen t en piepschuim kunt maken. Knutselen aangepast aan de tijd die we overhebben na het "druk hebben". Dat kan nooit veel zijn en dat verklaart dan ook de kunst en-vliegwerk producten. Meer vliegwerk dan kunst, kitscherig, goedkoop gedoe waarvan je vriendin uit macht der gewoonte wat ééénig bij kirt en daarbij met een denkt: "laat ze het me in hemelsnaam niet cadeau geven, de kinderkamer zit ook al vol". Laan van Meerdervoort 520 Den Haag - Telef. 33 64 41 Doen we eigenlijk nog wel iets aan ge- duldwerk, iets wat maanden, zelfs jaren duurt? Iets dat werkelijk mooi en dege lijk is en dat onze tijd zal overleven? Men heeft er geen geduld meer voor, men wordt kiedewiet van gepriegel (excuus) niet beseffend dat men al een poosje kiedewiet i s en daarom geen aandacht en geduld meer kan opbren gen. O, ja, er zijn nog uitzonderingen ge lukkig. Ik heb er één ontmoet in Yvonne de Sturler-de Frienisberg. Ze verkoopt door de week loten van de Staatsloterij. Gezellig hokje aan een doodlopend straatje, Noordeinde 176, waar ze zich elke dag installeert met koffiepot, hond, naaimachine en lapjes. Daar zijn ra- zenddrukke dagen waarbij alles in de kamer bezaaid ligt met bundeltjes loten en de betaaldagen waarbij alle aan dacht nodig is voor de centen. Maar in de tussendoor-dagen is er een zee van tijd voor de lappendekens. Neen, niet gewoon lapjes aan elkaar, maar het echte "patchwork" (er is geen vertaling voor) dat tegenwoordig in Engeland, Frankrijk en Amerika weer veel gedaan wordt. De techniek. Van restanten stof (oude kleding levert ook goed materiaal) en ook van aardige coupon-koopjes knip je de lapjes. Keu rig precies gelijkzijdige driehoeken, vierkantjes, ruiten, hectagons. Elk lapje wordt om een kartonnetje van dezelfde grootte gevouwen en met grote steken vastgezet. De lapjes met een fijne over handse steek met de zijden aan elkaar genaaid en vervolgens (als je er al een stuk of wat aan elkaar hebt) de karton netjes er uitgewipt. Dat kartonnetje geeft houvast en vorm aan de lapjes en aan het dessin dat je wilt maken. Het is een precies werk, waar aandacht en geduld voor nodig is. Alles moet precies even groot worden geknipt, na zoveel keer is er kans op afwijking, dan moet het patroon worden gecorrigeerd. En ook al gaan je vingers op den duur stuk van al die overhandse steekjes langs de stijve kartonnetjes, toch blijf je doorgaan, want het is fascinerend werk in al zijn eentonigheid. Je ziet het patroon ontstaan, sterren, bloemen, banen. Of ze altijd al gehandwerkt heeft? Ach natuurlijk, wie handwerkte er in de oor log nu niet voor de kost. Yvonne breide dat de stukken eraf vlogen. Ongebleek te knotten katoen opkopen, verven. Daar kon je alles van breien: broekjes, blouses, hemdjes. Net zolang tot er geen katoen meer was. Toen na de Boven: Kartonnetjes snijden, met lapjes omwik kelen en voor het vastnaaien even smaak en fantasie gebruiken voor het mooiste effect. Je kunt de figuren gelijke kleuren geven maar ook allemaal anders. Onder: Een bloetnenhed van duizenden lapjes. Uitspringende figuren op een gematigde achtergrond, die van nabij gezien ook weer een mozaiek is van tinten en dessins. oorlog in '46 bij de brei-afdeling van Roemer Visser in Batavia. Daarna ge noeg van het breien, modevak geleerd, kleren maken. Altijd veel vraag naar geweest, ze doet het nog wel graag, maar eens krijg je daar ook tegenzin in. Maar ze houdt van bezig zijn met de handen, en 5 jaar geleden begon ze met het patchwork. Het houdt je han den bezig en je geest vrij. En je kunt er even aan zitten en lang aan zitten, dat maakt niet uit, je werkt naar een groot eindresultaat toe. Zo'n lappende ken, stevig genaaid (er is nog een an dere techniek waarbij je de stukken moet doorstikken) is onverslijtbaar, "a joy forever". Werkt ze voor anderen? Neen, ik geef wel eens wat cadeau, maar verkopen neen. Trouwens hoeveel zou je voor 500 werkuren moeten vragen? Onbe taalbaar immers? Neen, zo'n kleed of deken daar hecht je onder het werken aan, net als een schilder vaak geen afstand kan doen van een stuk. Zo fijn dat er nog "geduldwerksters" zijn als Yvonne de Sturler. Een soort uitdaging aan de vergankelijkheid van vele dingen in deze tijd, het maken van iets dat plastic en piepschuim zal over leven en waarvan haar kleinkinderen nog plezier zullen hebben. Lilian Ducelle Mocht U zin hebben, tijd en moed kun nen opbrengen om wat aan "patch work" te doen, er is net een prachtig boek uit daarover. "Patchwork ABC" door Alice Timmins met 220 illustraties, voorbeelden en uitvoerige beschrij ving van de werkwijze. Behalve kleden en dekens zijn er talloze andere nuttige en fraaie artikelen te maken. Prijs f 17,50. KAJOEPOETIH-OLIE De beste kwaliteit die we konden krijgen. Neem nu een fles (hoop dat U 'm niet nodig hebt!) want straks is het weer wachten op een nieuwe zending. 100 cc. fles f 6,50 cc. f 3,25 (porto 90ct-60 ct.) 4

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1973 | | pagina 4